Die lewe is ’n treinreis

Sondag 1 Junie 1997

Die trein het net na middernag amper geluidloos die stasie binnegeseil. Ek het ’n kompartement gedeel met ’n paar Koreane, ’n Kanadese vriend en sy Aussie girlfriend, en ’n dronk kennis wat vinnig besig was om aggressief te raak.

Die stasie was verlate. In die wagkamer was ’n TV en ’n videomasjien. Scarface met Al Pacino het gewys, maar daar was iets verkeerd met die beeld.

Dit was warm. ’n Storm was aan die broei êrens in die verte, en die wind het geruk aan die houtraamspieël langs die venster.

Nog ’n deel van my reis was afgehandel, en nog ’n deel het begin. Die stasie se naam: JUNIE 1997.


Uitstappie na die platteland, Suid-Korea – Junie 1997
Saam met twee studente – Junie 1997
Saam met kollega en leerlinge – Junie 1997
Middagete saam met ’n vriend – Junie 1997
Sitkamer – Junie 1997
Tempel in die platteland – Junie 1997

______________________