WOENSDAG 3 DESEMBER 2003
Ek is, helaas, nie van ’n ander planeet nie. Ek is tot ’n groot mate net ’n gewone ou. Ek slaap, eet, gaan badkamer toe verskeie kere elke dag van al die tee wat ek drink, en lag as iets snaaks is. Ek hou van flieks, kyk so nou en dan sport, en lees die koerant elke tweede dag. As ’n heteroseksuele man kan ek myself soms verkyk aan mooi vrouens, en ek het normale drange. Ek moet rekeninge betaal, en van tyd tot tyd die tandarts besoek. Ek kry griep so een keer per jaar, kry koud in die winter, en veels te warm in die somer.
As ek dus sê hierdie is mý literêre projek en niemand anders s’n nie, is ek dus net half reg. Wat ék ervaar, ervaar baie mense. Wat ek vrees, word deur ander ook gevrees. Wat my irriteer en kwaad maak, het dieselfde effek op ander mense.
Tog, ek is nie net die volgende ou met ’n ander naam en ander lyne oor my gesig nie.
Ek was vroeg in my lewe al bewus van die grootsheid van dinge, en daarmee saam ook ’n intense bewussyn van my eie nietigheid. Ek het aanvanklik die noodwendig gepaardgaande angs probeer neutraliseer met godsdiens, tot dit om verskeie redes effektiwiteit verloor het.
Die verskil tussen my en jou is dalk dat ek bewus is van die feit dat ek aan die einde nie werklik saak maak nie. Ek aanvaar dit tot ’n mate.
Maar vreemd soos die lewe is, probeer ’n mens steeds jou bes om wél op een of ander manier vir iemand anders iets te beteken. My keuse, in ag genome hierdie hoop of begeerte, is om te skryf.
Ander mense doen weer ander dinge om iets vir iemand anders te beteken. Miskien doen jy – die leser van hierdie teks – iets spesifiek in ’n waardige en opregte poging om meer waarde aan jóú lewe te gee. Miskien doen ék nie daai spesifieke ding nie. Dalk skryf jy ook. Dalk skryf ons selfs oor dieselfde onderwerpe … wat sal beteken die enigste verskil tussen my en jou is ons name, en die lyne op ons gesig … Ag, whatever. Eintlik ’n kakkerige stuk, maar wat maak dit saak …
______________________