Belangrike dae, moderne antirassisme, beloofde middagete, en ’n besoek aan Taipei

Week 27, 2020

MAANDAG 29 JUNIE 2020

Op Saterdag 29 Junie 1613 het die Globe Theater in Londen afgebrand. Dit was gebou deur William Shakespeare se drama-groep, en talle van sy toneelstukke is daar opgevoer.

Drie-honderd-een-en-sestig jaar later, op Saterdag 29 Junie 1974 het die Visie-President van Argentinië, Isabel Perón, die leisels oorgeneem by haar sterwende eggenoot, President Juan Perón. Op dieselfde dag het Mikhail Baryshnikov oorgeloop van die Sowjet-Unie na Kanada.

Een jaar later, op Sondag 29 Junie 1975, het Steve Wozniak sy eerste prototipe van die Apple I rekenaar getoets.

Vier jaar tevore, op Dinsdag 29 Junie 1971, is een gebore wat later sinne sou tik.

DINSDAG 30 JUNIE 2020

Opvoedkundige video van die dag: “How Anti-Racism Hurts Black People” – redenasie van John McWhorter (Professor in Engels aan die Universiteit van Columbia)

Notas:

• Daar is gevalle waar swart mense deur die polisie doodgemaak word, maar daar is soortgelyke voorvalle waarby wit mense betrokke is. Die sake waarby swart slagoffers betrokke is, maak nasionale nuus. Die gevalle waar wit slagoffers betrokke is, haal meestal nie nasionale nuus nie.

• Ons word vertel van “onbewustelike vooroordele” van polisie wat lei tot die dood van swart mense, maar hierdie aantyging faal wanneer dit ondersoek word.

• Waarvan praat ons hier? Waarom sou ’n mens sê dat antirassisme ’n probleem is? Die debat gaan nie oor rassisme nie. Natuurlik wil jy nie ’n rassis wees nie. Rassisme is sleg – ons almal weet dit. Maar een van die meer ingewikkelde kwessies is dat antirassisme, soos dit tans gekonfigureer is, ver verwyder is van wat beskou kan word as intelligente en opregte burgerregte-aktivisme. Vandag is dit ’n godsdiens. Enige antropoloog sal dit as sulks herken.

• Voorbeelde: Die verantwoordelike wit persoon is veronderstel om te getuig van hul “wit voorreg” en om te besef dat dit nooit kan verdwyn nie. Hulle moet ook vir ewig skuldig daaroor voel – dit is die Oorspronklike Sonde. Die idee dat daar ’n dag kan wees wanneer Amerika die rassekwessie deurgewerk en tot konklusie gebring het, stem ooreen met die idee van die Oordeelsdag. As ons die term “problematies” gebruik, bedoel ons in werklikheid dat die persoon of saak lasterlik is.

• Die opskorting van ongeloof is ’n kenmerk van godsdienstige geloof. Daar is ’n punt waar logika nie meer van toepassing is nie – dit is hoe ons deesdae oor rassisme praat.

• Waarom konsentreer ons op die uitsonderings van ’n polisie-offisier wat ’n swart man doodmaak wanneer die swart man in veel groter gevaar is om deur ’n ander swart man in sy eie omgewing doodgemaak te word?

• As jy daaroor vra – wel, jy’s nie veronderstel om dit te doen nie; oë word gerol; jy kry ’n antwoord wat nie heeltemal sinvol is nie, en daar is ’n algemene begrip dat jy veronderstel is om daar te stop.

• Dit is soos sekere vrae wat jy op delikate wyse met ’n priester opper. Jy weet as jy nie ’n goeie antwoord kry nie, is jy veronderstel om nog steeds die priester te bedank en die pad te vat. Dit is die manier waarop rassisme deesdae behandel word.

• Sommige mense sal argumenteer dat dit ’n beter godsdiens is as vele ander. Dit doen ’n paar goeie dinge, maar dit doen ook slegte dinge. Byvoorbeeld, as jy ’n goeie antirassis is, dink jy aan die polisie wat swart mans doodmaak, maar jy is nie veronderstel om dink te dink aan soveel meer moorde wat gepleeg word teen swart mans in hul eie woonbuurte nie. Jy is veronderstel om te dink dat dit op ’n abstrakte manier aan rassisme gekoppel is, maar jy mag nie daaraan dink as moord waar swart tienerseuns mekaar in hul honderde doodmaak oor niks nie. Dit is op die een of ander manier minder belangrik as wat enkele polisie-offisiere in geïsoleerde gevalle doen. Dit is moderne antirassisme.

• Om ’n antirassis te wees, is om aandag te gee aan die idee dat universiteite diversiteit moet bevorder. Hierdie diversiteit word dikwels gerealiseer deur gebruik te maak van ’n ander evalueringstelsel vir swart en Latino-studente in terme van grade en toetse as wat gewoonlik gebruik word. Daar is verskillende studies wat wys dat dit dikwels nie die beste is vir studente nie. In een studie is gevind, in teenstelling met die verwagtinge van die skrywers, dat waar studente nie ’n goeie pas was vir ’n betrokke universiteit nie, die ervaring hulle ontmoedig het om doktorsgrade na te streef. Mense word aangesê om sulke studies te ignoreer.

• Daar word van blankes verwag om ’n massiewe sielkundige omwenteling te ondergaan voordat enige vorm van swart sukses bo die huidige graad kan plaasvind. Waarom is dit belangrik dat iemand moet praat van hul wit voorreg as ons praat oor die verbetering van swart skole? Waarom is dit belangriker vir ’n Black Lives Matter-aktivis om die hart van Hillary Clinton te ondersoek as om na te dink oor die beleid wat sy gaan volg ten opsigte van strafregtelike vonnisoplegging of behuisingsbeleid of ander dinge op die grond waaraan ons eerder moet dink as ons swart mense wil help?

• Daar is ’n paar goeie dinge oor antirassisme, maar daar is net soveel dinge wat verkeerd is wat ons weerhou om swart mense te help wat hulp nodig het.

• Ons word geleer om aan sekere dinge eerder as ander dinge te dink. Ons word veral geleer om minder na te dink oor die werklike werk om mense te help wat op die grond hulp benodig deur sosiopolitieke optrede. In plaas daarvan dink ons aan innerlike sielkunde. Uiteindelik dink ons aan wat problematies is. Al hierdie dinge is uiteindelik ’n mors van tyd.

• Antirassisme soos tans gekonfigureer – nie antirassisme op sigself nie, maar moderne antirassisme – is blind vir die meeste moord in swart gemeenskappe. Antirassisme, soos tans gekonfigureer, is blind vir jongmense se opwaartse mobiliteit. Dit draai die rug daarop om dinge te doen wat burgerregte-leiers vyftig jaar gelede as normaal beskou het ten gunste van wat uiteindelik ’n innerlik gefokusde soeke na morele kwytskelding is, wat ten beste ’n diagonale verhouding het daarmee om mense te help wat hulp benodig.

• Die kwessie is nie of rassisme bestaan nie. Ons weet dit bestaan. Die vraag is of moderne antirassisme die beste manier is om die gevolge van daardie rassisme te bekamp. Dit is nie.

WOENSDAG 1 JULIE 2020

’n Paar dinge het die afgelope paar weke duidelik geword:

1. Jy hoef nie onderdanig te wees aan, of ’n volgeling te wees van, Black Lives Matter (BLM) om antirassisties te wees nie. BLM is ’n politieke organisasie. Hulle is nie die eerste politieke organisasie wat beweer dat hulle teen rassisme werk nie, en hulle is beslis nie die enigste nie. Alhoewel jy dalk met sommige van hul beleidspunte saamstem, het hulle ander oogmerke waaroor baie van die mense en ondernemings wat hulle nou so gretig salueer, miskien nie meer so gretig sal wees as hulle beter ingelig is nie.

2. BLM en die Sosiale Geregtigheidsbeweging is nie die enigste manier om onverdraagsaamheid en rassisme te beveg nie. Liberalisme (“die sentrale doelwit van liberalisme is die vryheid van die individu, veral teenoor die staatsgesag of enige ander sosiale, politieke of geestelike dwang, asook gelykheid voor die wet”), libertarianisme (“maksimum politieke vryheid en outonomie, met die klem op individualisme, vryheid van keuse en vrywillige assosiasie”), en Christelike etiek wat die waardigheid van alle mense as sakraal beskou, met die fokus op liefde en deernis vir jou medemens, is voorbeelde van alternatiewe opsies om rassisme en rasseonderdrukking te beveg.

3. Kritiese Teorie en Kritiese Rasseteorie, die ideologiese grondslag van die breë Sosiale Geregtigheidsbeweging, het ’n geloofstelsel geword met geloof wat vereis word in konsepte soos “wit broosheid”, “wit voorreg”, “sistemiese rassisme”, “implisiete vooroordeel”, en “witheid”. Bevraagteken enige van hierdie konsepte, en jy kan van rassisme beskuldig word. In baie besighede regoor Amerika word daar tans van werknemers verwag om werkswinkels by te woon waar hulle in effek trou moet sweer aan hierdie ideologie. Wat sou die reaksie wees as die uitvoerende hoof van enige onderneming hom tot die Evangeliese Christendom bekeer en skielik van al sy werknemers verwag om die basiese beginsels van sy nuwe geloof te leer en te aanvaar? Wat sal die reaksie wees as die uitvoerende hoof hom tot Wahabi Islam bekeer en werknemers Maandagoggend met gebedsmatjies begroet word, en daar vir vrouens gesê word dat hulle nie die volgende dag hoef aan te meld vir werk nie? As so ’n beroep op werknemers om enige ander geloofstelsel te aanvaar met ’n dreigement om andersins afgedank te word, heeltemal onaanvaarbaar is, waarom is dit dan aanvaarbaar as dit kom by hierdie nuwe geloofstelsel? Dit is teen die wet – en behoort te wees – in alle sekulêre demokrasieë. Dit is ook immoreel, illiberaal en outoritêr.

DONDERDAG 2 JULIE 2020

In die Shilin Distrik van Taipei is die landgoed en woning waar die eertydse president van die Republiek van China, Chiang Kai-shek en sy vrou Soong Mei-Ling (oftewel Madame Chiang) gewoon het vir 26 jaar.

Tydens die Japannese koloniale era, het die area die Shilin Tuinboukundige Eksperimentele Stasie gehuisves. Nadat die Nasionaliste die Chinese Burgeroorlog verloor het, is die stasie opgekommandeer deur die regering om vir die Chiangs ’n tuiste te skep. Veral in die vroeë dae van die Chinese Republiek op Taiwan is die landgoed soos ’n fort gemilitariseer, en publieke toegang was streng verbode.

Gaste tussen 1950 en 1976, toe Chiang oorlede is, het ingesluit die Amerikaanse president, Dwight D. Eisenhower, die Amerikaanse Minister van Buitelandse Sake, John Foster Dulles, en die latere president, Ronald Reagan, toe nog Goewerneur van Kalifornië.

Die landgoed, met Chinese en Westerse styl tuine, is oopgestel aan die publiek in 1996. ’n ooreenkoms is ’n paar jaar later aangegaan oor die oopstelling van die woning, nadat Madame Chiang, toe reeds in haar laat-negentigs en woonagtig in New York, aanvanklik vasgeskop het daarteen.

En daar, onder ’n boom, in die tuin van ’n eertydse diktator, gaan ek Saterdagmiddag ’n toebroodjie eet, tee drink, en my boek lees.

Geneem om 12:50 op Saterdag 4 Julie 2020

VRYDAG 3 JULIE 2020

Enkele foto’s van ons besoek aan Taipei …

______________________

Rassistiese bewegings, identiteit, vrae, en redes

Week 26, 2020

MAANDAG 22 JUNIE 2020

Soos om sigarette te verkoop as “keelseermedisyne”. Of om harde lekkers te verkoop as “appels – wat goed is vir jou tande”. Of om kaffeïenpille te verkoop as “slaappille”. Of soos die plaaslike Mafia wat hulleself verkoop as huisoppassers. Dit is die sogenaamde Sosiale Geregtigheidsbeweging wat hulleself verkoop as die nuutste inkarnasie van die Burgerregtebeweging van die sestigs, en as die voorste aktiviste wat rassisme beveg.

Dink twee keer voor jy volg, “like” of geld skenk.

* * *

“Maar dit sê ‘Appels!’ op die pak,” sal die skelm argumenteer. Of, “Spel hierdie nie ‘K-e-e-l-s-e-e-r-m-e-d-i-s-y-n-e’ nie?” sal die persoon vra met die pakkie sigarette in die hand. Of die lid van die Mafia sal sê, met kamma verontwaardiging, “Maar kyk na my kaartjie – dit sê ‘Huisoppasser’!”

Net omdat ’n volgeling sê die organisasie se naam beteken hulle is “anti-fascisties”, beteken nie hulle het die vaagste benul wat fascisme beteken nie. Kans is ook goed dat hulle nie waardeer hoeveel hulle aksies én wapens én eenvormige uitrustings én neiging om in groepe enkelstaande individue aan te val, herinner aan die stormtroepe van die werklike fasciste in die 1920’s en ’30’s nie.

En net omdat mense beweer hulle aanvalle op mense, en hulle pogings om hulle afgedank te kry, of om hulle lewens op ander wyses te vernietig, word gemotiveer deur antirassisme, is nie te sê hulle maak die kleinste bydra tot die skepping van ’n beter wêreld nie. Inteendeel, moenie verbaas wees as hulle obsessie met ras en aandringing daarop dat almal bewus moet wees van hulle ras-identiteit, lei tot méér rassisme in die toekoms nie.

Kyk na die resultaat van die aksie voor jy die woorde op die plakkaat of die T-hemp glo.

* * *

Mense wat jy ken – vriende, kennisse, ou skoolmaats, vertoon hulle ondersteuning op sosiale media aan organisasies wat sekere ideologieë onderskryf. Vele – dalk meeste – van hierdie mense bedoel goed. Hulle voel dalk self skuldig oor wat hulle beskou as onverdiende voorregte wat hulle geniet. Hulle wil graag wys hulle is nie soos ander wit mense nie. Hulle wil ’n teken uitstuur dat hulle “goeie” wit mense is – wat graag hulle onbewustelike rassisme wil bely, in die publiek indien moontlik, en graag ’n finansiële bydrae wil maak aan swart mense (ongeag of hulle sukkel met iets) of dan aan die Dominante Organisasie van die Dag.

Mense wil relevant wees. Mense wil aan die regte kant van geskiedenis wees. Die bedoeling is goed. En wie het tyd om alles te ondersoek wat hulle ondersteun?

* * *

Lees gerus op jou eie meer oor die Sosiale Geregtigheidsbeweging in veral Westerse lande in die afgelope twee dekades, hulle stormtroepe, Antifa, die ideologiese basis genaamd Critical Theory, en die nuutste dominante organisasie van die dag, Black Lives Matter. Kry jy die geleentheid om met gelowiges in die onderliggende ideologie of met volgelinge in gesprek te wees, vra kritiese vrae om meer uit te vind. Vra veral, “Wat presies word bedoel met ___________?” en “Wat presies is julle plan met __________?”

’n Paar skakels om die proses af te skop:

Critical Theory – Wikipedia

Die BLM Manifes: Waarin hulle glo

Die Movement For Black Lives se manifes … En ’n stuk (een van die eerstes wat opkom in ’n Google soektog), geskryf deur ’n swart skrywer, oor hoekom hy BLM verwerp (jy hoef uit die aard van die saak nie met al sy sentimente of oortuigings saam te stem nie).

DINSDAG 23 JUNIE 2020

Protesteer mense en verbrand hulle geboue en buit winkels as ’n ongewapende blanke of Asiatiese persoon deur die polisie doodgemaak word? Indien nie, is polisie brutaliteit nie hulle saak nie.

Protesteer mense wanneer duisende swart Amerikaners gewelddadig sterf aan die hand van ander swart Amerikaners? Indien nie, maak swart lewens blykbaar nie altyd saak nie.

Is dit sistemiese rassisme wanneer rasse-misdade en onderdrukking plaasvind in stede wat beheer word deur swart en/of Demokratiese burgemeesters, stadsrade met swart en/of Demokratiese meerderhede, swart onderwysleiers en swart polisiehoofde? Is dit wit oppergesag selfs in hierdie gevalle?

As breër swart verteenwoordiging hulle saak is, waarom dan nie swart konserwatiewe politici of konserwatiewe swart intellektuele vereer nie? Hoekom is dit aanvaarbaar as selfs ’n wit persoon met die “korrekte” ideologiese etiket hierdie swart konserwatiewes beledig?

As swart bemagtiging hulle saak is, waarom dan nie dit vier as swart denkers, skrywers of kunstenaars gedagtes het wat verskil van die ideologie wat deur die hoofstroommedia en die politieke establishment in Amerika aanvaar en onderskryf word nie? Is vryheid van spraak en denke en geloof slegs die reg van wit en ander Amerikaners, maar nie van swart Amerikaners nie?

As mense opreg is oor die identifisering van die oorsake van swart armoede, hoër misdaadsyfers in woonbuurte met ’n swart meerderheid en laer as die gemiddelde skoolresultate, waarom dan data uit die hand verwerp wat dui op die sterk rol wat ’n gebrek aan vaders in die lewens van veral jong mans speel? Waarom nie ernstig en objektief kyk na die uitwerking wat maatskaplike welsynsbeleid op die swart gemeenskappe sedert die 1960’s gehad het nie? As mense opreg is oor die oplossing van probleme in swart gemeenskappe in Amerika, waarom dan nie alle moontlike oorsake oorweeg nie?

WOENSDAG 24 JUNIE 2020

Hoe weet ek dis nie ek wat ingesuig is in ’n kultusbeweging nie? As almal se breine sien wat hulle wil sien, en konstant soek vir bevestiging van wat hulle reeds glo, hoe weet ek dat ek nie aan die neus gelei word nie?

As om te dink aan myself as Liberaal-Progressief (’n ondersteuner van die Arbeidersparty in Brittanje, of Demokraat in Amerika) ’n sentrale aspek was van my identiteit, sou ek ongemaklik geraak het as ek iets sien of hoor uit die mond van ’n konserwatiewe persoon wat sin maak. Kognitiewe dissonansie sou inskop. Ek sou waarskynlik skielik besig raak met iets anders en probeer vergeet daarvan.

As om te dink aan myself as Konserwatief (Konserwatiewe Party in Brittanje, en Republikein in Amerika) ’n sentrale aspek was van my identiteit, sou ek ongemaklik begin rondskuif het en gedink het aan iets anders as ’n lid van ANTIFA of BLM, of iemand nader aan ’n Links-Middel posisie iets sê wat sin maak, of wat logies klink, of as hulle statistiek aanhaal wat een van my oortuigings ondermyn.

Hier’s die ding: Etikette soos Liberaal-Progressief of Konserwatief is nie sentrale dele van my identiteit en selfbeskouing nie. Dat ek is ’n Kritiese Denker Wat Dink Wat Ek Wil, is wel. As BLM of ANTIFA dan iets sê wat sin maak, gaan ek nie bedreig voel in my identiteit omdat ek kwansuis meer konserwatief swaai deesdae nie. My brein gaan nie vir my gevaarligte flikker nie. Ek gaan wel die boodskap kry uit my onderbewuste wat my herinner dat ek ’n Kritiese Denker is wat na alle argumente luister. As ek dus dink iets wat BLM of ANTIFA sê, maak sin, sal dit ’n sentrale aspek van my identiteit bevestig eerder as bedreig.

DONDERDAG 25 JUNIE 2020

Vrae aan aktiviste van Black Lives Matter:

1. Iemand het gesê dat BLM-aktiviste nie omgee vir feite nie. Is ek reg as ek sê dat hulle wel omgee?

2. Iemand anders verdedig BLM-betogers en mense wat plunder en geboue afbrand en sê die doel – wat hulle sien as rasse-geregtigheid – regverdig die middele. Is daar presedente in die geskiedenis waar gretige rewolusionêre beweer het dat die doel die middele regverdig, en uiteindelik die bevolking geterroriseer het en duisende, honderde duisende, en selfs miljoene mense doodgemaak het? Regverdig selfs ’n edele doel enige middele?

3. Is daar presedente in die geskiedenis waar rewolusionêre beweer het dat hulle veg vir wat geklink het na edele oogmerke – vryheid, gelykheid, broederskap, geregtigheid vir die landlose kleinboer, billikheid vir die onderdrukte proletariaat, die vrystelling van ou onderdrukkende gebruike – maar wat uiteindelik politieke mag gemonopoliseer het, met nie veel vryheid, gelykheid, geregtigheid, of regverdigheid vir die individu wat geen verbintenis gehad het met die nuwe elite nie?

VRYDAG 26 JUNIE 2020

Redes waarom ek nie die organisasie, Black Lives Matter, ondersteun nie, al beskou ek myself as ’n oopkop, verdraagsame persoon wat nie diskrimineer teen mense op grond van hulle ras nie:

1. Die vertelsel agter BLM van wydskaalse onderdrukking van, en moord op, swart Amerikaners word nie deur die feite ondersteun nie.

2. Publieke vertonings, insluitend op sosiale media, van onderhorigheid of lojaliteit aan BLM was die afgelope paar weke baie gewild. BLM is ’n politieke organisasie. Om die knie te buig, of om myself op enige ander wyse te onderwerp aan enige politieke organisasie, is geheel en al teen my beginsels.

3. Deur aanhoudend swart mense daaraan te herinner dat hulle slagoffers is, word die geestesgesondheid en outonomie van swart individue ondermyn. Dit sal die lede van enige groep mense benadeel wat uitgesonder word vir hierdie tipe etiket vanweë ’n eienskap waaroor hulle geen keuse gehad het nie, soos ras of etnisiteit. Dit geld veral vir jong mense. Ek glo dat hierdie ondermyning van swart mense inderdaad rassisties is. ’n Mens moet wonder wie baat daarby.

4. Blanke liberale kan slegs hierdie ideologie ondersteun as hulle die skryfwerk en menings van konserwatiewe swart intellektuele diskrediteer en marginaliseer. Ek glo dat dit rassisties is om van alle lede van ’n sekere rassegroep te verwag om op soortgelyke wyses te dink.

______________________

Onderwerping, ideologiese virusse, en programmering van die psige

Week 25, 2020

MAANDAG 15 JUNIE 2020

In die Sowjetunie, veral in die 1920’s of 1930’s, is mense deur die Dominante Organisasie van die Dag onder druk geplaas om hulself aan ’n sekere politieke wêreldbeskouing en beleid te onderwerp. In die China van Mao Zedong, veral in die sestigs en vroeë 1970’s, het die Dominante Organisasie mense ook gedwing om hulleself te onderwerp aan ’n bepaalde radikale begrip van dinge.

In werklikheid het vrees, en die moontlikheid om gemartel of tereggestel te word weens een of ander denkbeeldige misdaad teen die staat, baie mense gedwing om hulleself te onderwerp. Maar in teorie sou mense kon argumenteer dat hulle nie werklik so ernstig gevoel het oor klassestryd nie, of om beskuldig te word dat hulle lopende honde is van die kapitalistiese Weste nie.

Mense wat gedurende daardie historiese periodes gewoon het, kon later beweer dat hulle net ingegee het omdat hulle vir hul lewens gevrees het. En hulle sou nie later deur ander mense gekritiseer word omdat hulle hul nie heelhartig aan die Bolsjewistiese of Maoïstiese wêreldbeskouing onderwerp het nie.

Gedurende die Middeleeue is mense onder druk geplaas om hulself te onderwerp aan die Spaanse Inkwisisie en ’n radikale begrip van die Christendom. Weereens kon mense later beweer dat hulle slegs uit vrees hulleself onderwerp het, en nie omdat hulle regtig met die teologie van die Inkwisisie saamgestem het nie.

Maar wat as die Dominante Organisasie van die huidige dag jou van rassisme of wit oppergesag beskuldig as jy weier om aan hulle eise te voldoen, as jy weier om die knie te buig, as jy weier om ritualisties hulle voete te was, of as jy weier om geld te skenk aan hul organisasie? Baie min mense is deesdae rassisties, en nog minder huldig wit oppergesag opinies – op die maniere waarop hierdie konsepte die afgelope sewentig of tagtig jaar deur die hoofstroom verstaan is.

Die meeste mense – durf ek sê veral wit mense – het ’n opregte vrees om rassisties genoem te word. Rassiste word vermy deur kollegas, bure, en selfs familie. En dit is nog erger om ’n ondersteuner van wit oppergesag genoem te word. Dis dubbelloop-haelgeweer beskuldigings. As jy ’n ondersteuner is van wit oppergesag of gemaklik is met rassisme, verdien jy kritiek omdat jy onnosel ideologieë volg. Maar as jy nie rassisties is nie, of nie ’n ondersteuner is van wit oppergesag nie, en nie gesien wil word as sulks nie, is dit ongelooflik kragtig om daarvan beskuldig te word. Kragtig genoeg om jou te dwing om die knie te buig en jouself te onderwerp aan die Dominante Organisasie wie se leiers of volgelinge hulle vingers na jou toe wys.

Sou jy, met gebuigde knie, jouself onderwerp aan ’n politieke organisasie wat jou ’n vyand noem van die werkersklas, of ’n teen-rewolusionêr? Hoe sou jy voel as wilde-oog jeugdiges jou ’n lopende hond van kapitalisme noem? Sou jy die sierlike vingers van die plaaslike kardinaal met trane in jou oë begin soen as hy jou ’n sondaar teen die bloed van Christus noem? Kans is goed dat jy nie hul eise of beskuldigings ernstig sal opneem nie. Weereens: Wat as hulle jou van rassisme beskuldig?

Die meeste van ons wat vandag leef, sou onsself waarskynlik vroeër jare aan magtige politieke of godsdienstige organisasies onderwerp het as ons vir ons lewens of ledemate gevrees het. Ons sou dit moontlik gedoen het sonder om regtig politieke of godsdienstige ideologieë in ag te neem. Maar in die derde dekade van die een-en-twintigste eeu is meeste mense sielkundig en emosioneel oorgehaal om nie rassiste of volgelinge van wit oppergesag te wees nie.

Die tyd is dus ryp vir ’n organisasie om hierdie situasie uit te buit: Onderwerp julle aan ons, buig die knie voor ons vaandels, was die voete van ons leiers, ondersteun ons finansieel, of jy’s rassisties, en waarskynlik ’n volgeling van wit oppergesag.

Mense in hul duisende onderwerp deesdae hulleself en sweer trou aan ’n radikale politieke organisasie wat beweer dat hulle die beskermers van burgerregte en voorstanders van antirassisme is. Waarom is hierdie mense nie gerus in hul kennis oor hulleself om bloot te verklaar dat hulle nie rassisties is nie, en dit daarby laat? Waarom het so baie mense die versekering van ’n radikale politieke organisasie nodig dat hulle nie rassisties is nie – of dan antirassisties, soos die terminologie deesdae dikteer word? Of beskou hulle hulself as nie-rassisties, maar hulle moet aan vriende en familie, of medewerkers of medestudente vertoon hoe toegewyd hulle is daaraan om nie rassisties te wees nie? En hoeveel mense buig die knie en lek die stewels van lede van die Dominante Organisasie van die Dag uit vrees vir hul lewens, of uit vrees vir hul lewensmiddele?

DINSDAG 16 JUNIE 2020

Dis waar dat lande soos Taiwan, Japan en Korea al vir dekades lank ’n tuiste bied aan pas gegradueerde Westerlinge wat moet begin geld verdien, maar nie die vryheid wat hulle geken het as studente wil inruil vir die stywe kultuur van die kantoor of maatskappy nie.

Ekself het ’n tuiste gevind in Noordoos-Asië. Ek kon genoeg geld verdien om my studieskuld te betaal, so nou en dan êrens heen te reis, en ure elke dag te spandeer aan kreatiewe ambisies.

Eksentrieke mense pla my nie. Mense met vreemde idees is nie vir my ’n bedreiging nie. En hoewel ek nie self my orige hare blou sal kleur, my gesig vol metaal sal skiet, en my arms vol drake of blomme sal laat verf nie, het ek nie ’n probleem daarmee as jy dit wil doen nie.

Wat my wel laat regop sit, is ’n bedreiging van waardes wat ek as heilig ag. Die vryheid om te dink, te sê, en te skryf wat ek wil, solank dit nie jou reg benadeel om te dink, te sê, en te skryf wat jy wil nie. Die vryheid om te weier om die knie te buig voor ’n politieke organisasie – enige politieke organisasie, links of regs. Dan is daar die Waarheid: Suiwer water kook op seevlak teen 100 grade Celsius. Een van die resultate wat jy kry as jy koeksoda en asyn meng, is koolstofdioksied. Gooi ’n gewone koffiebeker hard genoeg teen ’n rots, en die kans is goed dat dit in stukke sal bars. Sit twee appels by twee ander appels, en jy’t vier appels. Die koffiebeker gaan nie anders reageer met die rots omdat ’n wit of swart persoon die beker gooi nie. Koeksoda en asyn gaan nie in seesand verander omdat ’n trans-vrou van kleur dit bymekaar gegooi het nie. Suiwer water gaan nie skielik kook op seevlak teen 37 grade Celsius omdat ’n Vierde Golf Feminis dit gekook het nie. En net omdat ’n lid van die Dominante Organisasie van die Dag sê twee appels plus twee appels is sewe piesangs, is nie te sê dis skielik waar nie.

Politieke organisasies en bewegings wat die individu dwing om die knie te buig en die stewel te lek, en ideologieë wat geverifieerde en verifieerbare feite verwerp as waardeloos of selfs skadelik, het dieselfde effek op die gees en gemoed as wat ’n biologiese virus het op die longe, of ander organe.

* * *

Somer is ’n goeie tyd vir ’n kulturele rewolusie. Maar oor ’n paar maande is dit kouer, en daar’s ten minste ’n kans dat politieke leiers in die Weste uit hulle bomskuilings sal kruip en begin opruim wat verwoes is die afgelope paar weke. Rewolusionêre wit gegradueerdes wat nou deur die strate marsjeer en winkels afbrand en standbeelde vol graffiti sproei, se ouers gaan ook minder entoesiasties wees daaroor om hulle te onderhou vir nog ’n jaar, en terselfdertyd aan die eetkamertafel verskreeu te word oor hoe rassisties hulle is omdat hulle vra vir wet en orde.

“Kry vir jouself ’n werk!” gaan die ouer aan sy of haar dertigjarige kind sê.

Werk sal natuurlik nie meer so wyd beskikbaar wees in die plaaslike ekonomie nie – deels omdat te veel besighede afgebrand is, en deels omdat duisende rewolusionêre pasgegradueerdes geen vaardigheid het anders as om kwaad deur die strate te marsjeer en ander mense se besighede af te brand nie.

Dis waar lande soos Taiwan, Japan en Korea inkom, waar jong gegradueerdes wat nie werk kry in hulle eie lande nie, of nie die werk wil doen wat beskikbaar is nie, ’n tuiste vind as Engelse onderwysers. ’n Goeie ding, in beginsel – net soos entrepreneurs, besigheidsmense en kunstenaars uit Taiwan, Japan en Korea geleenthede vind in Noord-Amerika of Europa of Australië wat hulle dalk nie in hul eie lande sou kon geniet nie.

Dis aan die einde van die dag hoe kultuur en idees versprei, en hoe mense by mekaar leer. Dis ongelukkig ook hoe kulturele en politieke virusse versprei.

WOENSDAG 17 JUNIE 2020

Wat is jou wêreldbeeld? Wat is jy? Hoe funksioneer jy? Wat moet jy doen om optimaal te kan leef? Wil jy optimaal leef, of is dit oukei om verlore rond te dobber op die see van ure en dae en weke en jare wat jou lewe uitmaak?

Vra jouself: Is die idees in die volgende video waardevol op ’n praktiese vlak? Kan ek hierdie idees gebruik in my daaglikse lewe om my lewenskwaliteit te verbeter? Kan ek dit gebruik om my habitat te verbeter – die vertrekke waar ek my dae slyt, en ander omgewings waarin ek tyd spandeer? Kan ek hierdie begrip van dinge gebruik om die lewens te verbeter van mense wat vir my saak maak?

How to REPROGRAM your mind – Bruce Lipton

DONDERDAG 18 JUNIE 2020

Gister se lesse oor onderbewustelike programmering is handig, maar as dit die eerste keer is wat jy die idees teëkom, mag dit dalk klink soos nonsens. Kyk weer na die video, en oorweeg die moontlikheid van ’n ander manier van dink. Lees ook gerus Bruce Lipton se boek, The Biology of Belief. Vir iemand soos ek wat Biologie op hoërskool gehaat het, was dit ’n verbasend interessante en uiters opvoedkundige boek.

Om die video nog makliker te maak om te volg, het ek ’n paar idees uitgelig:

Vir die rekord:

onderbewussyn: Bestaan in die psige, maar is nie onmiddellik beskikbaar vir die bewussyn nie.

onbewustelik: Kom voor in die afwesigheid van bewustelike wete of denke.

Elke persoon is ’n energieveld wat op ’n ander frekwensie vibreer as die persoon langs hom of haar.

Reseptors op jou selle reageer op verskillende omgewingseine as die reseptors op iemand anders se selle.

Elkeen van ons ontvang iets soos ’n uitsending wat ons bewussyn beheer. Hierdie bewussyn is nie fisies nie; dit is energie.

Mense skep. As jy dinge op die regte manier skep, kry jy “hemel op aarde”. Skep dinge op die verkeerde manier, en jy sukkel.

As jy nie weet dat jou skeppings beheer word nie, word jy ’n slagoffer van ’n wêreld buite beheer.

As ons toegee aan ander mense se oortuigings, skep ons nie met óns wense en begeertes nie, maar met ’n program wat deur ander mense geskryf is.

Waarheen neem die program ons tans? Vrees, stilstand, verlies aan gemeenskap, afbreek van die stelsel.

Jy kan jou krag en vermoëns herwin.

* * *

Die brein van ’n kind onder sewe jaar is in ’n laer vibrasiefrekwensie.

Voordat jy bewus kan raak, moet jy programmering ontvang. As jou psige nie geprogrammeer is nie, waarvan gaan jy bewus wees?

Om op hierdie planeet te oorleef, en om ’n funksionele lid van ’n gesin en ’n gemeenskap te wees, moet die jong kind ontelbare reëls leer. Om hierdie reëls te leer, neem hulle hul ouers, broers en susters en ander lede van die gemeenskap waar. Beide positiewe en negatiewe handelinge, opinies en oortuigings word ingeneem (of “afgelaai”).

Voorbeeld: As jy uit ’n arm gesin kom, is die kans goed dat jy jou hele lewe sal sukkel om ryk te word, maar jy sal waarskynlik nie slaag daarin nie. Kom jy uit ’n ryk gesin, kan jy jou hele lewe onnosel wees en nog steeds suksesvol wees as gevolg van onbewustelike gedrag wat jy van jou gesin geleer het. Kinders van ryk ouers neem onbewustelik die regte aksies. Dieselfde ding met arm mense. Arm mense neem destruktiewe oortuigings van die gesin in wat nie finansiële sukses ondersteun nie: “Jy sal dit nie regkry nie,” “Die lewe is ’n stryd,” “Dinge is moeilik,” “Wie dink jy is jy?”

As dit die program is wat jy kry, sal jy jouself saboteer in jou pogings om beter te doen verder as ’n sekere punt. Daarom bly arm mense dikwels arm en ryk mense bly dikwels ryk – weens onderbewustelike programmering.

’n Beduidende deel van ons lewens is die resultaat van programme in die onderbewuste teenoor ’n baie kleiner deel van ons lewens waar ons ons bewuste, kreatiewe verstand gebruik.

Jy dink miskien dat jy jou lewe presies leef soos jy wil, maar jy sien nie dat jou lewe tot ’n groot mate ’n afdruk is van jou onderbewuste programmering nie.

Kyk na jou lewe. Die dinge waarvan jy hou, kom in jy lewe in omdat jy ’n program het wat dit ondersteun. Enigiets waarmee jy sukkel en moeite doen om dit te laat gebeur, is omdat jy ’n program in jou onderbewussyn het wat nie die begeerde resultaat ondersteun nie. Jou pogings om beter te doen, ignoreer die program wat verskans is in jou psige.

Die bewuste verstand is kreatief en kan op verskillende maniere leer: Jy kan ’n selfhelpboek lees; jy kan na ’n lesing toe gaan; jy kan na klankopnames luister. Die bewuste verstand sal uiteindelik belangrike insigte inneem. Maar die onderbewuste leer op ’n ander wyse.

Die onderbewussyn leer op twee fundamentele maniere: natuurlike hipnose wat in die eerste sewe jaar plaasvind; daarna moet jy nuwe programme in kodeer deur herhaling en oefening.

“Fake it ’till you make it” – as jy nie ’n gelukkige persoon is nie maar jy heeltyd vir jouself herhaal dat jy wel ’n gelukkige persoon is, praat jy met die onderbewuste. Uiteindelik sal die onderbewuste die idee kry: “Ek is gelukkig.” Jy hoef nie dan aan te hou om dit te herhaal nie.

Mense doen bevestigings en dankbaarheidsjoernale, want as jy dit daagliks doen, herprogrammeer jy die onderbewussyn. Dinge soos om kleefnotas teen die yskas te sit, is meer soos voorstelle. Hierdie aksies werk dus nie so goed soos herhaling nie.

* * *

As jou bewuste gedagtes gefokus is op ’n taak, het jy absolute beheer – wense en begeertes, alles wat jy wil hê. Maar as jou bewuste verstand begin om aan ander dinge te dink, dan los dit die wiel en die outomatiese stuur neem oor.

As jy verlief is, hou dit jou bedagsaam. Jy stop die program in jou onderbewussyn. Jy werk vanuit jou kreatiewe gedagtes, wat per definisie wense en begeertes is.

Die wittebrood duur nie, want jy moet steeds dink oor jou werk, jou take, dinge wat jy op een of ander tyd moet doen. As jy eers aan ander dinge begin dink, skakel die bewuste verstand af en daag al die negatiewe gedrag in die onderbewussyn op. Jy hou op om bedagsaam te wees.

Hou die wittebrood lewendig deur die onderbewuste program te verander.

As jy jou wense en begeertes verander het in onderbewuste programme, hoef jy nie bewustelik daaraan te dink nie. Jy vertoon outomaties gedrag wat jou wense en begeertes weerspieël.

As jy verlief raak, maak die mengeldrankie van chemiese elemente wat deur jou brein vrygestel word jou gesonder en gelukkiger. Maar as jy jou oë oopmaak en iets sien wat jou bang maak, sal streshormone en inflammatoriese middels vrygestel word in plaas van die liefdesdoepa.

In eksperimente met selle, beheer die samestelling van die kultuurmedium die lot van die selle. Op dieselfde manier beheer die samestelling van jou bloed die lot van jou selle. En die samestelling van jou bloed is gebaseer op die prentjie in jou gedagtes. Verander die prentjie en jy verander die chemiese samestelling.

* * *

Byna almal het dieselfde wense en begeertes – om verlief te wees, om gelukkig te wees, om gesond te wees, om vreedsaam te leef.

As ons almal met daardie wense en begeertes leef, sou ons wêreld ’n transformasie ervaar. Ons sal harmonie, vrede, gemeenskap en ’n skoon omgewing hê.

Totdat ons vernietigende, negatiewe onderbewuste programme verander, is ons die slagoffer van die programme en nie die skeppers van ons eie lewens nie. (Die primêre vraag: Wil jy ’n skepper wees van jou eie lewe, of is dit oukei om die slagoffer te wees van hoe ander mense jou geprogrammeer het?)

Mense moet verstaan dat hulle die keuse het om die programme te speel wat tot negatiewe resultate lei, of om die programme te herskryf en hul mag terug te neem.

“Ek is nie wat met my gebeur het nie,” het Carl Jung gesê. “Ek is wat ek kies om te word.”

* * *

Kennis is mag, maar belangriker is ’n gebrek aan kennis. Wetenskap openbaar ’n nuwe begrip van wie ons is. Ons is geprogrammeer om slagoffers te wees, maar tog wys wetenskap en kwantumfisika en veral die nuwe wetenskap van epigenetika dat ons nie slagoffers is nie, maar skeppers.

VRYDAG 19 JUNIE 2020

As dit so is dat ons van kindsbeen af geprogrammeer word met oortuigings, en met reëls oor hoe om op te tree in ’n wye spektrum van situasies, en met wat om te verwag van die lewe, en met ’n wêreldbeeld wat verduidelik hoe dinge werk, is die breë, sogenaamde Sosiale Geregtigheidsbeweging dan nie reg om mense te wil dwing om herprogrammering te ondergaan nie? Dit sal mos dan vir die mense se eie beswil wees as die slegte kodering in hulle onderbewussyn verander word.

Daar’s twee probleme met dinge soos die Verpligte Implisiete Vooroordeelopleiding (“Mandatory Implicit Bias Training”), en ander opleiding wat mense in talle maatskappye en besighede in die Weste tans moet ondergaan:

1. Die ideologie agter die opleiding is toksies en immoreel, ten spyte daarvan dat dit verkoop word as antirassisties, en as ’n blote poging om mense te kry om beter met mekaar oor die weg te kom – twee waardes waarmee geen beskaafde persoon ’n probleem het nie. Lees die literatuur agter die Sosiale Geregtigheidsbeweging, en jy sal sien dat wit mense (weet nie mooi hoe hulle mense gaan klassifiseer as wit of swart of bruin nie – gaan hulle potlode in mense se hare steek?) beskou word as gebore rassiste, wat nie kan help om rassisties en bevooroordeeld te wees teenoor mense met ander velkleure nie. (Weereens: Wit? Swart? Bruin? Wat van miljoene mense op die kleurspektrum wat nie lekker inpas by een van die kategorieë nie? “Hallo, ek wil net sê ek identifiseer van vandag af as bruin. Soos julle kan sien, is ek heelwat blasser as my ouer suster.”) Die standaard witmens is, volgens die skrywer van White Fragility, Robin DiAngelo, óf rassisties en hulle weet dit en erken dit, óf rassisties en hulle is te breekbaar om dit te erken. Daar is geen manier vir ’n wit persoon om nie rassisties te wees nie. Jy’s skuldig gebore, en jy sal skuldig doodgaan. Al wat jy kan doen, is om aktief deel te neem aan die stryd teen “rassisme”. In kort, die wit persoon moet hanteer word as skuldig, omdat hy of sy wit is.

2. Dit neem weg van die individu die reg om hom- of haarself te definieer soos hulle wil. As jy swart is en jy wil jouself sien as sterk en onafhanklik, met die vermoë om ongelooflike hoogtes te bereik, sal jy waarskynlik beskuldig word daarvan dat jy glo aan wit oppergesag. As jy verder glo dat elke mens verantwoordelikheid moet aanvaar vir sy eie aksies, en nie gekritiseer of gestraf moet word vir dinge waaroor jy geen beheer gehad het nie (soos ras of geslag), of vir iets wat jy nie self gedoen het nie, word jy ’n “Uncle Tom” genoem. Die enigste aanvaarbare klassifikasie vir die swart persoon is dat hy of sy ’n slagoffer is onder die hande van die magtige wit persoon, en dat die wit persoon die swart persoon geluk en welstand skuld. Is daar ’n moontlikheid dat die begaafde swart persoon met sy eie vermoëns en talent en wilskrag en persoonlikheid sukses kan behaal? Waarskynlik nie, sê die ideologie. Die witman en -vrou is te sterk. Hulle gaan die arme swart persoon se pogings belemmer. Beter vir die swart persoon om hom- of haarself te sien as ’n slagoffer, en saam te smelt met die groep, sodat die groep mag en hulpbronne kan afdwing van die wit persoon … Wat magtig is en oor heeltemal te veel hulpbronne beskik – omdat hy wit is. Maak nie saak hoe arm of onnosel of sonder talent hy persoonlik is nie.

______________________

Mode, nonsens, inkopies, feite en wetenskap, en vaardighede

Week 24, 2020

MAANDAG 8 JUNIE 2020

’n Paar dae gelede kyk ons een van die laaste episodes van Gilmore Girls. Die ma en dogter is by ’n ou vriendin se troue. Die rokke wat hulle aanhet, is totaal verskillende style, maar ek maak die logiese gevolgtrekking dat albei rokke in mode was in die tyd toe die episode gewys het (2007), siende dat hierdie tipe TV-reekse van hoogs-betaalde mode-konsultante gebruik maak.

Ek kon nie help om weereens te dink hoe arbitrêr mode is nie.

Nou, ek het The Devil Wears Prada gesien, waar die duiwel aan die onskuldige domkop verduidelik hoe ingewikkeld mode eintlik is.

Wat ek nie verstaan nie, is hoekom albei daai rokke – uiteenlopende style soos dit is – op dieselfde tyd in mode kan wees. Wie besluit hieroor? Waar’s die lyn? Ek het al gesien hoe een na die ander vrou se mode keuses gekomplimenteer word, en dan verskyn nog ’n vrou op die toneel, wat in my opinie so te sê presies dieselfde mode volg, maar sy word totaal en al uitmekaar geskeur, asof sy ’n mank springbok is en hulle ’n groep hiënas.

Hoekom is bont rokke een jaar in die mode, en ’n jaar of twee later sal geen vrou in ’n bont rok begrawe wil word nie? Hoekom is sagte pastel een jaar lagwekkend, en die volgende jaar wil al wat ’n jong dame is, gesien word daarin?

Die antwoord is natuurlik dat gesaghebbendes in die mode-wêreld, die Duiwels in hulle Prada, besluit dis mode. Dis asof hulle roulette-tipe wiele het in hulle kantore in New York, of Parys, of Milan. In stede van nommers, is daar style in elke vakkie op die rand van die wiel: “Bont kolle”, “Sagte pastel”, “Oranje”, “Militêre styl”, “Hawelose”, “Hengelaar”, “Swart-en-wit”, “Pers met geel ontploffings”. ’n Paar maande voor die begin van elke “seisoen” spin die ontwerpers dan hulle wiele, en noteer waar die balletjie val. Dan ontwerp hulle. En al die modelle trek “Hengelaar” aan, of “Hawelose”, of “Sagte Pastel”. En miljoene vrouens en mans dink dis geniaal, en wonderlik, en kan nie wag nie om by ’n winkel te kom en hardverdiende geld te spandeer aan kledingstukke wat hulle oor vyf jaar hewig sal ontken hulle ooit gedra het.

“Het ek jou nie ’n paar jaar gelede ook in ‘Hengelaar’ gesien nie?” sal iemand by ’n partytjie vra. “Nooit!” sal die vrou gil, en badkamer toe hardloop in haar bont “Militêre Styl” rok.

Selfde met die nuutste gier van mans wat duur leerskoene dra sonder sokkies. Hoe het dit gebeur? Een of ander ontwerper het eendag vergeet om sy sokkies te was, en toe’t hy niks skoon pare om die volgende oggend na ’n vergadering toe aan te trek nie. “Ek weet!” roep hy toe uit. “Ek gaan my duur Italiaanse skoene dra met ’n duur langbroek, sonder sokkies! En omdat dit ék is, gaan almal dink dis die nuwe mode!” En die oomblik toe die nuus breek, het jong mans – en ouer mans wat dink hulle het ’n sin vir mode – gedink dis die beste ontdekking in jare. “Natuurlik!” het hulle in een stem gesing. “Ons sien dit nou! Harde leerskoene teen jou vel! Die skille het uiteindelik van ons oë afgeval!”

DINSDAG 9 JUNIE 2020

’n Vriendelike kennisgewing aan vriende, familie en algemene lesers van hierdie inhoud: Ek sal jou voortaan nie meer ernstig opneem as jy een van die woorde of frases in die volgende lys in gesprek met my gebruik nie. Ek sal jou inderdaad beskou as ’n intellektueel vlak babbelaar, of selfs as een wat ingesuig is in ’n fundamentalistiese godsdienstige beweging – dit wil sê, tensy jy bereid is om hierdie gelaaide frases te verdedig met logiese argument en behoorlike historiese verwysings, en sonder om nog meer vae binnegroep terminologie te gebruik.

Die lys (ek skryf dit in Engels omdat meeste Afrikaanse mense seker meer bekend is met die Engelse weergawes):

• Fascist
• Anti-fascist
• White supremacist
• White privilege
• White fragility
• Patriarchy
• “Sex is a spectrum”
• Transphobia
• Islamophobia
• “Diversity, Equity and Inclusion”
• Non-binary
• Cultural appropriation
• Intersectional
• Systemic racism
• Cisgender
• Heteronormativity
• Fat shaming
• Toxic masculinity
• White tears

Om duidelik te wees, ek sê nie dat jy nie hierdie woorde of frases mag gebruik in gesprek met my nie. Hoekom sal ek? Ek glo in vrye spraak! Jy kan sê net wat jy wil! Wat ek wel sê, is dat ek jou op ’n sekere onvleiende manier sal beskou as jy hierdie terme gebruik.

As jy egter sê: “Wel, fok jou. Ek sal my gebruik van hierdie terme verdedig. Jy moet maar vir jou ’n toebroodjie en ’n koppie koffie kry, want ons gaan nog ’n rukkie wees,” sal ek daai koffie en toebroodjie gaan haal en my voorberei op ’n interessante debat Dis nou te sê as jy my nie teleurstel met nog meer jargon en geen logika of historiese verwysing nie.

WOENSDAG 10 JUNIE 2020

Jou woonstelmaat sê hy gaan winkel toe en vra of hy vir jou iets kan terug bring.

Jy sê, “Ja, dankie. Koop vir my ’n paar appels en piesangs, en ’n bottel mineraalwater. Hier’s die geld.”

’n Uur later kom hy terug en gee vir jou ’n pak sout-en-asyn skyfies, ’n sak lemoene en ’n bottel sonneblomolie.

Jy skud jou kop ongelowig en vra wat aangaan.

Hy sê, wel, is dit nie wat jy gevra het hy moet bring nie.

Of hy sê, wel, dis sy interpretasie van wat jy wou gehad het, en hy gaan hewig ontsteld wees as jy beweer sy interpretasie is verkeerd.

En dit, dames en here, is die probleem met besprekings oor waardes en ideologie deesdae. Woorde soos “rassisme” en “fascisme” en “wit oppergesag” het deesdae ’n totaal ander betekenis as wat jy nog altyd gedink het. Deesdae kan ’n Joodse persoon wie se ouma gesterf het in ’n Duitse konsentrasiekamp ’n Nazi genoem word – of nog meer absurd, ’n Werklike Nazi, wat dalk moet beteken dat hy werklik daar was, op die paradegrond in Nuremberg toe Hitler ’n toespraak gelewer het oor die Joodse Vraagstuk. ’n Swart intellektueel wat logika en historiese data gebruik in sy argument dat mense verantwoordelikheid moet aanvaar vir hulle eie lewens, en hul eie toekoms moet skep en nie gedefinieer moet word deur die verlede nie, word ’n “Uncle Tom” genoem, of – soos mens kan verwag in hierdie absurde tyd – ’n volgeling van Wit Oppergesag.

En moenie waag om jouself ’n nie-rassis te noem nie. Moenie eens dink daaraan om te beweer dat jy ter harte geneem het wat Martin Luther King gesê het in 1963 nie, dat mense behandel moet word volgens hulle karakter en nie volgens die kleur van hulle velle nie. Jy sal beskuldig word daarvan dat jy ’n selfs groter rassis is as George Wallace – die goewerneur van Alabama in die 1960’s, en nog moontlik gevaarliker ook.

Nee wat, beste om maar deesdae jou eie inkopies te doen.

DONDERDAG 11 JUNIE 2020

Feite. Iets wat deur herhaaldelike, onbevooroordeelde toetsing definitief bewys of weerlê kan word.

“Onbevooroordeeld?” vra jy dalk.

’n Onbevooroordeelde persoon is iemand wat nie omgee of suiwer water op seevlak kook teen 74,5 grade Celsius of teen 100 grade Celsius nie. Hulle kook eenvoudig die water en teken die temperatuur aan waarop die water kookpunt bereik. Hulle kan honderd of duisend keer water kook om die resultaat te bevestig. Aan die einde van hierdie reeks toetse is dit moontlik om te sê dat suiwer water op seevlak kook teen X-graad Celsius.

“Wat,” sou iemand in hierdie interessante tye vra, “as ’n Trans Persoon van Kleur bevestig wat reeds in ander eksperimente bepaal is, naamlik dat suiwer water op seevlak kook teen 100 grade Celsius, en ’n Cis-geslag Blanke Man sê dat suiwer water op seevlak kook teen 85,3 grade Celsius?”

Ek sou sê die persoon wat bevestig het dat suiwer water op seevlak kook teen 100 grade Celsius, korrek is.

“Sê nou maar dis andersom?” vra iemand dalk. “Wat as die Trans Persoon van Kleur verklaar dat suiwer water op seevlak kook teen 85,3 grade Celsius, en die Cis-geslag Blanke Man sê dit kook teen 100 grade?”

Dieselfde antwoord. Is dit nie hoe wetenskap werk nie?

Wat as jou gespreksgenoot dan suggereer dat wetenskap ’n instrument is van wit oppergesag en dat dit gedekoloniseer moet word?

My raad sou wees om stadig terug te tree, iets te mompel oor ’n ander afspraak, en as jy voldoende afstand van die persoon bewerkstellig het, te begin hardloop. Moenie terugkyk nie.

VRYDAG 12 JUNIE 2020

’n Goeie manier om jouself ’n beter kans te gee op ’n rustige en gemaklike aftrede, is om in jouself te belê. Een artikel beskryf dit soos volg: “[Investing in yourself] is actually the simplest, the lowest risk, and quite possibly the most profitable investment you can make. Best of all, it usually doesn’t require a whole lot of money. What you want to do is invest in yourself in such a way that you can improve your income earning ability and your investment performance.”

Die spotprenttekenaar en skrywer, Scott Adams, gee ook in sy boek, How to Fail at Almost Everything and Still Win Big, ’n lys van vaardighede waarin elke volwassene ’n basiese kennis behoort te hê: Redevoering, Sielkunde, besigheidskryfwerk, Rekeningkunde, ontwerp (die basiese beginsels), gesprekvoering, die oorkomming van skaamheid, ’n tweede taal, gholf, behoorlike grammatika, oorredingsvermoë, tegnologie (stokperdjie-vlak), en behoorlike stemtegniek.

Na ’n bietjie oorweging, het ek vorendag gekom met ’n lys vir myself. Hier is ’n verkorte weergawe:

1. Taal – Chinees, maar ook Engels en selfs Afrikaans
2. Die opstel en instandhouding van ’n webwerf en sosiale media-profiele
3. Die bemarking en reklame van produkte op die Internet
4. Finansiële kennis – aandele, effekte, maar ook die daghandeling van indekse en buitelandse valuta
5. Self-verdediging, insluitende hand-tot-hand gevegstegnieke en wapengebruik
6. Kook en bak
7. Herstel van elektroniese toestelle (basiese kennis – genoeg om nie jouself dood te skok nie)
8. Loodgieterwerk
9. Fotografie en videografie
10. Oorredingsvermoë
11. Grafiese ontwerp (goed genoeg om my eie buiteblaaie te ontwerp, en so aan)
12. Redevoering

______________________

Protes en onlus, gedienstige volwassenes, Taiwannese onafhanklikheid, koop-en-verkoop

Week 23, 2020

MAANDAG 1 JUNIE 2020

Is hierdie burgermeester Demokraat of Republikein? Is sy liberaal of konserwatief? Maak dit saak?

Watch every second of this Atlanta Mayor’s speech.

Every other city leader in the country should take notes from her. pic.twitter.com/OIw8VIlUik

— Caleb Hull (@CalebJHull) May 30, 2020

DINSDAG 2 JUNIE 2020

Ek kon gister nie die versoeking weerstaan om kommentaar te lewer op ’n grafiese stelling wat iemand geplaas het op Facebook nie:

Hoe meer ek daaraan gedink het, hoe meer wou ek byvoeg, maar het besluit om dit eerder hier te doen.

Mense sal seker sê: Ons is ook ontsteld oor die plundering, maar ons moet méér ontsteld wees oor die dood van ’n ongewapende man.

“Meer” ontsteld? Hoe meet jy dit? Wie meet die mate van ontsteltenis? Minder of meer ontsteld is ’n nonsens onderwerp. Dit gaan daaroor om ’n sein te stuur van jou oënskynlik hoë morele posisie aangaande sekere sake. Wat sou jy presies bedoel as jy vir mense sê: “Ek is ontsteld oor die vernietiging van mense se bestaansmiddele, maar ek is meer ontsteld oor die moord op ’n ongewapende man?” Hoe ontsteld is jy dan oor die vernietiging van mense se ondernemings? 50 ontsteld? 64 ontsteld, maar beslis minder as 83 ontsteld?

Wees ontsteld oor albei, soos meeste redelike mense is. Albei is ernstige gebeure. Albei weerspieël iets wat ernstig verkeerd is met die samelewing.

En dink volgende keer twee keer voordat jy luister na mense wat wil hê dat jy “meer ontsteld” moet wees oor een ding wat die voortbestaan van die samelewing vernietig, en minder ontsteld oor die ander.

* * *

Ons vergelyk nie hier die neem van ’n lewe met die plundering van ’n besigheid nie; ons vergelyk twee dade van vernietiging. Terwyl die een daad tot die onmiddellike dood van ’n man gelei het, sal die ander reeks dade, wat in tientalle stede herhaal word, die lewensgehalte van moontlik duisende mense verminder, moontlik vir meer as ’n generasie. Doen jouself ’n guns en lees ’n bietjie oor hoe die plundering en vernietiging van besighede in vorige onluste gelei het tot verlate geboue en woonbuurte wat min hoop en geleenthede bied aan inwoners dekades na die onluste. Om te redeneer dat ’n mens ontsteld daaroor kan wees, maar nie “meer” ontsteld as wat jy behoort te wees oor die tragiese einde van ’n man se lewe nie, is om nie die impak van vernietiging te verstaan nie.

* * *

Iets het sopas by my opgekom. Mense praat deesdae graag van voorreg. Kan jou voorreg om nie in ’n vernietigde woonbuurt in die middestad te woon en die gevolge van “regverdige plundering” hoef te ly nie, iets te doen hê met die feit dat jy nie “meer” ontsteld is daaroor nie?

WOENSDAG 3 JUNIE 2020

My posisie oor Taiwannese onafhanklikheid is dat dit vir die volwasse bevolking van Taiwan is om te besluit. Dit is nie iets waaroor die mense van China hoef te besluit nie, want hulle woon nie in Taiwan nie, en het nie bygedra tot die dinamiese demokrasie wat Taiwan vandag is nie. Argumente kan gemaak word vir beide hereniging met die vasteland, en vir onafhanklikheid. Besluit die mense van Taiwan hulle wil deel wees van die Volksrepubliek van China, dan is ek ’n permanente inwoner van die Volksrepubliek van China. Besluit hulle Taiwan is inderdaad ’n onafhanklike staat, is ek ’n permanente inwoner van die Republiek van Taiwan.

https://en.wikipedia.org/wiki/Taiwan_independence_movement

https://en.wikipedia.org/wiki/Retrocession_Day

https://en.wikipedia.org/wiki/Chinese_unification

DONDERDAG 4 JUNIE 2020

Jy kyk na wat aangaan in Amerikaanse stede, en jy dink: Dis verskriklik.

Jy kyk na die plakkate wat sommige mense vertoon, en jy sien dat dit gaan oor die dood van ’n swart man aan die hande van ’n wit polisieman.

Jy sien hoe mense deur die strate hardloop, vensters stukkend slaan, winkels en besighede beroof en aan die brand steek, motors omgooi en aan die brand steek. Jy sien groepe mense wat alleenstaanders bestorm en aanval – ’n persoon wat selfs in die kop geskop word nadat hy op die grond uitgestrek lê.

Die mense moet woedend wees oor die swart man wat doodgemaak is deur die polisieman, dink jy by jouself. Óf dit, óf hier’s iets anders aan die gang.

Jy dink aan jouself as iemand wat ook teen rassisme is, téén onnodige geweld wat gebruik word om mense te arresteer, téén minderhede wat die teiken is van ’n magtige meerderheid. Nietemin, voor jy jou lot ingooi by die mense wat so woedend plekke aan die brand steek en deur die strate marsjeer, voor jy prente met teks plaas op Facebook om jou ondersteuning te wys, en voor jy by ’n sosiale geleentheid duidelik maak aan watter kant van die politieke lyn jy jouself plaas, vra jouself of dit wys is om eers seker te maak van die feite. Dit was immers nog altyd ’n goeie idee, reg? Ek meen, hoekom sal jy iemand anders vertrou om vir jou te sê waaroor dit gaan? Hoekom sal jy sommer net aan die marsjeer gaan voor jy weet waarvoor jy marsjeer? Is jy ’n kind wat gedienstig doen wat vir jou gesê word? Is jy goedgelowig? Is jy naïef? Sekerlik nie.

Hier is dan ’n paar vrae wat jy gerus kan navors in jou eie tyd:

1. Hoeveel ongewapende swart mense het in die laaste jaar of so gesterf aan die hande van die polisie in Amerika?

2. Hoeveel ongewapende wit mense het in die laaste jaar of so gesterf aan die hande van die polisie in Amerika?

3. Hoeveel polisie-offisiere het gesterf terwyl hulle aan diens was in Amerika die afgelope jaar of so?

4. Hoeveel swart mense was in die laaste jaar of so die slagoffers van geweld gepleeg deur wit mense in Amerika?

5. Hoeveel wit mense was in die laaste jaar of so die slagoffers van geweld gepleeg deur swart mense in Amerika?

6. Hoeveel wit mense is die afgelope jaar of so doodgemaak deur ander wit mense in Amerika?

7. Hoeveel swart mense is die afgelope jaar of so doodgemaak deur ander swart mense in Amerika?

(Maak seker die syfer word ook uitgedruk in proporsie tot die bevolking, sodat jy nie verwronge afleidings maak nie.)

Een handige skakel waarmee jy jou navorsing kan afskop:

https://ucr.fbi.gov/crime-in-the-u.s/2018/crime-in-the-u.s.-2018/topic-pages/tables/expanded-homicide-data-table-6.xls

Onthou, as jy so gretig is om jou ondersteuning te wys en ’n bondgenoot te wees van een of ander groep of organisasie, links of regs, liberaal of konserwatief, dat jy nie eens wil seker maak van die feite nie, stel jy jouself bloot daaraan om mislei te word. Of soos Malcolm X dit gestel het, jy kyk dalk later terug en besef: “You’ve been had. You’ve been took. You’ve been hoodwinked. Bamboozled. Led astray. Run amok!”

* * *

Dink so daaraan: Jy’t niks om te verloor nie. Een van twee dinge gaan gebeur: 1) Jy gaan van opinie moet verander, maar ten minste sal jy die waarheid weet, of 2) Wat jy uitvind, gaan bevestig wat jy reeds gehoor of vermoed het, en jy sal met dubbel soveel oortuiging as tevore met mense kan argumenteer.

VRYDAG 5 JUNIE 2020

Ek weet dalk nou een of twee dinge van geldmaak, maar ek wonder soms watse advies ek myself sou gee in Julie 1998, toe ek … kom ons sê maar net heeltemal gelukkig sou wees met ’n bietjie meer kapitaal.

’n Mens kan sê jy moet ’n diens lewer, maar dit vat gewoonlik tyd om ’n diens te lewer, en die wins is nie altyd so groot nie, tensy dit ’n hoogs gespesialiseerde diens is.

Jy kan ook oorweeg om produkte te vervaardig en te verkoop (soos ek al gedoen het, en steeds soms doen), maar ook dit is hoogs tyd-intensief.

Wat is dan die antwoord? Maak ’n lys van produkte wat mense koop op ’n gereelde basis (jy kan enige nis kies om die lys meer beheerbaar te maak). Sien of jy ten minste een produk op die lys in relatiewe klein hoeveelhede in die hande kan kry en kan verkoop goedkoper as wat mense dit gewoonlik koop. Bevestig dat jy jou mark kan bereik, beide in terme van aflewering en bemarking. Koop die items, sê teen R10, en verkoop teen R30. Identifiseer nog ’n mark waar jy items kan verkoop vir meer as R30. Sit die proses voort. ’n Selfs beter opsie: Koop iets teen R50, betaal iemand R20 om waarde te voeg by die produk, en verkoop die verbeterde produk vir tussen R150 en R200.

______________________