Maand: Julie 2017

Enkele gedagtes oor Dietrich Bonhoeffer

VRYDAG 28 JULIE 2017

Ek lees onlangs ’n artikel getiteld, “The Troubling Truth About Bonhoeffer’s Theology” deur Richard Weikart, oor die idees en uitlatings van die bekende Duitse teoloog, Dietrich Bonhoeffer (1906-1945). Die idee wat ek kry oor Bonhoeffer is van iemand wat ’n ton appels geërf het van ’n oom wat skielik oorlede is. Nie een om ’n goeie erflating te mors nie, dink die ou: “Hierdie is ’n goeie klomp appels. Weë my as ek dit verlore laat gaan. Ek sal eenvoudig kreatief moet raak.”

Bonhoeffer het byvoorbeeld in 1925 geskryf dat indien Bybelse kritici bewys dat die persoon Jesus onhistories is in die empiriese sin, dit nie die inhoud van God se openbaring sal affekteer nie, siende dat sy waarheid openbaar word selfs deur feilbare woorde soos geskryf of geuiter deur menslike instrumente, soos die apostels. Hy het verder geskryf dat dit nie saak maak indien spesifieke wonderwerke nie werklik plaasgevind het nie, dat mense dit nie moet afmaak as irrelevant nie, maar eerder moet interpreteer as getuienis tot God se openbaring.

Dit klink vir my soos ’n eerlike man wat grootgeword het met ’n sekere godsdienstige tradisie, homself intiem aangetrokke gevoel het tot hierdie tradisie, begin twyfel het in die werklike waarheid daarvan soos hy ouer geraak het en meer geleer het oor die wêreld, maar besluit het dat daar geen manier is wat hierdie ryk, 2000-jaar-oue tradisie wat so ’n enorme impak gehad het op Europese kultuur en beskawing, en kulture en beskawings regoor die wêreld, net so verwerp moet word net omdat dit bewys kan word dat God dalk nie regtig iets gesê het nie, of dat wonderwerke nie regtig plaasgevind het nie.

* * *

Dietrich Bonhoeffer was ’n Duitse predikant en teoloog aktief vanaf die 1920’s tot die vroeë 1940’s. Hy was ’n uitgesproke opponent van Nasionaal-Sosialisme op beide morele en teologiese gronde. As leidende figuur van die Belydende Kerk is hy gearresteer in April 1943. Hy is vir twee jaar lank aangehou in militêre fasiliteite en konsentrasiekampe. Een maand voor die oorgawe van Nazi-Duitsland, is Bonhoeffer tereggestel in die Flossenbürg konsentrasiekamp. Sy idees het opnuut aandag getrek na die oorlog en het ’n invloed gehad op die sogenaamde “God is dood”-teologie in die 1950’s en 1960’s.

———————-

Lees meer: https://en.wikipedia.org/wiki/Dietrich_Bonhoeffer

______________________

Duiwels in die Withuis – tweede notas

DINSDAG 11 JULIE 2017

Het Ronald Reagan, George H.W. Bush, hulle CIA-hoof William Casey, en ander mense in die Reagan administrasie geweet hoe die mense wat hulle opgelei en bewapen het, dorpies in Guatemala aangeval en voor die voet mans, vrouens, en kinders vermoor het? Het hulle geweet hoe kinders se koppe stukkend geslaan is teen rotse? Het hulle geweet hoe die mense wat hulle opgelei en bewapen en morele ondersteuning gegee het, gelag het omdat ou mense soos skape geblêr het toe hulle kele afgesny is met stomp messe?

Het die politieke leiers in Washington ondersoek ingestel toe sulke gerugte die rondtes begin doen het? Indien nie, hoekom nie?

Indien hulle wel geweet het, en dit afgemaak het as die prys wat betaal moet word om “kommunisme” te stuit, is dit nie onredelik om te verklaar dat as Lucifer self met ’n bok se bebloede kop op sy skouers in die Withuis gesit het in die plek van Reagan en sy trawante, hy nie ’n meer destruktiewe invloed sou gehad het op miljoene mense se lewens in Sentraal-Amerika as wat Reagan, Bush, Casey en dosyne ander kermende demone tydens hierdie periode wel gehad het nie.

Maak geen fout nie: Die Sowjet-Unie was dalk die “Evil Empire”, maar jy hoef nie ver te soek vir bewyse dat Amerika onder Ronald Reagan die “Koninkryk van Lucifer” was nie.

———–

Meer inligting:

Dos Erres massacre

Buried On a Hillside Clues To Terror; Scientists Uncover Evidence of a Massacre

Foreign policy of the Ronald Reagan administration: Guatemala

Guatemalan Slaughter Was Part of Reagan’s Hard Line

Call Attention to Ronald Reagan’s Criminal Involvement in Guatemalan Genocide

Western Hemisphere Institute for Security Cooperation, formerly known as the U.S. Army School of the Americas

En ’n redelike swak poging om Reagan te verdedig:

‘Did Reagan Finance Genocide in Guatemala?’

[Kortliks: Die Dos Erres-slagting word beskou as een van die aakligste voorvalle in die geskiedenis van Guatemala se lang en bloedige burgeroorlog. Die slagting het plaasgevind tydens die bewind van generaal Efrain Rios Montt, wat bekend was vir sy brutale taktiek teen vermeende linkse guerrillas en hul ondersteuners. Die Kaibil-eenheid was ’n besonder berugte spesiale magte-eenheid van die Guatemalaanse weermag, bekend vir hul uiterste brutaliteit en meedoënloosheid.

Die slagting by Dos Erres het begin toe die Kaibil-eenheid in die dorpie aangekom het om na wapens te soek en vermoedelik guerrilla-simpatiseerders. Die soldate het die dorpenaars bymekaargemaak en die mans van die vroue en kinders geskei. Die mans is weggeneem en tereggestel, terwyl die vroue en kinders onderwerp is aan terreur en geweld wat verkragting en marteling ingesluit het. Die soldate het toe stelselmatig die vroue en kinders doodgemaak, hul liggame in die dorp se put gegooi, en die huise afgebrand.

Die nasleep van die Dos Erres-slagting het tot ’n aantal regstappe gelei teen partye wat verantwoordelik gehou is. Pedro Pimentel Rios, ’n voormalige Kaibil-soldaat, is uit die Verenigde State aan Guatemala uitgelewer en tot meer as 6 000 jaar tronkstraf gevonnis vir sy rol in die slagting. Twee ander voormalige Kaibil-soldate is ook tot dieselfde tronkstraf gevonnis. Die internasionale reaksie op die slagting was egter grootliks gedemp, met baie Westerse regerings wat voortgegaan het om die Guatemalaanse weermag te ondersteun ten spyte van hul goed gedokumenteerde rekord van menseregtevergrype.

Die nalatenskap van die Dos Erres-slagting spook steeds in Guatemala, en dien as ‘n herinnering aan die gruwels wat tydens die land se lang en bloedige burgeroorlog gepleeg is.]

______________________