Soos jy dink … bestaan jy

WOENSDAG 8 AUGUSTUS 2018

19:23

Ek, Brand Smit, is dankbaar daarvoor dat honderde mense die stukke lees wat ek geskryf het.

Ek, Brand Smit, is dankbaar daarvoor dat ek 90% van my eie tyd besit, en kan aanwend soos ek goed vind.

Ek, Brand Smit, is dankbaar vir die geleentheid om vir ander mense te kan leer wat ek geleer het op die lang pad na sukses en finansiële welstand.

19:58

Mense moet ophou om te sê jy moet DINK aan ’n oplossing, of DINK aan wat jy moet doen. Jou taak is om die situasie optimaal te kry. Eet gesonde kos wat jou liggaam positief affekteer; stort wanneer jy nodig het om te stort; kam jou hare (as jy hare het) en doen wat jy moet doen om fisies goed te voel; doen ligte oefeninge; drink genoeg water of tee (of koffie, as jy verkies); sorg dat die vertrek koel en aangenaam is (of warm genoeg in die winter); raak besig met dinge wat jy moet doen, en maak seker jy werk genoeg rus in tussen aktiewe periodes. Die antwoord, of die oplossing, sal na jou toe KOM.

20:27

Mens dink baie aan wat jy sal agterlaat van jou bestaan. Sal daar darem iets wees wat die moeite werd sal wees om te bewaar, of sal dit wees asof jy nooit eens hier was nie?

Ek was voorheen erg gepla daarmee om spreekwoordelike spore in die sand agter te laat wat ander mense sou kon sien. Maar daar is ’n ander manier om daarna te kyk. Daar is mense in hierdie wêreld wat baie skade en onreg aandoen gedurende hulle aardse bestaan. Hulle laat nie veel agter wat volgens enige standaarde as goed geag kan word nie. Enige rekenmeester wat sy sout werd is, sal beslis dat die finale figuur ’n vet, rooi negatief is.

In ag genome hierdie nare werklikheid, klink dit skielik nie so sleg om op die laaste telling ’n NUL agter te laat nie.

SATERDAG 15 SEPTEMBER 2018

Soos jy dink, so doen jy.

Hoe jy dink, affekteer die resultate wat jy produseer.

Bron: Jy – wanneer jy besef hoe waar dit is.

______________________

Gaan diep om te herprogrammeer

WOENSDAG 8 AUGUSTUS 2018

Hoe lank is ek geprogrammeer oor geld, en geldmaak, en my rol en plek in die wêreld voordat ek gesê het, “Wag ’n bietjie, wat gaan hier aan?”

Die antwoord: Vir ’n lang tyd. Ten minste 25 jaar, maar dieselfde “operating procedure” het voortgegaan omdat ek dit nie vervang het met ’n ander manier van dink oor dinge nie. Selfs toe ek ’n periode van intense selfondersoek deurgegaan het, waartydens ek krities oorweeg het waarin ek geglo het en hoe ek te werk gegaan het, het ek nooit ver genoeg gegaan om myself werklik te herprogrammeer nie.

Ek het geleer hoe ander mense geld maak, en probeer om dieselfde, of soortgelyke aksies te neem. Maar dis soos om net vir iemand ’n paar Russiese frases te leer, en hom dan in die middel van Siberië te los en te verwag dat hy ’n suksesvolle spioen sal wees. Hy gaan nie inpas nie, want hy’s nie van daai omgewing nie. Hy is nie geprogrammeer in, en vir, daai samelewing nie. Hy mag dalk daarin slaag om klanke te produseer wat ander mense sal herken en waarop hulle toepaslik sal reageer, maar om werklik in sy missie te slaag, moet hy veel meer intensiewe opleiding ontvang.

Vir twee dekades is ek geleer om op “God” te vertrou vir leiding in my lewe. “God” sou my in ’n rigting stuur. “God” het geweet waar “Hy” my nodig gehad het. “God” sou sorg; ek moes net geduldig wees. Toe, op ’n dag, besef ek dat ek nie meer in “God” glo nie. Oeps, wat nou? Twee dekades van programmering dat die lewe op ’n bepaalde manier werk, dat my plek in die wêreld op ’n sekere manier bepaal word, en toe skielik – niks. Jy’s op jou eie. Voorspoed.

Ek het oukei gedoen in die amper drie dekades van volwasse lewe sedert daai traumatiese wending – nie fantasties nie, maar daar’s beslis ’n paar plusse in my goeie kolom. Maar ek sal dit moeilik vind om met iemand te argumenteer wat van mening is dat ek basies net aangekarring het die afgelope twee en ’n half dekades so goed as wat ek kon.

Feit is, ek kan steeds beter doen, maar ek sal dieper moet gaan as voorheen veral wat betref my verhouding met geld, en hoe dit my plek en rol in die wêreld affekteer – of hoe ek dink aan my plek en rol in die samelewing.

______________________

Het ek die rooi pil gesluk, of is ek steeds redelik?

[Die “rooi pil” en die teenoorgestelde, die “blou pil”, is populêre kulturele idees – metafore wat die keuse verteenwoordig tussen kennis, vryheid en die brutale waarhede van die werklikheid (rooi pil), en veiligheid, geluk en die gelukkige onkunde van illusie (blou pil).]

MAANDAG 18 JUNIE 2018

Ek verstaan hoekom mense, veral jong mans, wil migreer oor die Mediterreense See na Europa.

Ek verstaan ook hoekom vele Europese mense die massa-migrasie sien as ’n aanslag op hulle leefwyse, welsyn, taal en kultuur – en hoekom hulle bereid is om terug te stoot.

DINSDAG 17 JULIE 2018

(Geïnspireer deur die artikel, Devastation and Denial: Cambodia and the Academic Left”.)

(1)

’n Bepaalde politieke groep beweer iets is besig om te gebeur. Net omdat jy gekant is teen die groep se politiek, is nie te sê dat dit nié besig is om te gebeur nie.

Een voorbeeld: Konserwatiewe, pro-Vrye Mark, pro-kapitalisme politici, veral dié wat in posisies van mag is, het enige geleentheid aangegryp tydens die Koue Oorlog (1945-1990) om te argumenteer dat kommunisme ’n euwel was. (Hulle het ook die gewoonte gehad om hul eie kant se ongeregtighede te ignoreer.) In 1975-1979 het hulle gepraat van honderd-duisende mense wat reeds vermoor is en wat besig was om te sterf van honger en onmenslike behandeling aan die hande van die radikaal kommunistiese Khmer Rouge in Kambodja. Van hulle politieke teenstanders aan die linkerkant het hulle geïgnoreer, met tragiese gevolge. Hierdie mense het vasgeklou aan hul eie ideologiese posisies in stede daarvan om krities te kyk na verslae oor wat aan die gang was in Kambodja. ’n Mens kry die idee dat ooggetuie-verslae ongerieflik was vir hulle, en in stede daarvan om hul eie navorsing te doen, het hulle eerder besluit om die verslae te verwerp, en selfs te kritiseer.

(2)

Net omdat jy kan wys op een geval waar iemand wat aan die teenoorstaande pool van jou op die politieke spektrum is, verkeerd was met tragiese gevolge, is nie te sê hulle is verkeerd op ander posisies wat hulle inneem nie.

Een voorbeeld: Malcolm Caldwell, ’n Britse Marxis, was krities oor Amerikaanse imperialisme en die buitelandse beleid van ander Westerse moondhede in die 1960’s en 1970’s. Hy was ook ’n ondersteuner van die Khmer Rouge – tot hy vermoor is in sy hotelkamer in die hoofstad van Kambodja, Phnom Penh, in 1978. Die feit dat hy verkeerd was oor die Khmer Rouge, beteken egter nie dat hy verkeerd was in sy kritiek oor Amerika en ander Westerse moondhede se aksies en beleid in daai dekades nie.

SONDAG 22 JULIE 2018

00:40

Ek het vanoggend (Saterdag) ’n gesprek op TV gekyk met ’n vrou wat ’n voorstander is van die term “theybies” in stede van “babies”. Die idee is om nie die jong kind te programmeer met een of ander geslag voordat die kind nie ’n kans gehad het om self ’n geslag te kies nie. (Volgens nbcnews.com: “to shield them from gender stereotypes”).

Dink ek: Hoekom stop by geslag? Dis immers slegs een van vele faktore wat uiteindelik bepaal wie en wat jy is, en hoe jy aan jouself dink. Hoekom Engels praat met die kind? Hoekom nie die kind in gelyke grade blootstel aan ’n dosyn tale, en die kind ’n kans gee om self ’n taal te kies nie? So ook met kultuur. Die Amerikaanse ouers van ’n jong kind behoort dan nooit melding te maak van baseball en hot dogs en Independence Day of enige ander aspek van Amerikaanse kultuur in daai eerste paar jare van die kind se ontwikkeling nie. Wat van as die kind kultureel Portugees wil wees, of Russies, of Taiwannees? Dan het daai ouers mos die kind groot skade aangedoen om hom/haar/X te programmeer met ’n kultuur wat die kind nie gekies het nie. Selfde met sosio-ekonomiese elemente van hulle grootwordjare. Hoe durf die ouers net die kind blootstel aan middelklaskultuur? Moet die kind nie ook in gelyke mate blootgestel word aan ten minste werkersklaskultuur, en artistiek-boheems nie? En indien die kind hoofsaaklik blootgestel word aan artistiek-boheems, hoe durf die ouers? Wat van as die kind uiteindelik besef hy/sy/X is petite bourgeois?

11:20

’n Land se burgers aanvaar graag nuwe immigrante met talente en uitstaande vermoëns.

’n Land se burgers aanvaar graag nuwe immigrante met positiewe karaktereienskappe.

’n Land se burgers aanvaar graag nuwe immigrante wat verdraagsaam en oopkop is.

’n Land se burgers aanvaar graag nuwe immigrante wat iets sal bydrae tot hulle gemeenskap.

Wat mense nie wil hê nie, is méér rommel in die straat. (Die land se eie burgers skep reeds genoeg rommel.)

Wat mense nie wil hê nie, is nóg kriminele. (Daar’s reeds genoeg kriminele onder hulle medelandsburgers.)

Wat mense nie wil hê nie, is nóg onverdraagsaamheid. (Daar’s reeds genoeg onverdraagsaamheid onder hul eie landsburgers.)

Wat mense nie wil hê nie, is nóg bendes jong mans wat kwaad is vir mense wat hulle verantwoordelik hou vir hulle eie ellende. (Daar is reeds genoeg bendes nihilistiese jong landsburgers wat gemeenskappe versuur.)

* * *

Ons Suid-Afrikaanse Engelse onderwysers in Taiwan is soos mense van Meksiko en ander lande in Sentraal-Amerika wat Amerika toe wil gaan op soek na ’n beter lewe. Taiwan is ons Amerika. Ons kom hier aan met ’n toeriste visum, wetende dat ons werk gaan soek, en indien ons werk kry, heel waarskynlik hier sal bly vir jare lank. Ons hoop ook op ’n “green card” (APRC plus persoonlike werkspermit) wat ons sal toelaat om wettiglik permanent hier te woon en te werk.

______________________

Advies vir die 25-jarige buitelander wat beplan om vir die volgende dertig jaar in Taiwan Engelse klasse te gee

DONDERDAG 12 JULIE 2018

Mens brand heelwat energie en lus om dinge te doen op met die tipe English teaching wat ons doen in Taiwan. Vir my aandklasse verlaat ek byvoorbeeld die huis 17:00 in die middag, en ek is eers terug 22:30. Die werk is nie moeilik nie, en nie te vermoeiend nie, maar ’n mens spandeer tyd om te reis met ’n boeksak oor jou skouers, trap fiets, klim trappe, sweet in die son, raak sopnat in die reën. Dit alles brand óf energie op, óf lus om ander dinge te doen na jy weer by die huis gekom het, óf albei.

Mense wat gewone 9-5 jobs het, brand sekerlik net soveel, en meer, energie op. Maar – hierdie mense met vaste betrekkings, hoeveel dra hulle by tot betaalde vakansies wanneer hulle besig is om energie en lus vir ander dinge op te brand? Hoeveel dra hulle by tot ’n pensioenfonds wat hulle aan die lewe gaan hou oor twintig of dertig jaar?

VRYDAG 13 JULIE 2018

Die vrae wat die langtermyn Engelse onderwyser in Taiwan hom- en haarself moet vra:

“Wat het ek vandag gedoen om op te maak vir die feit dat ek nie betaalde vakansies kry nie? Wat het ek vandag gedoen om op te maak vir die feit dat ek nie inbetaal in ’n pensioenfonds nie?”

(Selfde geld vir enige iemand wat deeltydse werk doen met geen byvoordele nie.)

MAANDAG 16 JULIE 2018

Jy weet hoe daar sommige mense is in moderne, geïndustrialiseerde samelewings wat dit nie “maak” nie? Die haweloses wat laatmiddag of vroegaand wanneer kantoorwerkers op pad is huis toe, op ’n parkbankie of sommer op die sypaadjie op ’n stuk karton lê en slaap? Wat in asblikke rondkrap vir oorskietkos?

Twee dinge het my gered van so ’n lewe: 1) Ek het geen aptyt gehad vir drank en dwelms nie – wat sterk bydraende faktore is vir veral jong mans wat op straat eindig. 2) Ek kon werk kry deur Engelse klasse te gee in Korea, en daarna in Taiwan. (Sou ek werklik andersins op straat geëindig het? Ek sou op dun ys geskaats het, heel waarskynlik vir jare. Dalk sou ek nooit deurgeval het nie, maar ek sou vir jare op dun ys geskaats het.)

WOENSDAG 18 JULIE 2018

Energie is die sleutel. Sonder energie kan jy nie werk nie. Sonder energie kan jy nie enige iets ekstra uitrig wanneer jy by die huis kom na die werk wat jou huur betaal en jou kos koop nie. Sonder energie kan jy geen weerstand bied teen gedagtes of mense of insidente of gebeure wat jou moraal ondermyn nie.

Hoe kry jy energie?

Jy begin deur reg te dink. Dan: Slaap genoeg, eet die regte kos, en doen gereeld oefening.

DINSDAG 20 MAART 2018

Gestel jy is 25 jaar oud, jy’t pas gearriveer in Taiwan, en jy is gereed om jou beroep te begin as Engelse onderwyser. Ander mense sien dit dalk as net deeltydse werk wat jy doen na jy klaar gemaak het met universiteit, voor jy begin met jou “werklike” lewe as volwassene, maar jý sien dit as ’n ernstige beroep – die antwoord op die vraag na hoe jy gaan voorberei vir jou uiteindelike aftrede.

Die probleem is natuurlik dat, soos meeste buitelandse onderwysers dit doen, dit ’n deeltydse werk is, met geen byvoordele nie. Jy maak nie bydraes tot ’n pensioenfonds nie. Jy kry heel waarskynlik nie ’n vaste salaris nie. Jy kry nie betaalde vakansies nie, en jy kry nie ’n bonus aan die einde van die jaar nie. Een manier hoe jy kan voorsien vir jou uiteindelike aftrede, is om geld te spaar.

Hoeveel geld moet jy spaar?

Kom ons sê NT$75 000 [USD2500] per maand is genoeg vir ’n goeie aftrede (as jy vandag moes aftree). Jy kan ’n goeie huis of woonstel huur (indien jy nie eiendom besit nie), behoorlike gesondheidsorg bekostig, goed eet, en een of twee keer per jaar reis. Siende dat dit gereken word dat jy ten minste 200 keer jou maandelikse inkomste gespaar moet hê voor jy kan aftree (as jy aftree op naastenby 60-jarige ouderdom), moet jy ongeveer NT$15 miljoen spaar [USD500 000].

Hoe lank sal dit ons jong volwassene vat om hierdie tipe geld te spaar, werkende as ’n Engelse onderwyser in ’n plek soos Taiwan?

Deeltydse werk beteken jy kan net hoop op elf volle maande se inkomste per jaar, as jy verpligte vakansiedae soos Chinese Nuwejaar, en selfs sogenaamde tifoon-dae in ag neem. Siende dat jy heel waarskynlik familie het in die Weste wat jy een keer per jaar sal wil besoek, sal jy ten minste een maand se spaargeld moet begroot daarvoor. Daai paar weke sal ook moet afgaan van die hoeveelheid maande per jaar wat jy geld verdien. Kom ons sê jy kan tien maande uit elke jaar ’n vaste bedrag geld spaar vir jou aftrede. Kom ons gaan verder en reken dat jy soveel as NT$30 000 per maand kan wegsit (wat meer is as wat die gemiddelde kantoorwerker verdien in ’n voltydse posisie in Taiwan).

Hoe lank sal dit jou vat om by NT$15 miljoen te kom as jy spaar teen NT$300 000 per jaar?

Die antwoord is ’n ietwat skokkende vyftig jaar. As jy van die begin af jou spaargeld belê teen ten minste 3% per jaar en nooit enige van die kapitaal gebruik nie, sal dit jou steeds meer as dertig jaar vat om genoeg geld te spaar.

Om vyftig jaar te spandeer deur week in, week uit, maand in en maand uit Engelse klasse te gee, is in my opinie … kom ons sê maar net, ’n besondere uitdaging. Om dit vir dertig jaar lank te doen, vereis steeds besonderse uithouvermoë, ’n besonderse dik vel, en ’n groot hoeveelheid geluk – om jou vloei van deeltydse werk aan die gang te hou maand in en maand uit, jaar na jaar.

Is daar ’n beter oplossing?

My advies sou wees ’n skedule van 20-25 ure per week, tien maande per jaar. Hou jou uitgawes laag. Leef eenvoudig. Wanneer jy reis, moenie uitspattig wees nie. In die drie tot vyf ure per dag wat gewone salaristrekkers ekstra “op kantoor” spandeer, moet jy vaardighede aanleer en kennis opdoen wat jy kan gebruik om meer geld te maak. Enige ekstra geld moet eenkant gehou word om te kan belê in projekte wat jy sal aanpak wanneer jy genoeg kennis opgedoen het, en voldoende vertroue het in jou vaardighede.

MAANDAG 19 NOVEMBER 2018

Watse tipe vaardighede moet jy ontwikkel en watse tipe kennis moet jy opdoen indien jy hoop om meer geld te bekom?

In Secrets of the Millionaire Mind adviseer T. Harv Eker dat ’n mens op die volgende vier faktore moet fokus om jou netto waarde te verbeter: verhoog jou inkomste, spaar meer geld, verhoog die dividend wat jy verdien uit jou beleggings, en verminder jou lewenskoste deur jou leefstyl te vereenvoudig.

Een van die boeke wat ek gelees het hierdie jaar (ek het gedink ek weet watter een, maar kon nie die teks vind nie), het die volgende areas voorgestel waar jy ten minste die basiese vaardighede moet bemeester om jou inkomste en jou netto waarde te verhoog: Jy moet leer hoe om ’n produk en/of diens te adverteer; jy moet leer hoe om mense wat vir jou werk, effektief te bestuur; jy moet leer hoe om jou geld te belê; jy moet leer hoe om te verkoop en te bemark.

En in How to Fail at Almost Everything and Still Win Big, deel Scott Adams sy lys van vaardighede waarin elke volwassene ’n mate van bekwaamheid moet ontwikkel: Redenaarsvermoë, Sielkunde, Besigheidskryftegniek, Rekeningkunde, Ontwerp (die basiese beginsels), Gesprekvoering, Om skaamte te oorkom, ’n Tweede taal, Gholf, Behoorlike grammatika, Oorredingsvermoë, Tegnologie (stokperdjie vlak), en Behoorlike stemtegniek.

Neem al hierdie advies in ag, en jy sal ten minste die fondasie kan lê vir ’n goeie aftrede na twintig of dertig jaar as ’n Engelse onderwyser in Taiwan – of na ’n paar dekades in enige ander vryskut- of deeltydse werksituasie.

______________________

Geluk is ’n vereiste

VRYDAG 29 JUNIE 2018

“Geluk is nie ’n beloning nie. Dit is ’n vereiste.”

… Insig vroeg Donderdagaand op pad moltreinstasie toe, aan die einde van ’n gedagte oor wanneer presies ek uitgewerk het hoe belangrik ’n persepsie van geluk is in jou sukses. My konklusie was dat ek begin dink het in daai rigting so tien jaar gelede, maar nie werklik die erns van die saak besef het tot enkele jare gelede nie.

Geluk is met ander woorde nie ’n luukse, soos ek vir vele jare geglo het nie, maar ’n essensiële bestanddeel in die reis na sukses. ’n Gelukkige mens is ’n produktiewe mens – ’n mens wat lus is vir dinge probeer, en om kanse te vat. Die gelukkige mens vind inspirasie om iets aan te pak. Die gelukkige mens het die energie om dinge aan te pak. Die gelukkige mens is gemotiveerd. Die gelukkige mens glo aan homself, en aan wat hy kan vermag. Die gelukkige mens glo aan ’n gelukkige toekoms.

* * *

Wat as jy nie jouself op die huidige oomblik ag as gelukkig nie?

Dit is van kardinale belang dat jy hierdie persepsie verander. Forseer jouself om meer te glimlag (wetenskaplik bewys dat dit jou gemoed affekteer – sien Daniel Kahneman, Thinking, Fast and Slow); verander dinge in jou omgewing om weerstand teen ’n persepsie van geluk te verwyder; identifiseer dinge wat jou sintuie negatief affekteer – wat jy proe, waarna jy kyk, wat jy aan jou vel voel, wat jy ruik, wat jy hoor, en verander wat jy kan.

’n Persepsie dat jy gelukkig is, is tot ’n groot mate iets wat jy kan skep. Jy kan inderdaad jouself manipuleer om meer gelukkig te voel, en daar is wetenskaplike bewys dat dit nie eens saak maak dat jy weet jy probeer om jouself te manipuleer nie.

In ag genome hoe belangrik ’n persepsie van geluk is vir wat jy doen, en hoe jy jou kanse op sukses sien, selfs jou vermoë om geleenthede raak te sien, kan dit nie genoeg beklemtoon word hoe belangrik dit is dat jy harder moet werk daaraan om gelukkig te voel nie.

* * *

Laaste gedagte: Jou geluk moet ’n “tough bastard” wees, nie ’n “fragile little boy or girl” nie. Geluk moet jou harde dop wees, nie jou delikate hartjie wat enige oomblik aan die bewe kan gaan nie.

______________________