Etiket: jaareind

DINSDAG 24 DESEMBER 2019

Ek besef vanaand volgende week is nie net die einde van ’n jaar nie, maar die einde van ’n dekade – my derde einde van ’n dekade as ’n volwaardige volwassene.

Die eerste dekade na hoërskool het vir my begin in ’n sendinghuis, met my as deel van ’n span wat gehoop het om meer mense te bekeer tot die Christelike geloof. Die dekade het geëindig vir my in die strate van Hong Kong, ver van die huis af, en nog verder van sekerheid oor my eie toekoms.

Ek het die ’00 dekade begin as ’n oorgewig roker met ’n slegte ingesteldheid en ’n problematiese selfbeeld. Ek het tien jaar later die dekade afgesluit op ’n bietjie van ’n laagtepunt – minder oorgewig, nie meer ’n roker nie, maar finansieel relatief armlastig. En ek was reeds 38. Die dekade het wel ook van die spreekwoordelike beste jare van my lewe ingesluit: ek het in 2003 begin skryf asof die koors my beetgepak het, en teen die middel van die dekade het ek ’n vrou ontmoet wat soos ’n engel uit die sewende hemel neergedaal het op my aardse bestaan. Nietemin, die hoogtepunte was in die middel van die dekade; die einde sou enige sterfling angstig maak.

En so het my derde dekade begin as volwassene. In 2011 het ek 40 geword. Ek het voortgegaan met ’n verskeidenheid projekte om meer finansiële sekerheid te bewerkstellig, en ek het met hernude toewyding weer aandag gegee aan my skryfwerk. Hierdie dekade het hoogtepunte van ’n ander intensiteit gehad, en die laagtepunte was nie heeltemal so laag as in die vorige dekade nie.

DINSDAG 31 DESEMBER 2019

Wat is my voorspellings aan die vooraand van hierdie vierde dekade van my volwasse lewe?

Geen voorspellings nie. Geen kort toesprake om myself te motiveer nie. Ek is reeds gelukkig. Ek doen reeds finansieel veel beter as in die vorige dekades. Ek leef reeds die voller lewe waarvan ek gedroom het in my twintigs en vroeë dertigs.

Is ek oorgehaal om nog beter te doen? Is ek gereed daarvoor om nog meer te reis, meer te gee, meer bystand te verleen, meer te doen van wat ek reeds doen? Is ek gereed om nóg meer van die lewe te ervaar? Is daar ’n voller weergawe van my wat ek reeds besig is om te wórd soos ek hierdie woorde tik?

* * *

’n Redelik welgestelde vriend van ’n vriendin het hierdie jaar genoem dat die lewe wat ons – ek en Natasja – leef, nader is aan die lewe van biljoenêrs as aan die lewe van arm sukkelaars. “Sure,” het hy gesê, “billionaires have fine Egyptian cotton linen and they live in bigger houses, but you – like them – have running water, modern plumbing, stable electricity and high-speed internet. Compare that to people who live in shacks with no running water, no electricity, no internet …”

Ek is ook onlangs weer herinner aan ’n ou waarheid: Daar is dinge waaroor ons nie beheer het nie; daar is dinge waaroor ons gedeeltelik beheer het, en daar is dinge wat tot ’n betekenisvolle graad afhang van ons besluite – as jy hierdie pad kies, is dit hierdie pad vir die volgende paar maande, en dalk die res van jou lewe; as jy daai pad kies, is dit daai pad vir die volgende paar maande, en dalk die res van jou lewe. Dit is dan ook wyser om te fokus eerder op die aspekte van jou lewe waaroor jy die maksimum beheer het. En as jy neig tot eerlikheid, en ’n kritiese beskouing van sake, sal jy erken dat jy voldoende beheer het oor jou eie lewe, en oor die omgewing waarin jy jou bestaan voer, om die voller lewe te kan skep waarvan jy op ’n stadium net kon droom.

______________________

(Is dit Maandag, of Dinsdag? Is dit 2018 of 2019? Is dit hierdie jaar, of volgende jaar, of verlede jaar?)

Eens op ’n tyd was daar ’n arm seun. Toe, vir ’n lang tyd, was hy ’n arm man. Toe, een dag, is hy nie meer arm nie.

______________________

“Dankie! Baie dankie!” sê die man terwyl hy die trofee met die syfers “2-0-1-7” in sy hand vasklem. “Ek wil graag bedank my ouers, my vrou, my twee susters en hul eggenote, ons twee katte, die mense by die vegetariese buffet, die mense wat my betaal om hulle te help Engels praat, die Taiwannese regering wat my steeds toelaat om op hulle eiland te woon, ons vriendelike bure, en laastens, almal op die internet wat sulke goeie artikels geskryf het hierdie jaar wat my aansienlik slimmer gemaak het, en in staat gestel het om nóg meer mense te verveel op sosiale funksies. Ek kon dit nie gedoen het sonder julle almal nie. Dankie weereens!”

Die man wil-wil die mikrofoon laat gaan om weer sy plek in die gehoor in te neem, maar verstel dan sy greep en gaan voort.

“Ek kan sekerlik beweer ek het ’n goeie jaar gehad – soos sekerlik vele van ons.” Hy maak sy oë op skrefies om te sien of enige iemand hulle koppe knik. “Dit is dan ook wel so dat ek gewoonlik elke jaar besluit ek het ’n goeie jaar gehad, ongeag hoeveel keer ek op my gesig te lande gekom het.” Die gebruiklike gespanne laggie volg. “Nou ja, so was dit ook hierdie jaar. Ek het heelwat geleer. Twee dinge staan uit. Maak nie saak hoe lank ’n mens probeer om ’n sukses van iets te maak nie, soms werk dit net nie uit nie. Dalk is dit omdat jy onnosel is, of dalk is daar iets in jou onderbewuste wat dink dat dit ’n mors van tyd is. Wat ook al die rede, ek het vir lank gedink as ek lank genoeg stilstaan by iets, ek suksesvol sal wees in die onderneming. Les een van hierdie jaar is dat dit nie noodwendig waar is nie. Les twee het te make met waarde. Net omdat jy jouself oortuig het iets het waarde … of dalk het jy ’n formule uitgewerk wat op die oog af heel kompleks en indrukwekkend is wat jou oortuig iets is waardevol, is nie te sê jy moet jou geld sit waar jou formule is nie. Doen jy dit, val jy dalk lelik op jou gesig.

“Daar was natuurlik heelwat ander dinge wat ek ook geleer het, en nie almal het vereis dat ek my bakkies in die modder moet plant nie!” Weer ’n laggie. Dan hoor die man hier en daar ’n gesug, en hy is seker daarvan hy sien ’n gevroetel met elektroniese toestelle.

“Nou ja, dames en here – en al die geslagte tussen-in, julle is seker almal opgewonde om die nuwe jaar te vier. Ek is beslis ook! Al wat dan oorbly is vir my om julle almal ’n voorspoedige 2018 toe te wens. Kyk mooi na julleself, kyk mooi na julle geliefdes – insluitende julle troeteldiere en kinders, eet gesond, doen gereeld oefening, moenie geld mors nie maar spandeer so nou en dan ’n paar rand op iets lekkers, en neem verantwoordelikheid vir jou eie komende sukses. Mag die volgende jaar een van julle beste jare ooit wees!”

______________________

Ek is bewus daarvan dat dit die laaste dag van die jaar is, maar ek was te besig tot nou met projekte wat ek regtig geniet om te dink aan al die werk wat ek gedoen het hierdie jaar aan projekte wat ek regtig geniet het.

Ek het my familie hierdie jaar twee keer gesien – in Februarie, en in Desember. Die eerste keer was lekker. Die tweede keer was ook lekker, maar ook baie spesiaal.

Ek het ook genoeg geld hierdie jaar gemaak om nog geld in die bank te hê.

En nou gaan ek ’n bietjie rus.

Vir so ’n uur. Dan gaan ek verder werk.

______________________

DINSDAG 29 DESEMBER 2015

Paul Eddington van Yes, Minister-faam het ’n paar dae voor sy dood in 1995 die volgende gesê: “A journalist once asked me what I would like my epitaph to be and I said I think I would like it to be ‘He did very little harm’. And that’s not easy. Most people seem to me to do a great deal of harm. If I could be remembered as having done very little, that would suit me.”

DONDERDAG 31 DESEMBER 2015

As jy op enige dag vir my vra wat ek die volgende dag wil doen, sal ek ’n hele paar dinge kan noem. Wat ek nie sal sê nie, is dat ek maar net gaan wakker word en gaan wag en kyk wat gebeur, want ek wil nie iets beplan en dan werk dit nie uit nie.

Selfde met die laaste dag van die “ou” jaar en die eerste dag van die “nuwe” jaar. Sommige mense reken jy moenie te veel planne hê nie, of doelwitte stel nie, of vaste datums resiteer nie. Ek reken: Ek is dankbaar dat ek nog hier is, en as ek môre ook nog hier is, gaan ek nie my tyd mors nie. Ek sal besig raak met dinge wat ek wil doen, en as dinge nie tussen Vrydag 1 Januarie 2016 en Saterdag 31 Desember 2016 uitwerk soos ek hoop nie, sal ek dit so aanvaar.

______________________