’n Ander soort aftrede

MAANDAG 25 JULIE 2022

Karl Marx se tweede oudste dogter, Jenny Laura Marx, en haar eggenoot, Paul Lafargue, het saam selfmoord gepleeg in 1911. Hulle het die grootste deel van hul volwasse lewens gespandeer aan rewolusionêre werk, onder andere die vertaling van Karl Marx se werke in Frans. Toe sy 66 was en haar man 69, het hulle besluit hulle het niks meer om te gee aan die saak waaraan hulle hul lewens gewy het nie.

Paul Lafargue het in ’n brief onder andere die volgende geskryf ter verduideliking: “Healthy in body and mind, I end my life before pitiless old age which has taken from me my pleasures and joys one after another; and which has been stripping me of my physical and mental powers, can paralyse my energy and break my will, making me a burden to myself and to others. For some years I had promised myself not to live beyond 70; and I fixed the exact year for my departure from life. I prepared the method for the execution of our resolution; it was a hypodermic of cyanide acid.”

Dis verseker ’n onaangename onderwerp. Ou man of vrou reken hulle is nie meer bruikbaar nie, of kan nie meer ’n bydrae maak nie, so verhaas die einde. Sou regerings en maatskappye wat toenemend hoë pensioenuitbetalings moet maak aan mense wat langer en langer leef, entoesiasties wees oor so ’n idee? Wie weet.

Tog dink ek: Stel jouself voor jy is 70 jaar oud. Jy is enkellopend, of ’n weduwee of wewenaar. Jy’t geen kinders of kleinkinders nie. Jy’t ook nie veel van ’n pensioen nie, en jy is nie meer lus om te werk nie.

Dan kom jy te hore van ’n program met ’n naam soos “Dignified Last Journey”.

Voor jy die program se fasiliteit betree vir die laaste kilometer van jou reis, help ’n konsultant jou om jou sake af te handel, jou laaste besittings te verkoop of weg te gee, totsiens te sê aan jou oorblywende vriende of kennisse, en so aan.

Dan breek jou laaste paar dae aan. Jy eet lekker maar gesonde kos – jy wil nie negatiewe gevolge ervaar in jou laaste dae nie. Gemak is die sleutelwoord. Jy begin ook daagliks dosisse morfien kry. Jy slaap lekker, en elke dag langer. Op Dag 7, wanneer jy die laaste inspuiting kry, dink jy nie meer nie. Jy’s in droomland.

______________________

Dit kan dalk net ’n nagmerrie wees om oud te raak

MAANDAG 28 MAART 2022

Wanneer ek doodgaan, is die minimum wat ek wil nalaat geen skuld nie; genoeg geld sodat my naasbestaandes of wederhelfte nie uit hulle eie sak die onkoste hoef te dek om my te begrawe of te veras nie; en ten minste NT$2 miljoen/$70,000/€60,000/R1 miljoen om my wederhelfte finansieel by te staan in die eerste jaar of so na my heengaan.

Nadat jy 65 of 70 bereik het, is daar ’n paar moontlikhede hoe jy aan die lewe kan bly:

1. Hou aan werk tot jy dood neerslaan.

2. Hoop iemand sorg vir jou tot jy doodgaan.

3. Hoop jou pensioenfonds hou aan uitbetaal tot jy doodgaan.

4. Hoop die geldjies wat die staat vir jou gee elke maand is genoeg dat jy nie doodgaan van honger nie.

5. Hoop jou spaargeld hou tot jy doodgaan.

Wat ’n mens laat dink: Dis nie noodwendig ’n goeie ding om te oud te raak nie.

En selfs al het jy genoeg geld wat jou behoort te hou tot jy doodgaan in jou tagtigs of negentigs, is daar altyd slegte kinders of kleinkinders wat jou uit jou geld kan swendel, of sogenaamde wettige voogde wat ’n regter kan oortuig dat jy seniel is en nie meer jou eie finansies kan behartig nie, en dat hulle vir jou eie beswil jou finansies moet oorneem.

Weereens tref dit jou: Tensy jy werklik goeie kinders groot gemaak het, of besonders goedhartige familie het, kan dit dalk net ’n nagmerrie wees om oud te raak.

______________________