BrandSmit.net

Week 29, 2020

MAANDAG 13 JULIE 2020

Daar’s ’n fassinerende tendens in publieke diskoers. Iets is waar en korrek. Dan wys iemand wat geklassifiseer word as “regs” daarop dat die ding waar en korrek is. Dan word dit ’n “regse gesprekspunt” dat iets waar en korrek is. Is die ding dan nou waar en korrek of nie?

Of iets is ’n goeie idee, soos om genoeg water te drink, of nie te veel suiker te eet of te drink nie. Dan gee iemand wat geklassifiseer word as “konserwatief” sy of haar ondersteuning aan die idee. Dan word dit ’n “konserwatiewe beskouing” dat die idee goed is. Is die idee dan nou goed of nie?

DINSDAG 14 JULIE 2020

Telling blacks in poverty that they are victims of capitalism and racism makes it more likely that they remain in poverty.

— Larry Elder (@larryelder) July 12, 2020

(Vir in geval die twiet verdwyn, kliek hier vir ’n skermgreep.)

Gestel ’n jong volwasse man was al ’n slagoffer van kapitalisme – sê die ou het gewerk vir ’n besigheid waar die eienaar besluit het arbeidskoste is te hoog en sy wins is te laag om die besigheid die moeite werd te maak vir hom, en hy laat gaan toe ’n paar werkers. ’n Mens kan argumenteer dat die man ’n slagoffer was van kapitalisme. Maar gaan dit hom help om dit vir hom te sê? Gaan dit hom help om kos op die tafel te sit deur dit by hom in te hamer en die sin van ongeregtigheid in hom te laat prut tot dit kookpunt bereik? Of sal dit beter wees om hom te leer hoe hy homself kan verbeter, en sy vaardighede kan uitbrei en verskerp, en hoe ook hý in ’n vryemark kapitalistiese stelsel kan floreer?

’n Soortgelyke argument kan gemaak oor ’n jong volwasse man wat al etlike kere vooroordeel ervaar het in sy lewe oor ’n aspek van sy persoon waaroor hy geen keuse gehad het nie, soos velkleur of etnisiteit. Is dit opbouend om ’n sin van misnoegdheid in hom te kweek? Sal dit hom help om suksesvol te wees en te floreer? Sal dit sy kinders help om self te floreer as volwassenes as hierdie misnoegdheid ook by hulle geprogrammeer word? Of sal dit beter wees as hy aan sy kinders leer dat sommige mense ander mense sleg behandel, maar dat húlle in die minderheid is, en dat daar veel meer mense in die wêreld is – van alle rasse en etnisiteit, en van verskillende kulture en oortuigings – wat hulle suksesvol wil sien?

* * *

En hierdie:

KKK: Whites are the superior race, and we pride ourselves in accepting it.

CRT: Whites are the superior race, and we hate ourselves for accepting it.

— James Lindsay, knows kung fu (@ConceptualJames) July 14, 2020

(Vir in geval die twiet verdwyn, kliek hier vir ’n skermgreep.)

Steek daar nie waarheid in nie? Dissipels van Critical Race Theory glo immers dat ongeag die talent, intelligensie, entrepreneursvermoë, kreatiwiteit, en ondersteuning van vriende en familie, geen swart persoon in ’n samelewing waar hulle ’n minderheidsgroep is ooit bokant ’n sekere vlak van sukses kan styg nie. Hoekom nie? Volgens die CRT-dissipels, omdat wit mense eenvoudig te magtig is, en almal wat nie wit is nie, onderdruk in ’n wit-oorheersde stelsel want … Hoekom presies? Omdat dit nie goed is as almal woeker en geld maak en geluk vind en suksesvol is nie?

WOENSDAG 15 JULIE 2020

Die sentrale idee van Mark Douglas se boek, Trading in the Zone, is dat kragtige gedagtes, insluitende oortuigings en fobies, soos bondels elektrisiteit is in jou brein – amper soos gelaaide batterye. Elke keer wanneer ’n sekere ding gebeur, of wanneer iemand iets sê, is dit asof iemand die draadjies verbind aan die battery, en dan “skok” dit jou in een of ander reaksie of gedrag in.

Almal word geprogrammeer van kleins af met sekere oortuigings, of dit word aan jou duidelik gemaak dat jy op ’n bepaalde manier moet reageer op bepaalde stimuli, of jy word blootgestel aan dinge wat jou bangmaak, wat die assosiasie by jou tuisbring dat hierdie spesifieke ding gevaarlik is, en jou skade wil aandoen. Al hierdie oortuigings, vrese, en gedragsassosiasies is volgens Mark Douglas soos bondels elektrisiteit in jou brein.

Hier’s die belangrike ding: Dit is moontlik om hierdie bondels elektrisiteit te deaktiveer, om die “battery” pap te maak, as’t ware. Dit sal altyd in jou brein wees, maar soos met enige pap battery, as jy later die draadjies bymekaar bring, sal die skok ligter en ligter raak, tot jy dit uiteindelik nie eens meer voel nie. Dit is hoe vrese mak word. Dit is hoe oortuigings minder belangrik word. En dit is hoe slegte gedrag wat ’n gewoonte geraak het, verander kan word, met die verwagte positiewe resultate.

Dit wat voorheen ’n slegte invloed op jou uitgeoefen het, is steeds daar, maar die effek is so te sê zero.

DONDERDAG 16 JULIE 2020

Volgens die National Museum of African American History and Culture, en ’n PDF wat aan hul webwerf gekoppel is, is die volgende algemene kenmerke van die meeste Amerikaanse witmense, meeste van die tyd:

• Ruwe individualisme

• Die kernfamilie

• Klem op die wetenskaplike metode

• Harde werk is die sleutel tot sukses

• Beplanning vir die toekoms

• Uitstel van bevrediging

• Fokus op aksie

• Besluitneming

• Geskrewe tradisie

• Hoflikheid

Ek het ’n paar maande gelede op ’n soortgelyke lys afgekom en was huiwerig om te glo dat dit ’n werklike dokument is wat gebruik word deur mense wat hoop om ernstig opgeneem te word. Toe ’n goed ontwerpte infografika hierdie week op sosiale media die rondte begin doen, het ek weereens gewonder: Is dit moontlik dat mense ernstig is met hierdie storie?

Ek volg toe ’n skakel … en daar sien ek dit: ’n volledige uiteensetting met die berugte infografika op die bladsy, op die webwerf van die National Museum of African American History and Culture.

Die lys bevat ’n paar ander items wat ekself te belaglik sou ag om te publiseer op ’n openbare forum – dinge soos dat “meeste wit mense meeste van die tyd glo” dat die vrou ondergeskik is aan die man; dat wit mense ’n voorkeur het vir biefstuk en aartappels want “vervelig is die beste”; dat wit mense se idee van vroulike skoonheid soos Barbie lyk – blond en maer; dat emosie nie getoon moet word nie, en dat ’n mens se persoonlike lewe nie bespreek moet word nie. En meeste wit mense is aggressief en ekstrovert? Seriously?

Dan is daar die dinge waar jy sou wou sê, “So, what?” voordat jy onthou dat “witheid” veronderstel is om sleg te wees, en dat daar van mense verwag word om hulself van hierdie dinge te distansieer:

• Vakansies van wit mense is gebaseer op die Christelike godsdiens … Waarom sou dit nie wees nie? Wit mense kom uit Europa, waar hierdie godsdiens tweeduisend jaar lank die septer geswaai het!

• Wit mense aanvaar dat individue beheer oor hul omgewing het. Het ons nie tot ’n groot mate beheer oor ons omgewings nie? Is dit polities verkeerd om te beweer dat ’n skoon, netjiese omgewing bevorderlik is vir beter gemoed? Niemand beheer weerstelsels of aardbewings nie, maar het jy nie ten minste beheer oor die kombuis, die yskas, die sitkamer, en jou slaapkamer nie?

• Die meeste wit mense glo blykbaar dat hulle altyd “iets” aan ’n situasie moet doen. Sommige mense – van alle rasse, kleure, en geloofsbelydenisse – het sekerlik hierdie neiging, maar die meeste wit mense? Hoe het hulle dit vasgestel? Dit is immers ’n baie spesifieke persoonlikheidseienskap!

• Wit mense se idee van geregtigheid is gebaseer op die Engelse gemenereg, en estetika is gebaseer op die Europese kultuur? Waarom sou geregtigheid in samelewings wat oorspronklik deur Europese mense ontwikkel is, of dan in hierdie geval spesifiek uit Engeland, nie gebaseer wees op die Engelse gemenereg nie, en hul estetika nie op die Europese kultuur nie?

Ek het sover die helfte van my lewe in Noordoos-Asië gespandeer, en meeste van die kenmerke wat toegeskryf word aan wit mense, herken ek in die Taiwannese mense met wie ek werk, en waarmee ek sosialiseer, en waarmee ek vir ure lank gesels elke dag in ’n klaskamer. Die mense wat hierdie ligsinnige propaganda skryf vir ’n kulturele rewolusie wat zero kans het om op die langtermyn te slaag, moet regtig ’n bietjie verder kyk as hulle eie klein wêreldjies!

NUUT:

Dit lyk asof iemand by die National Museum of African American History and Culture die boodskap gekry het dat mense buite hulle binnekring na die infografika gekyk het, en die konsensus nie positief was nie. Bogenoemde skakel na die PDF is ook verwyder (die PDF is wel steeds beskikbaar op die webwerf van Cascadia College). Een Twitter-gebruiker het ’n kopie van die grafika geplaas, en as dít uiteindelik verwyder word, is ek seker dat meer kopieë in ander uithoeke van die internet gevind kan word.

We have listened to public sentiment and have removed a chart that does not contribute to the productive discussion we had intended.

The site’s intent and purpose are to foster and cultivate conversations that are respectful and constructive and provide increased understanding.

— Smithsonian NMAAHC (@NMAAHC) July 16, 2020

VRYDAG 17 JULIE 2020

Ek oorweeg om hierdie projek, wat ek begin het dertien weke gelede, op te skort. Redes sluit die volgende in:

• Ek het gedink ek gaan oor ’n verskeidenheid onderwerpe skryf, maar sedert die begin van Junie skryf ek omtrent net oor politiek – belangrik, maar dit raak eentonig.

• Die politieke opinies wat ek uitspreek, word deur kortsigtige kommentators gesien as “konserwatief” of “regs”, dit ten spyte daarvan dat een van die hoë-priesters van Woke, Don Lemon van CNN, sewe jaar gelede presies dieselfde tipe sentimente gehuldig het, met sy kenmerkende “Listen to me, I know …” houding. Was dit toe verkeerd, of het die beskouing van “links” en “regs” dramaties geskuif die afgelope paar jaar? Ek verkies in elk geval ’n posisie bokant politieke skeidslyne. In die huidige geëlektrifiseerde atmosfeer word ek in ’n politieke stam in geboender deur mense wat skynbaar nie verby stamme kan sien nie.

• Ek fokus amper uitsluitlik op kort stukkies. Ek sal graag weer ’n stuk wil skryf wat langer is as drie paragrawe. Nie net die onderwerp van my skryfwerk deesdae nie, maar ook die formaat raak eentonig.

• Ek het ander projekte waaraan ek wil werk – seker ’n dosyn of meer stukke van verlede jaar en vroeg hierdie jaar wat ek nog moet redigeer. En dan is daar nog twee bundels in my reeks van drie jaar gelede wat ek moet afhandel.

• Die ervaring om myself te forseer om elke dag iets te skryf, was insiggewend. Ek sal graag wil sien wat ek kan optower as ek elke dag ’n uur lank werk aan iets wat nie so beperk is in formaat of onderwerp nie.

Wat het ek geleer die afgelope dertien weke?

• Ek het nie geweet hoe lank ek so ’n projek sou kon volhou nie. Ek het nou die antwoord.

• As jy jouself forseer om elke dag iets te publiseer, dink jy aan goed om te skryf. Ek het telkemale myself gevind waar ek net ’n paar gedagtes aanmekaar wou ryg vir my eie vermaak op pad om kos te koop, of op pad terug van die supermark af, net om te onthou dat ek nog iets soek om oor te skryf daai dag. Soos die idee om elke dag te dink aan tien dinge om voor dankbaar te wees jou brein fokus daarop om presies sulke dinge raak te sien, so gryp jou brein vinnig iets vas as jy soek vir iets om oor te skryf.

Wat gaan ek nou doen?

Ek gaan seker maak al die stukke van Bundel 8: Oor skryfwerk en die skrywer het ’n laaste deurlees gehad, dan gaan ek die dokumente wat die fisiese en elektroniese boeke gaan word, aanmekaar sit. Dan is daar nog ’n paar paragrawe wat ek wil hersien in Dertien minute op ’n Saterdagaand – wat ek reeds in 2013 gepubliseer het (sukkel nog om dinge te laat gaan). En wie weet, dalk skryf ek nog ’n bietjie oor politiek.

Hier is skakels na al die stukke in die projek wat dan vandag tot ’n einde kom:

Nuwe projek, kanse waag, Chinese identiteit, rympies en drome

Kruideniersware, irriterende karakters, boeke, self-kritiek, en ’n model van ’n ou dorp

Te dom of te slim, argumente, ou stede, swaar gedagtes, en die virus leeslys

Simulasie, dinge verander, twee broers, selfvertroue, en ’n boereoorlog

Snaakse mense, lewe in Taiwan, volle weergawe van jouself, droomtonele, en ou foto’s van my buurt

Gunsteling winkel, die Ngo-broers, oorlogdokumentêre, en ’n paar ander gedagtes

Protes en onlus, gedienstige volwassenes, Taiwannese onafhanklikheid, koop-en-verkoop

Mode, nonsens, inkopies, feite en wetenskap, en vaardighede

Onderwerping aan organisasies, ideologiese virusse, en programmering van die psige

Rassistiese bewegings, identiteit, vrae, en redes

Belangrike dae, moderne antirassisme, beloofde middagete, en ’n besoek aan Taipei

Hulpeloosheid – vermy die plaag – wees ’n goeie mens

______________________

Week 28, 2020

MAANDAG 6 JULIE 2020

Aangeleerde hulpeloosheid is wanneer ’n mens of dier herhaaldelik blootgestel word aan ’n stimulus wat hulle nie in staat is om te ontsnap op daai oomblik nie. Uiteindelik gaan lê die gedagte in die mens of dier se onderbewuste dat hulle geen beheer oor die situasie het nie. Hulle gedrag manifesteer ’n aanvaarding dat daar niks is wat hulle kan doen om weg te kom van die ongemak, of om hulle situasie te verbeter nie.

Selfs wanneer daar later ’n geleentheid is om die bron van hulle ongemak te ontsnap, of ’n manier om hulle situasie te verbeter, verhoed hierdie aangeleerde hulpeloosheid dat hulle van die geleentheid gebruik maak.

Omdat hulle verwag dat iets sleg gaan gebeur en omdat hulle glo hulle magteloos is om iets daaraan te doen, doen hulle niks nie. Hulle hou bloot aan om die pyn en ongemak te verduur. Dit ten spyte daarvan dat dit binne hulle vermoëns is om ten minste die pyn en ongemak te verminder, of selfs om van hulle situasie te ontsnap.

Die moontlikheid dat hulle nie pyn en ongemak hoef te verduur nie, selfs dat hulle ’n omgewing en situasie kan skep waar hulle merendeels gelukkig en tevrede kan wees, dring nie deur die waas van hulpeloosheid nie.

Die mens wat die potensiaal gehad het om gelukkig en tevrede te wees, en selfs ander mense te help om hulle aangeleerde hulpeloosheid te deaktiveer en gelukkig en tevrede te wees, bly hulpeloos, ongelukkig en ontevrede. Die potensiaal bly onvervul.

DINSDAG 7 JULIE 2020

’n Pa sê vir sy kinders, “Moenie moeite doen nie. Julle sal dit in elk geval nie maak nie.” In ag genome die enorme negatiewe effek wat dit waarskynlik sal hê op die kinders se lewens, kan ’n mens ’n argument uitmaak dat die pa ’n euwel persoon is.

As iemand – veral iemand in ’n gesagsposisie – vir mense sê dat ’n positiewe selfbeeld en ’n goeie mate van selfvertroue problematies is, dat hulle eerder hul selfbeeld bietjie moet knak en hulle selfvertroue moet verlaag, kan ’n argument uitgemaak word dat hierdie persoon ’n toksiese invloed uitoefen, en dat hy of sy vermy moet word soos die pes.

Terloops, individue pleeg misdade, nie gemeenskappe of groepe nie. Individue studeer hard en kry goeie punte, nie gemeenskappe of groepe nie. Individue werk hard, en kry goeie poste, nie gemeenskappe of groepe nie.

Hier volg dan vandag se opvoedkundige les, komplimente van Twitter (kliek op die twiet om die hele boodskap te lees):

The City of Seattle held a training session for white employees called “Interrupting Internalized Racial Superiority and Whiteness.”

So I did a public records request to find out exactly what this means. Let’s go through it together in this thread. 👇

— Christopher F. Rufo (@realchrisrufo) July 6, 2020

WOENSDAG 8 JULIE 2020

Enige redelike mens weet dis ’n slegte idee om “wolf” te roep. Jy wil jou waarskuwings spaar vir werklike gevaar.

’n Waarskuwing is beslis wat James M. Masnov gee in die inleidingsparagraaf van sy artikel, “History Killers: The Academic Fraudulence of the 1619 Project”. Hy praat van die begin van ’n nuwe donker era, waarin mense wat glo in liberale waardes ’n eksistensiële stryd voer met donker magte.

In die res van die artikel bespreek hy die kontroversiële 1619 Projek, waarin die skrywer, Nikole Hannah-Jones, aanvoer dat slawerny die werklike basis is van die Verenigde State van Amerika; dat 1776 nie die begin van die VSA was nie, maar 1619, toe die eerste slawe gearriveer het, en dat die Amerikaanse Vryheidsoorlog teen Brittanje gevoer is om die instelling van slawerny te beskerm.

Masnov verduidelik waarom die sentrale idee agter die 1619 Projek histories vals is. Hy voer ook aan hoe liberalisme beter antwoorde bied vir wat steeds verkeerd is met Amerika as wat die sogenaamde Sosiale Geregtigheidsbeweging en organisasies soos Black Lives Matter kan bied.

Maar die eerste paragraaf slaan definitief die hardste. En tensy jy met jou kop in die sand staan, behoort jy duidelik die buitelyne te kan sien van die wolf waaroor hy waarsku.

“History Killers: The Academic Fraudulence of the 1619 Project”

DONDERDAG 9 JULIE 2020

’n Betekenisvolle proporsie Westerse politieke, opvoedkundige, intellektuele en kulturele figure in dominante posisies wil hê dat nie-swart mense aan hulleself moet dink as rassiste. Vir my is dit eenvoudig nie waardevol om so aan myself te dink nie. So ’n denkwyse hou vir my geen praktiese waarde in nie.

Wat wel vir my van praktiese waarde is, is om aan myself te dink as iemand wat nie iemand takseer op sy of haar velkleur of etnisiteit nie, maar eerder op die inhoud van hulle karakter. Uit jare se ervaring het ek geleer dat mense goed reageer daarop, en dat dit lei tot positiewe en konstruktiewe sosiale en professionele verhoudings.

Ook uit eerstehandse ervaring, en uit wat ek kan aflei uit ander mense se ervarings, is dit ’n benadering wat werk vir vele ander mense aan beide kante van die sosiale interaksie. Dit maak dus sin vir my om voort te gaan om te doen wat werk.

VRYDAG 10 JULIE 2020

Ek was op ’n stadium van my lewe idealisties, en het vasgehou aan romantiese idees van ’n meer ideale wêreld. Ek het ook geglo dat ek nooit my idealisme sal laat vaar nie.

Ontnugterd was ek dus toe ek verneem dat ook die Duitse Nazi’s gesien word as romanties in hulle geloof in ’n suiwer Ariese Duitsland, sonder enige Jode of ongure nie-Duitsers. Selfde reaksie toe ek gelees het dat die Taliban in Afghanistan, en later ISIS in Irak en Sirië, ook beskou word as idealiste wat glo in ’n romantiese ideaal van mans met baarde en vrouens wat gehoorsaam is aan hulle mans, in ’n samelewing wat lyk soos agste-eeuse Arabië, en wat volgens soortgelyke wette en regulasies regeer word.

Dit was duidelik dat romanties en idealisties ander betekenisse gehad het as om blomme vir jou vriendin te gee op Valentynsdag, of om drome te koester om ’n skrywer te word.

Daar was ook ’n tyd toe ek geglo het “links” beteken om geïnteresseerd te wees in geregtigheid vir almal, veral vir die “underdog”, en dat linksgesindes meer omgee vir hulle medemens; ook dat “konserwatief” mense beskryf het wat godsdiens in ander mense se kele wou afdruk, en wat geglo het groot maatskappye ’n groter sê moet hê in hoe die samelewing regeer word as die gewone man en vrou op straat.

Ek het ook naïewe idees gehad oor rewolusies, en oor sosialisme. ’n Paar boeke oor Mao en Stalin, en oor Rooi China en die Sowjet Unie het egter die realiteit van kommunistiese state redelik duidelik uitgespel. Ek was ook bewus daarvan dat ek aangetrokke was tot sosialisme omdat ek sleg was daarmee om te woeker vir meer geld in ’n vrye mark stelsel.

Ten laaste moet dit genoem word dat ek op ’n stadium beïndruk was met die idee dat filosowe, en ander akademici, nie net die wêreld moet bestudeer nie, maar moet verander. Mense begeer dat hulle lewens, en hulle werk, moet saak maak. Wie is tevrede daarmee om die wêreld te analiseer as hulle soveel meer kán doen? Die idee dat akademici nie aktiviste kan wees en steeds getrou kan wees aan die objektiewe bestudering van hulle onderwerp nie, was nie op daai stadium so duidelik aan my nie. As jy immers ’n aktivis is, hoe kan jy kyk na nommers en name en ander leidrade en dit volg waarheen dit jou vat, as jy reeds besluit het waarheen jy wil gaan? Dieselfde geld vir joernaliste.

Dis al wat ek wou sê. Goeie dag.

______________________

Week 27, 2020

MAANDAG 29 JUNIE 2020

Op Saterdag 29 Junie 1613 het die Globe Theater in Londen afgebrand. Dit was gebou deur William Shakespeare se drama-groep, en talle van sy toneelstukke is daar opgevoer.

Drie-honderd-een-en-sestig jaar later, op Saterdag 29 Junie 1974 het die Visie-President van Argentinië, Isabel Perón, die leisels oorgeneem by haar sterwende eggenoot, President Juan Perón. Op dieselfde dag het Mikhail Baryshnikov oorgeloop van die Sowjet-Unie na Kanada.

Een jaar later, op Sondag 29 Junie 1975, het Steve Wozniak sy eerste prototipe van die Apple I rekenaar getoets.

Vier jaar tevore, op Dinsdag 29 Junie 1971, is een gebore wat later sinne sou tik.

DINSDAG 30 JUNIE 2020

Opvoedkundige video van die dag: “How Anti-Racism Hurts Black People” – redenasie van John McWhorter (Professor in Engels aan die Universiteit van Columbia)

Notas:

• Daar is gevalle waar swart mense deur die polisie doodgemaak word, maar daar is soortgelyke voorvalle waarby wit mense betrokke is. Die sake waarby swart slagoffers betrokke is, maak nasionale nuus. Die gevalle waar wit slagoffers betrokke is, haal meestal nie nasionale nuus nie.

• Ons word vertel van “onbewustelike vooroordele” van polisie wat lei tot die dood van swart mense, maar hierdie aantyging faal wanneer dit ondersoek word.

• Waarvan praat ons hier? Waarom sou ’n mens sê dat antirassisme ’n probleem is? Die debat gaan nie oor rassisme nie. Natuurlik wil jy nie ’n rassis wees nie. Rassisme is sleg – ons almal weet dit. Maar een van die meer ingewikkelde kwessies is dat antirassisme, soos dit tans gekonfigureer is, ver verwyder is van wat beskou kan word as intelligente en opregte burgerregte-aktivisme. Vandag is dit ’n godsdiens. Enige antropoloog sal dit as sulks herken.

• Voorbeelde: Die verantwoordelike wit persoon is veronderstel om te getuig van hul “wit voorreg” en om te besef dat dit nooit kan verdwyn nie. Hulle moet ook vir ewig skuldig daaroor voel – dit is die Oorspronklike Sonde. Die idee dat daar ’n dag kan wees wanneer Amerika die rassekwessie deurgewerk en tot konklusie gebring het, stem ooreen met die idee van die Oordeelsdag. As ons die term “problematies” gebruik, bedoel ons in werklikheid dat die persoon of saak lasterlik is.

• Die opskorting van ongeloof is ’n kenmerk van godsdienstige geloof. Daar is ’n punt waar logika nie meer van toepassing is nie – dit is hoe ons deesdae oor rassisme praat.

• Waarom konsentreer ons op die uitsonderings van ’n polisie-offisier wat ’n swart man doodmaak wanneer die swart man in veel groter gevaar is om deur ’n ander swart man in sy eie omgewing doodgemaak te word?

• As jy daaroor vra – wel, jy’s nie veronderstel om dit te doen nie; oë word gerol; jy kry ’n antwoord wat nie heeltemal sinvol is nie, en daar is ’n algemene begrip dat jy veronderstel is om daar te stop.

• Dit is soos sekere vrae wat jy op delikate wyse met ’n priester opper. Jy weet as jy nie ’n goeie antwoord kry nie, is jy veronderstel om nog steeds die priester te bedank en die pad te vat. Dit is die manier waarop rassisme deesdae behandel word.

• Sommige mense sal argumenteer dat dit ’n beter godsdiens is as vele ander. Dit doen ’n paar goeie dinge, maar dit doen ook slegte dinge. Byvoorbeeld, as jy ’n goeie antirassis is, dink jy aan die polisie wat swart mans doodmaak, maar jy is nie veronderstel om dink te dink aan soveel meer moorde wat gepleeg word teen swart mans in hul eie woonbuurte nie. Jy is veronderstel om te dink dat dit op ’n abstrakte manier aan rassisme gekoppel is, maar jy mag nie daaraan dink as moord waar swart tienerseuns mekaar in hul honderde doodmaak oor niks nie. Dit is op die een of ander manier minder belangrik as wat enkele polisie-offisiere in geïsoleerde gevalle doen. Dit is moderne antirassisme.

• Om ’n antirassis te wees, is om aandag te gee aan die idee dat universiteite diversiteit moet bevorder. Hierdie diversiteit word dikwels gerealiseer deur gebruik te maak van ’n ander evalueringstelsel vir swart en Latino-studente in terme van grade en toetse as wat gewoonlik gebruik word. Daar is verskillende studies wat wys dat dit dikwels nie die beste is vir studente nie. In een studie is gevind, in teenstelling met die verwagtinge van die skrywers, dat waar studente nie ’n goeie pas was vir ’n betrokke universiteit nie, die ervaring hulle ontmoedig het om doktorsgrade na te streef. Mense word aangesê om sulke studies te ignoreer.

• Daar word van blankes verwag om ’n massiewe sielkundige omwenteling te ondergaan voordat enige vorm van swart sukses bo die huidige graad kan plaasvind. Waarom is dit belangrik dat iemand moet praat van hul wit voorreg as ons praat oor die verbetering van swart skole? Waarom is dit belangriker vir ’n Black Lives Matter-aktivis om die hart van Hillary Clinton te ondersoek as om na te dink oor die beleid wat sy gaan volg ten opsigte van strafregtelike vonnisoplegging of behuisingsbeleid of ander dinge op die grond waaraan ons eerder moet dink as ons swart mense wil help?

• Daar is ’n paar goeie dinge oor antirassisme, maar daar is net soveel dinge wat verkeerd is wat ons weerhou om swart mense te help wat hulp nodig het.

• Ons word geleer om aan sekere dinge eerder as ander dinge te dink. Ons word veral geleer om minder na te dink oor die werklike werk om mense te help wat op die grond hulp benodig deur sosiopolitieke optrede. In plaas daarvan dink ons aan innerlike sielkunde. Uiteindelik dink ons aan wat problematies is. Al hierdie dinge is uiteindelik ’n mors van tyd.

• Antirassisme soos tans gekonfigureer – nie antirassisme op sigself nie, maar moderne antirassisme – is blind vir die meeste moord in swart gemeenskappe. Antirassisme, soos tans gekonfigureer, is blind vir jongmense se opwaartse mobiliteit. Dit draai die rug daarop om dinge te doen wat burgerregte-leiers vyftig jaar gelede as normaal beskou het ten gunste van wat uiteindelik ’n innerlik gefokusde soeke na morele kwytskelding is, wat ten beste ’n diagonale verhouding het daarmee om mense te help wat hulp benodig.

• Die kwessie is nie of rassisme bestaan nie. Ons weet dit bestaan. Die vraag is of moderne antirassisme die beste manier is om die gevolge van daardie rassisme te bekamp. Dit is nie.

WOENSDAG 1 JULIE 2020

’n Paar dinge het die afgelope paar weke duidelik geword:

1. Jy hoef nie onderdanig te wees aan, of ’n volgeling te wees van, Black Lives Matter (BLM) om antirassisties te wees nie. BLM is ’n politieke organisasie. Hulle is nie die eerste politieke organisasie wat beweer dat hulle teen rassisme werk nie, en hulle is beslis nie die enigste nie. Alhoewel jy dalk met sommige van hul beleidspunte saamstem, het hulle ander oogmerke waaroor baie van die mense en ondernemings wat hulle nou so gretig salueer, miskien nie meer so gretig sal wees as hulle beter ingelig is nie.

2. BLM en die Sosiale Geregtigheidsbeweging is nie die enigste manier om onverdraagsaamheid en rassisme te beveg nie. Liberalisme (“die sentrale doelwit van liberalisme is die vryheid van die individu, veral teenoor die staatsgesag of enige ander sosiale, politieke of geestelike dwang, asook gelykheid voor die wet”), libertarianisme (“maksimum politieke vryheid en outonomie, met die klem op individualisme, vryheid van keuse en vrywillige assosiasie”), en Christelike etiek wat die waardigheid van alle mense as sakraal beskou, met die fokus op liefde en deernis vir jou medemens, is voorbeelde van alternatiewe opsies om rassisme en rasseonderdrukking te beveg.

3. Kritiese Teorie en Kritiese Rasseteorie, die ideologiese grondslag van die breë Sosiale Geregtigheidsbeweging, het ’n geloofstelsel geword met geloof wat vereis word in konsepte soos “wit broosheid”, “wit voorreg”, “sistemiese rassisme”, “implisiete vooroordeel”, en “witheid”. Bevraagteken enige van hierdie konsepte, en jy kan van rassisme beskuldig word. In baie besighede regoor Amerika word daar tans van werknemers verwag om werkswinkels by te woon waar hulle in effek trou moet sweer aan hierdie ideologie. Wat sou die reaksie wees as die uitvoerende hoof van enige onderneming hom tot die Evangeliese Christendom bekeer en skielik van al sy werknemers verwag om die basiese beginsels van sy nuwe geloof te leer en te aanvaar? Wat sal die reaksie wees as die uitvoerende hoof hom tot Wahabi Islam bekeer en werknemers Maandagoggend met gebedsmatjies begroet word, en daar vir vrouens gesê word dat hulle nie die volgende dag hoef aan te meld vir werk nie? As so ’n beroep op werknemers om enige ander geloofstelsel te aanvaar met ’n dreigement om andersins afgedank te word, heeltemal onaanvaarbaar is, waarom is dit dan aanvaarbaar as dit kom by hierdie nuwe geloofstelsel? Dit is teen die wet – en behoort te wees – in alle sekulêre demokrasieë. Dit is ook immoreel, illiberaal en outoritêr.

DONDERDAG 2 JULIE 2020

In die Shilin Distrik van Taipei is die landgoed en woning waar die eertydse president van die Republiek van China, Chiang Kai-shek en sy vrou Soong Mei-Ling (oftewel Madame Chiang) gewoon het vir 26 jaar.

Tydens die Japannese koloniale era, het die area die Shilin Tuinboukundige Eksperimentele Stasie gehuisves. Nadat die Nasionaliste die Chinese Burgeroorlog verloor het, is die stasie opgekommandeer deur die regering om vir die Chiangs ’n tuiste te skep. Veral in die vroeë dae van die Chinese Republiek op Taiwan is die landgoed soos ’n fort gemilitariseer, en publieke toegang was streng verbode.

Gaste tussen 1950 en 1976, toe Chiang oorlede is, het ingesluit die Amerikaanse president, Dwight D. Eisenhower, die Amerikaanse Minister van Buitelandse Sake, John Foster Dulles, en die latere president, Ronald Reagan, toe nog Goewerneur van Kalifornië.

Die landgoed, met Chinese en Westerse styl tuine, is oopgestel aan die publiek in 1996. ’n ooreenkoms is ’n paar jaar later aangegaan oor die oopstelling van die woning, nadat Madame Chiang, toe reeds in haar laat-negentigs en woonagtig in New York, aanvanklik vasgeskop het daarteen.

En daar, onder ’n boom, in die tuin van ’n eertydse diktator, gaan ek Saterdagmiddag ’n toebroodjie eet, tee drink, en my boek lees.

VRYDAG 3 JULIE 2020

Enkele foto’s van ons besoek aan Taipei …

______________________

Week 26, 2020

MAANDAG 22 JUNIE 2020

Soos om sigarette te verkoop as “keelseermedisyne”. Of om harde lekkers te verkoop as “appels – wat goed is vir jou tande”. Of om kaffeïenpille te verkoop as “slaappille”. Of soos die plaaslike Mafia wat hulleself verkoop as huisoppassers. Dit is die sogenaamde Sosiale Geregtigheidsbeweging wat hulleself verkoop as die nuutste inkarnasie van die Burgerregtebeweging van die sestigs, en as die voorste aktiviste wat rassisme beveg.

Dink twee keer voor jy volg, “like” of geld skenk.

* * *

“Maar dit sê ‘Appels!’ op die pak,” sal die skelm argumenteer. Of, “Spel hierdie nie ‘K-e-e-l-s-e-e-r-m-e-d-i-s-y-n-e’ nie?” sal die persoon vra met die pakkie sigarette in die hand. Of die lid van die Mafia sal sê, met kamma verontwaardiging, “Maar kyk na my kaartjie – dit sê ‘Huisoppasser’!”

Net omdat ’n volgeling sê die organisasie se naam beteken hulle is “anti-fascisties”, beteken nie hulle het die vaagste benul wat fascisme beteken nie. Kans is ook goed dat hulle nie waardeer hoeveel hulle aksies én wapens én eenvormige uitrustings én neiging om in groepe enkelstaande individue aan te val, herinner aan die stormtroepe van die werklike fasciste in die 1920’s en ’30’s nie.

En net omdat mense beweer hulle aanvalle op mense, en hulle pogings om hulle afgedank te kry, of om hulle lewens op ander wyses te vernietig, word gemotiveer deur antirassisme, is nie te sê hulle maak die kleinste bydra tot die skepping van ’n beter wêreld nie. Inteendeel, moenie verbaas wees as hulle obsessie met ras en aandringing daarop dat almal bewus moet wees van hulle ras-identiteit, lei tot méér rassisme in die toekoms nie.

Kyk na die resultaat van die aksie voor jy die woorde op die plakkaat of die T-hemp glo.

* * *

Mense wat jy ken – vriende, kennisse, ou skoolmaats, vertoon hulle ondersteuning op sosiale media aan organisasies wat sekere ideologieë onderskryf. Vele – dalk meeste – van hierdie mense bedoel goed. Hulle voel dalk self skuldig oor wat hulle beskou as onverdiende voorregte wat hulle geniet. Hulle wil graag wys hulle is nie soos ander wit mense nie. Hulle wil ’n teken uitstuur dat hulle “goeie” wit mense is – wat graag hulle onbewustelike rassisme wil bely, in die publiek indien moontlik, en graag ’n finansiële bydrae wil maak aan swart mense (ongeag of hulle sukkel met iets) of dan aan die Dominante Organisasie van die Dag.

Mense wil relevant wees. Mense wil aan die regte kant van geskiedenis wees. Die bedoeling is goed. En wie het tyd om alles te ondersoek wat hulle ondersteun?

* * *

Lees gerus op jou eie meer oor die Sosiale Geregtigheidsbeweging in veral Westerse lande in die afgelope twee dekades, hulle stormtroepe, Antifa, die ideologiese basis genaamd Critical Theory, en die nuutste dominante organisasie van die dag, Black Lives Matter. Kry jy die geleentheid om met gelowiges in die onderliggende ideologie of met volgelinge in gesprek te wees, vra kritiese vrae om meer uit te vind. Vra veral, “Wat presies word bedoel met ___________?” en “Wat presies is julle plan met __________?”

’n Paar skakels om die proses af te skop:

Critical Theory – Wikipedia

Die BLM Manifes: Waarin hulle glo

Die Movement For Black Lives se manifes … En ’n stuk (een van die eerstes wat opkom in ’n Google soektog), geskryf deur ’n swart skrywer, oor hoekom hy BLM verwerp (jy hoef uit die aard van die saak nie met al sy sentimente of oortuigings saam te stem nie).

DINSDAG 23 JUNIE 2020

Protesteer mense en verbrand hulle geboue en buit winkels as ’n ongewapende blanke of Asiatiese persoon deur die polisie doodgemaak word? Indien nie, is polisie brutaliteit nie hulle saak nie.

Protesteer mense wanneer duisende swart Amerikaners gewelddadig sterf aan die hand van ander swart Amerikaners? Indien nie, maak swart lewens blykbaar nie altyd saak nie.

Is dit sistemiese rassisme wanneer rasse-misdade en onderdrukking plaasvind in stede wat beheer word deur swart en/of Demokratiese burgemeesters, stadsrade met swart en/of Demokratiese meerderhede, swart onderwysleiers en swart polisiehoofde? Is dit wit oppergesag selfs in hierdie gevalle?

As breër swart verteenwoordiging hulle saak is, waarom dan nie swart konserwatiewe politici of konserwatiewe swart intellektuele vereer nie? Hoekom is dit aanvaarbaar as selfs ’n wit persoon met die “korrekte” ideologiese etiket hierdie swart konserwatiewes beledig?

As swart bemagtiging hulle saak is, waarom dan nie dit vier as swart denkers, skrywers of kunstenaars gedagtes het wat verskil van die ideologie wat deur die hoofstroommedia en die politieke establishment in Amerika aanvaar en onderskryf word nie? Is vryheid van spraak en denke en geloof slegs die reg van wit en ander Amerikaners, maar nie van swart Amerikaners nie?

As mense opreg is oor die identifisering van die oorsake van swart armoede, hoër misdaadsyfers in woonbuurte met ’n swart meerderheid en laer as die gemiddelde skoolresultate, waarom dan data uit die hand verwerp wat dui op die sterk rol wat ’n gebrek aan vaders in die lewens van veral jong mans speel? Waarom nie ernstig en objektief kyk na die uitwerking wat maatskaplike welsynsbeleid op die swart gemeenskappe sedert die 1960’s gehad het nie? As mense opreg is oor die oplossing van probleme in swart gemeenskappe in Amerika, waarom dan nie alle moontlike oorsake oorweeg nie?

WOENSDAG 24 JUNIE 2020

Hoe weet ek dis nie ek wat ingesuig is in ’n kultusbeweging nie? As almal se breine sien wat hulle wil sien, en konstant soek vir bevestiging van wat hulle reeds glo, hoe weet ek dat ek nie aan die neus gelei word nie?

As om te dink aan myself as Liberaal-Progressief (’n ondersteuner van die Arbeidersparty in Brittanje, of Demokraat in Amerika) ’n sentrale aspek was van my identiteit, sou ek ongemaklik geraak het as ek iets sien of hoor uit die mond van ’n konserwatiewe persoon wat sin maak. Kognitiewe dissonansie sou inskop. Ek sou waarskynlik skielik besig raak met iets anders en probeer vergeet daarvan.

As om te dink aan myself as Konserwatief (Konserwatiewe Party in Brittanje, en Republikein in Amerika) ’n sentrale aspek was van my identiteit, sou ek ongemaklik begin rondskuif het en gedink het aan iets anders as ’n lid van ANTIFA of BLM, of iemand nader aan ’n Links-Middel posisie iets sê wat sin maak, of wat logies klink, of as hulle statistiek aanhaal wat een van my oortuigings ondermyn.

Hier’s die ding: Etikette soos Liberaal-Progressief of Konserwatief is nie sentrale dele van my identiteit en selfbeskouing nie. Dat ek is ’n Kritiese Denker Wat Dink Wat Ek Wil, is wel. As BLM of ANTIFA dan iets sê wat sin maak, gaan ek nie bedreig voel in my identiteit omdat ek kwansuis meer konserwatief swaai deesdae nie. My brein gaan nie vir my gevaarligte flikker nie. Ek gaan wel die boodskap kry uit my onderbewuste wat my herinner dat ek ’n Kritiese Denker is wat na alle argumente luister. As ek dus dink iets wat BLM of ANTIFA sê, maak sin, sal dit ’n sentrale aspek van my identiteit bevestig eerder as bedreig.

DONDERDAG 25 JUNIE 2020

Vrae aan aktiviste van Black Lives Matter:

1. Iemand het gesê dat BLM-aktiviste nie omgee vir feite nie. Is ek reg as ek sê dat hulle wel omgee?

2. Iemand anders verdedig BLM-betogers en mense wat plunder en geboue afbrand en sê die doel – wat hulle sien as rasse-geregtigheid – regverdig die middele. Is daar presedente in die geskiedenis waar gretige rewolusionêre beweer het dat die doel die middele regverdig, en uiteindelik die bevolking geterroriseer het en duisende, honderde duisende, en selfs miljoene mense doodgemaak het? Regverdig selfs ’n edele doel enige middele?

3. Is daar presedente in die geskiedenis waar rewolusionêre beweer het dat hulle veg vir wat geklink het na edele oogmerke – vryheid, gelykheid, broederskap, geregtigheid vir die landlose kleinboer, billikheid vir die onderdrukte proletariaat, die vrystelling van ou onderdrukkende gebruike – maar wat uiteindelik politieke mag gemonopoliseer het, met nie veel vryheid, gelykheid, geregtigheid, of regverdigheid vir die individu wat geen verbintenis gehad het met die nuwe elite nie?

VRYDAG 26 JUNIE 2020

Redes waarom ek nie die organisasie, Black Lives Matter, ondersteun nie, al beskou ek myself as ’n oopkop, verdraagsame persoon wat nie diskrimineer teen mense op grond van hulle ras nie:

1. Die vertelsel agter BLM van wydskaalse onderdrukking van, en moord op, swart Amerikaners word nie deur die feite ondersteun nie.

2. Publieke vertonings, insluitend op sosiale media, van onderhorigheid of lojaliteit aan BLM was die afgelope paar weke baie gewild. BLM is ’n politieke organisasie. Om die knie te buig, of om myself op enige ander wyse te onderwerp aan enige politieke organisasie, is geheel en al teen my beginsels.

3. Deur aanhoudend swart mense daaraan te herinner dat hulle slagoffers is, word die geestesgesondheid en outonomie van swart individue ondermyn. Dit sal die lede van enige groep mense benadeel wat uitgesonder word vir hierdie tipe etiket vanweë ’n eienskap waaroor hulle geen keuse gehad het nie, soos ras of etnisiteit. Dit geld veral vir jong mense. Ek glo dat hierdie ondermyning van swart mense inderdaad rassisties is. ’n Mens moet wonder wie baat daarby.

4. Blanke liberale kan slegs hierdie ideologie ondersteun as hulle die skryfwerk en menings van konserwatiewe swart intellektuele diskrediteer en marginaliseer. Ek glo dat dit rassisties is om van alle lede van ’n sekere rassegroep te verwag om op soortgelyke wyses te dink.

______________________

Week 25, 2020

MAANDAG 15 JUNIE 2020

In die Sowjetunie, veral in die 1920’s of 1930’s, is mense deur die Dominante Organisasie van die Dag onder druk geplaas om hulself aan ’n sekere politieke wêreldbeskouing en beleid te onderwerp. In die China van Mao Zedong, veral in die sestigs en vroeë 1970’s, het die Dominante Organisasie mense ook gedwing om hulleself te onderwerp aan ’n bepaalde radikale begrip van dinge.

In werklikheid het vrees, en die moontlikheid om gemartel of tereggestel te word weens een of ander denkbeeldige misdaad teen die staat, baie mense gedwing om hulleself te onderwerp. Maar in teorie sou mense kon argumenteer dat hulle nie werklik so ernstig gevoel het oor klassestryd nie, of om beskuldig te word dat hulle lopende honde is van die kapitalistiese Weste nie.

Mense wat gedurende daardie historiese periodes gewoon het, kon later beweer dat hulle net ingegee het omdat hulle vir hul lewens gevrees het. En hulle sou nie later deur ander mense gekritiseer word omdat hulle hul nie heelhartig aan die Bolsjewistiese of Maoïstiese wêreldbeskouing onderwerp het nie.

Gedurende die Middeleeue is mense onder druk geplaas om hulself te onderwerp aan die Spaanse Inkwisisie en ’n radikale begrip van die Christendom. Weereens kon mense later beweer dat hulle slegs uit vrees hulleself onderwerp het, en nie omdat hulle regtig met die teologie van die Inkwisisie saamgestem het nie.

Maar wat as die Dominante Organisasie van die huidige dag jou van rassisme of wit oppergesag beskuldig as jy weier om aan hulle eise te voldoen, as jy weier om die knie te buig, as jy weier om ritualisties hulle voete te was, of as jy weier om geld te skenk aan hul organisasie? Baie min mense is deesdae rassisties, en nog minder huldig wit oppergesag opinies – op die maniere waarop hierdie konsepte die afgelope sewentig of tagtig jaar deur die hoofstroom verstaan is.

Die meeste mense – durf ek sê veral wit mense – het ’n opregte vrees om rassisties genoem te word. Rassiste word vermy deur kollegas, bure, en selfs familie. En dit is nog erger om ’n ondersteuner van wit oppergesag genoem te word. Dis dubbelloop-haelgeweer beskuldigings. As jy ’n ondersteuner is van wit oppergesag of gemaklik is met rassisme, verdien jy kritiek omdat jy onnosel ideologieë volg. Maar as jy nie rassisties is nie, of nie ’n ondersteuner is van wit oppergesag nie, en nie gesien wil word as sulks nie, is dit ongelooflik kragtig om daarvan beskuldig te word. Kragtig genoeg om jou te dwing om die knie te buig en jouself te onderwerp aan die Dominante Organisasie wie se leiers of volgelinge hulle vingers na jou toe wys.

Sou jy, met gebuigde knie, jouself onderwerp aan ’n politieke organisasie wat jou ’n vyand noem van die werkersklas, of ’n teen-rewolusionêr? Hoe sou jy voel as wilde-oog jeugdiges jou ’n lopende hond van kapitalisme noem? Sou jy die sierlike vingers van die plaaslike kardinaal met trane in jou oë begin soen as hy jou ’n sondaar teen die bloed van Christus noem? Kans is goed dat jy nie hul eise of beskuldigings ernstig sal opneem nie. Weereens: Wat as hulle jou van rassisme beskuldig?

Die meeste van ons wat vandag leef, sou onsself waarskynlik vroeër jare aan magtige politieke of godsdienstige organisasies onderwerp het as ons vir ons lewens of ledemate gevrees het. Ons sou dit moontlik gedoen het sonder om regtig politieke of godsdienstige ideologieë in ag te neem. Maar in die derde dekade van die een-en-twintigste eeu is meeste mense sielkundig en emosioneel oorgehaal om nie rassiste of volgelinge van wit oppergesag te wees nie.

Die tyd is dus ryp vir ’n organisasie om hierdie situasie uit te buit: Onderwerp julle aan ons, buig die knie voor ons vaandels, was die voete van ons leiers, ondersteun ons finansieel, of jy’s rassisties, en waarskynlik ’n volgeling van wit oppergesag.

Mense in hul duisende onderwerp deesdae hulleself en sweer trou aan ’n radikale politieke organisasie wat beweer dat hulle die beskermers van burgerregte en voorstanders van antirassisme is. Waarom is hierdie mense nie gerus in hul kennis oor hulleself om bloot te verklaar dat hulle nie rassisties is nie, en dit daarby laat? Waarom het so baie mense die versekering van ’n radikale politieke organisasie nodig dat hulle nie rassisties is nie – of dan antirassisties, soos die terminologie deesdae dikteer word? Of beskou hulle hulself as nie-rassisties, maar hulle moet aan vriende en familie, of medewerkers of medestudente vertoon hoe toegewyd hulle is daaraan om nie rassisties te wees nie? En hoeveel mense buig die knie en lek die stewels van lede van die Dominante Organisasie van die Dag uit vrees vir hul lewens, of uit vrees vir hul lewensmiddele?

DINSDAG 16 JUNIE 2020

Dis waar dat lande soos Taiwan, Japan en Korea al vir dekades lank ’n tuiste bied aan pas gegradueerde Westerlinge wat moet begin geld verdien, maar nie die vryheid wat hulle geken het as studente wil inruil vir die stywe kultuur van die kantoor of maatskappy nie.

Ekself het ’n tuiste gevind in Noordoos-Asië. Ek kon genoeg geld verdien om my studieskuld te betaal, so nou en dan êrens heen te reis, en ure elke dag te spandeer aan kreatiewe ambisies.

Eksentrieke mense pla my nie. Mense met vreemde idees is nie vir my ’n bedreiging nie. En hoewel ek nie self my orige hare blou sal kleur, my gesig vol metaal sal skiet, en my arms vol drake of blomme sal laat verf nie, het ek nie ’n probleem daarmee as jy dit wil doen nie.

Wat my wel laat regop sit, is ’n bedreiging van waardes wat ek as heilig ag. Die vryheid om te dink, te sê, en te skryf wat ek wil, solank dit nie jou reg benadeel om te dink, te sê, en te skryf wat jy wil nie. Die vryheid om te weier om die knie te buig voor ’n politieke organisasie – enige politieke organisasie, links of regs. Dan is daar die Waarheid: Suiwer water kook op seevlak teen 100 grade Celsius. Een van die resultate wat jy kry as jy koeksoda en asyn meng, is koolstofdioksied. Gooi ’n gewone koffiebeker hard genoeg teen ’n rots, en die kans is goed dat dit in stukke sal bars. Sit twee appels by twee ander appels, en jy’t vier appels. Die koffiebeker gaan nie anders reageer met die rots omdat ’n wit of swart persoon die beker gooi nie. Koeksoda en asyn gaan nie in seesand verander omdat ’n trans-vrou van kleur dit bymekaar gegooi het nie. Suiwer water gaan nie skielik kook op seevlak teen 37 grade Celsius omdat ’n Vierde Golf Feminis dit gekook het nie. En net omdat ’n lid van die Dominante Organisasie van die Dag sê twee appels plus twee appels is sewe piesangs, is nie te sê dis skielik waar nie.

Politieke organisasies en bewegings wat die individu dwing om die knie te buig en die stewel te lek, en ideologieë wat geverifieerde en verifieerbare feite verwerp as waardeloos of selfs skadelik, het dieselfde effek op die gees en gemoed as wat ’n biologiese virus het op die longe, of ander organe.

* * *

Somer is ’n goeie tyd vir ’n kulturele rewolusie. Maar oor ’n paar maande is dit kouer, en daar’s ten minste ’n kans dat politieke leiers in die Weste uit hulle bomskuilings sal kruip en begin opruim wat verwoes is die afgelope paar weke. Rewolusionêre wit gegradueerdes wat nou deur die strate marsjeer en winkels afbrand en standbeelde vol graffiti sproei, se ouers gaan ook minder entoesiasties wees daaroor om hulle te onderhou vir nog ’n jaar, en terselfdertyd aan die eetkamertafel verskreeu te word oor hoe rassisties hulle is omdat hulle vra vir wet en orde.

“Kry vir jouself ’n werk!” gaan die ouer aan sy of haar dertigjarige kind sê.

Werk sal natuurlik nie meer so wyd beskikbaar wees in die plaaslike ekonomie nie – deels omdat te veel besighede afgebrand is, en deels omdat duisende rewolusionêre pasgegradueerdes geen vaardigheid het anders as om kwaad deur die strate te marsjeer en ander mense se besighede af te brand nie.

Dis waar lande soos Taiwan, Japan en Korea inkom, waar jong gegradueerdes wat nie werk kry in hulle eie lande nie, of nie die werk wil doen wat beskikbaar is nie, ’n tuiste vind as Engelse onderwysers. ’n Goeie ding, in beginsel – net soos entrepreneurs, besigheidsmense en kunstenaars uit Taiwan, Japan en Korea geleenthede vind in Noord-Amerika of Europa of Australië wat hulle dalk nie in hul eie lande sou kon geniet nie.

Dis aan die einde van die dag hoe kultuur en idees versprei, en hoe mense by mekaar leer. Dis ongelukkig ook hoe kulturele en politieke virusse versprei.

WOENSDAG 17 JUNIE 2020

Wat is jou wêreldbeeld? Wat is jy? Hoe funksioneer jy? Wat moet jy doen om optimaal te kan leef? Wil jy optimaal leef, of is dit oukei om verlore rond te dobber op die see van ure en dae en weke en jare wat jou lewe uitmaak?

Vra jouself: Is die idees in die volgende video waardevol op ’n praktiese vlak? Kan ek hierdie idees gebruik in my daaglikse lewe om my lewenskwaliteit te verbeter? Kan ek dit gebruik om my habitat te verbeter – die vertrekke waar ek my dae slyt, en ander omgewings waarin ek tyd spandeer? Kan ek hierdie begrip van dinge gebruik om die lewens te verbeter van mense wat vir my saak maak?

How to REPROGRAM your mind – Bruce Lipton

DONDERDAG 18 JUNIE 2020

Gister se lesse oor onderbewustelike programmering is handig, maar as dit die eerste keer is wat jy die idees teëkom, mag dit dalk klink soos nonsens. Kyk weer na die video, en oorweeg die moontlikheid van ’n ander manier van dink. Lees ook gerus Bruce Lipton se boek, The Biology of Belief. Vir iemand soos ek wat Biologie op hoërskool gehaat het, was dit ’n verbasend interessante en uiters opvoedkundige boek.

Om die video nog makliker te maak om te volg, het ek ’n paar idees uitgelig:

Vir die rekord:

onderbewussyn: Bestaan in die psige, maar is nie onmiddellik beskikbaar vir die bewussyn nie.

onbewustelik: Kom voor in die afwesigheid van bewustelike wete of denke.

Elke persoon is ’n energieveld wat op ’n ander frekwensie vibreer as die persoon langs hom of haar.

Reseptors op jou selle reageer op verskillende omgewingseine as die reseptors op iemand anders se selle.

Elkeen van ons ontvang iets soos ’n uitsending wat ons bewussyn beheer. Hierdie bewussyn is nie fisies nie; dit is energie.

Mense skep. As jy dinge op die regte manier skep, kry jy “hemel op aarde”. Skep dinge op die verkeerde manier, en jy sukkel.

As jy nie weet dat jou skeppings beheer word nie, word jy ’n slagoffer van ’n wêreld buite beheer.

As ons toegee aan ander mense se oortuigings, skep ons nie met óns wense en begeertes nie, maar met ’n program wat deur ander mense geskryf is.

Waarheen neem die program ons tans? Vrees, stilstand, verlies aan gemeenskap, afbreek van die stelsel.

Jy kan jou krag en vermoëns herwin.

* * *

Die brein van ’n kind onder sewe jaar is in ’n laer vibrasiefrekwensie.

Voordat jy bewus kan raak, moet jy programmering ontvang. As jou psige nie geprogrammeer is nie, waarvan gaan jy bewus wees?

Om op hierdie planeet te oorleef, en om ’n funksionele lid van ’n gesin en ’n gemeenskap te wees, moet die jong kind ontelbare reëls leer. Om hierdie reëls te leer, neem hulle hul ouers, broers en susters en ander lede van die gemeenskap waar. Beide positiewe en negatiewe handelinge, opinies en oortuigings word ingeneem (of “afgelaai”).

Voorbeeld: As jy uit ’n arm gesin kom, is die kans goed dat jy jou hele lewe sal sukkel om ryk te word, maar jy sal waarskynlik nie slaag daarin nie. Kom jy uit ’n ryk gesin, kan jy jou hele lewe onnosel wees en nog steeds suksesvol wees as gevolg van onbewustelike gedrag wat jy van jou gesin geleer het. Kinders van ryk ouers neem onbewustelik die regte aksies. Dieselfde ding met arm mense. Arm mense neem destruktiewe oortuigings van die gesin in wat nie finansiële sukses ondersteun nie: “Jy sal dit nie regkry nie,” “Die lewe is ’n stryd,” “Dinge is moeilik,” “Wie dink jy is jy?”

As dit die program is wat jy kry, sal jy jouself saboteer in jou pogings om beter te doen verder as ’n sekere punt. Daarom bly arm mense dikwels arm en ryk mense bly dikwels ryk – weens onderbewustelike programmering.

’n Beduidende deel van ons lewens is die resultaat van programme in die onderbewuste teenoor ’n baie kleiner deel van ons lewens waar ons ons bewuste, kreatiewe verstand gebruik.

Jy dink miskien dat jy jou lewe presies leef soos jy wil, maar jy sien nie dat jou lewe tot ’n groot mate ’n afdruk is van jou onderbewuste programmering nie.

Kyk na jou lewe. Die dinge waarvan jy hou, kom in jy lewe in omdat jy ’n program het wat dit ondersteun. Enigiets waarmee jy sukkel en moeite doen om dit te laat gebeur, is omdat jy ’n program in jou onderbewussyn het wat nie die begeerde resultaat ondersteun nie. Jou pogings om beter te doen, ignoreer die program wat verskans is in jou psige.

Die bewuste verstand is kreatief en kan op verskillende maniere leer: Jy kan ’n selfhelpboek lees; jy kan na ’n lesing toe gaan; jy kan na klankopnames luister. Die bewuste verstand sal uiteindelik belangrike insigte inneem. Maar die onderbewuste leer op ’n ander wyse.

Die onderbewussyn leer op twee fundamentele maniere: natuurlike hipnose wat in die eerste sewe jaar plaasvind; daarna moet jy nuwe programme in kodeer deur herhaling en oefening.

“Fake it ’till you make it” – as jy nie ’n gelukkige persoon is nie maar jy heeltyd vir jouself herhaal dat jy wel ’n gelukkige persoon is, praat jy met die onderbewuste. Uiteindelik sal die onderbewuste die idee kry: “Ek is gelukkig.” Jy hoef nie dan aan te hou om dit te herhaal nie.

Mense doen bevestigings en dankbaarheidsjoernale, want as jy dit daagliks doen, herprogrammeer jy die onderbewussyn. Dinge soos om kleefnotas teen die yskas te sit, is meer soos voorstelle. Hierdie aksies werk dus nie so goed soos herhaling nie.

* * *

As jou bewuste gedagtes gefokus is op ’n taak, het jy absolute beheer – wense en begeertes, alles wat jy wil hê. Maar as jou bewuste verstand begin om aan ander dinge te dink, dan los dit die wiel en die outomatiese stuur neem oor.

As jy verlief is, hou dit jou bedagsaam. Jy stop die program in jou onderbewussyn. Jy werk vanuit jou kreatiewe gedagtes, wat per definisie wense en begeertes is.

Die wittebrood duur nie, want jy moet steeds dink oor jou werk, jou take, dinge wat jy op een of ander tyd moet doen. As jy eers aan ander dinge begin dink, skakel die bewuste verstand af en daag al die negatiewe gedrag in die onderbewussyn op. Jy hou op om bedagsaam te wees.

Hou die wittebrood lewendig deur die onderbewuste program te verander.

As jy jou wense en begeertes verander het in onderbewuste programme, hoef jy nie bewustelik daaraan te dink nie. Jy vertoon outomaties gedrag wat jou wense en begeertes weerspieël.

As jy verlief raak, maak die mengeldrankie van chemiese elemente wat deur jou brein vrygestel word jou gesonder en gelukkiger. Maar as jy jou oë oopmaak en iets sien wat jou bang maak, sal streshormone en inflammatoriese middels vrygestel word in plaas van die liefdesdoepa.

In eksperimente met selle, beheer die samestelling van die kultuurmedium die lot van die selle. Op dieselfde manier beheer die samestelling van jou bloed die lot van jou selle. En die samestelling van jou bloed is gebaseer op die prentjie in jou gedagtes. Verander die prentjie en jy verander die chemiese samestelling.

* * *

Byna almal het dieselfde wense en begeertes – om verlief te wees, om gelukkig te wees, om gesond te wees, om vreedsaam te leef.

As ons almal met daardie wense en begeertes leef, sou ons wêreld ’n transformasie ervaar. Ons sal harmonie, vrede, gemeenskap en ’n skoon omgewing hê.

Totdat ons vernietigende, negatiewe onderbewuste programme verander, is ons die slagoffer van die programme en nie die skeppers van ons eie lewens nie. (Die primêre vraag: Wil jy ’n skepper wees van jou eie lewe, of is dit oukei om die slagoffer te wees van hoe ander mense jou geprogrammeer het?)

Mense moet verstaan dat hulle die keuse het om die programme te speel wat tot negatiewe resultate lei, of om die programme te herskryf en hul mag terug te neem.

“Ek is nie wat met my gebeur het nie,” het Carl Jung gesê. “Ek is wat ek kies om te word.”

* * *

Kennis is mag, maar belangriker is ’n gebrek aan kennis. Wetenskap openbaar ’n nuwe begrip van wie ons is. Ons is geprogrammeer om slagoffers te wees, maar tog wys wetenskap en kwantumfisika en veral die nuwe wetenskap van epigenetika dat ons nie slagoffers is nie, maar skeppers.

VRYDAG 19 JUNIE 2020

As dit so is dat ons van kindsbeen af geprogrammeer word met oortuigings, en met reëls oor hoe om op te tree in ’n wye spektrum van situasies, en met wat om te verwag van die lewe, en met ’n wêreldbeeld wat verduidelik hoe dinge werk, is die breë, sogenaamde Sosiale Geregtigheidsbeweging dan nie reg om mense te wil dwing om herprogrammering te ondergaan nie? Dit sal mos dan vir die mense se eie beswil wees as die slegte kodering in hulle onderbewussyn verander word.

Daar’s twee probleme met dinge soos die Verpligte Implisiete Vooroordeelopleiding (“Mandatory Implicit Bias Training”), en ander opleiding wat mense in talle maatskappye en besighede in die Weste tans moet ondergaan:

1. Die ideologie agter die opleiding is toksies en immoreel, ten spyte daarvan dat dit verkoop word as antirassisties, en as ’n blote poging om mense te kry om beter met mekaar oor die weg te kom – twee waardes waarmee geen beskaafde persoon ’n probleem het nie. Lees die literatuur agter die Sosiale Geregtigheidsbeweging, en jy sal sien dat wit mense (weet nie mooi hoe hulle mense gaan klassifiseer as wit of swart of bruin nie – gaan hulle potlode in mense se hare steek?) beskou word as gebore rassiste, wat nie kan help om rassisties en bevooroordeeld te wees teenoor mense met ander velkleure nie. (Weereens: Wit? Swart? Bruin? Wat van miljoene mense op die kleurspektrum wat nie lekker inpas by een van die kategorieë nie? “Hallo, ek wil net sê ek identifiseer van vandag af as bruin. Soos julle kan sien, is ek heelwat blasser as my ouer suster.”) Die standaard witmens is, volgens die skrywer van White Fragility, Robin DiAngelo, óf rassisties en hulle weet dit en erken dit, óf rassisties en hulle is te breekbaar om dit te erken. Daar is geen manier vir ’n wit persoon om nie rassisties te wees nie. Jy’s skuldig gebore, en jy sal skuldig doodgaan. Al wat jy kan doen, is om aktief deel te neem aan die stryd teen “rassisme”. In kort, die wit persoon moet hanteer word as skuldig, omdat hy of sy wit is.

2. Dit neem weg van die individu die reg om hom- of haarself te definieer soos hulle wil. As jy swart is en jy wil jouself sien as sterk en onafhanklik, met die vermoë om ongelooflike hoogtes te bereik, sal jy waarskynlik beskuldig word daarvan dat jy glo aan wit oppergesag. As jy verder glo dat elke mens verantwoordelikheid moet aanvaar vir sy eie aksies, en nie gekritiseer of gestraf moet word vir dinge waaroor jy geen beheer gehad het nie (soos ras of geslag), of vir iets wat jy nie self gedoen het nie, word jy ’n “Uncle Tom” genoem. Die enigste aanvaarbare klassifikasie vir die swart persoon is dat hy of sy ’n slagoffer is onder die hande van die magtige wit persoon, en dat die wit persoon die swart persoon geluk en welstand skuld. Is daar ’n moontlikheid dat die begaafde swart persoon met sy eie vermoëns en talent en wilskrag en persoonlikheid sukses kan behaal? Waarskynlik nie, sê die ideologie. Die witman en -vrou is te sterk. Hulle gaan die arme swart persoon se pogings belemmer. Beter vir die swart persoon om hom- of haarself te sien as ’n slagoffer, en saam te smelt met die groep, sodat die groep mag en hulpbronne kan afdwing van die wit persoon … Wat magtig is en oor heeltemal te veel hulpbronne beskik – omdat hy wit is. Maak nie saak hoe arm of onnosel of sonder talent hy persoonlik is nie.

______________________