Speel met die kaarte wat aan jou gedeel is

WOENSDAG 19 OKTOBER 2022

’n Man verskyn in ’n video onderhoud op sosiale media. Hy verwys na homself as ’n vrou, en verskyn in klere, grimering en haarstyl wat tradisioneel meer geassosieer word met ’n volwasse vrou as ’n volwasse man. Hy praat in ’n hoë stem, en verbly homself in die moontlikhede wat hy glo nou oop is aan hom om onder andere ’n moeder te wees.

Hier is die feite:

1. Die persoon is nie gebore in die sewentiende eeu nie. Sommige mense dink dit sou interessant gewees het om te kon leef deur die oorloë in Europa in daai eeu, of beter of slegter tye in ander dele van die wêreld. Feit is, die persoon is gebore in die twintigste eeu. Die persoon kan klere laat maak en aantrek as iemand van die sewentiende eeu, en selfs in ’n koets rondry, maar sal niks kan verander daaraan dat hy nie gebore is in daai eeu nie. Dieselfde argument kan gemaak word oor die feit dat die persoon nie gebore is in 1950 nie. Dalk het hy dagdrome oor hoe dit sou voel om ’n kind van die vyftigs te kon wees. Hy kan aantrek in klere wat gepas sou wees in die vyftigs, sestigs of sewentigs, maar niks kan dit verander dat hy nié gebore is in 1950 nie.

2. Die persoon is nie gebore as ’n swart man of vrou nie. Sommige mense wens hulle was gebore met die DNS en pigmentasie van ’n swart persoon, maar die feit is dat die persoon in hierdie betrokke video inderdaad nié swart is nie. Selfs al wou die persoon swart wees, is dit nie biologies moontlik nie. Die persoon kan skoenpolitoer oor sy gesig smeer, maar hy sal nooit meer wees as ’n wit persoon met swart skoenpolitoer oor sy gesig nie.

3. Die persoon is nie gebore in Japan as die kind van etnies Japannese ouers nie. Weereens, daar is Kaukasiërs en mense van ander rasse wat wens hulle was gebore in Japan, as kinders van etnies Japannese ouers, maar, helaas … hulle was nie. Soos die persoon in die video. Hy kan Japan toe trek, vlot Japannees leer praat, Japannese kulturele gebruike aanneem, en selfs burgerskap van die land kry. Maar hy kan niks verander aan die feit dat hy nie gebore is as die kind van etnies Japannese ouers nie.

4. Die persoon is gebore met biologiese eienskappe wat van hom ’n man maak, nie ’n vrou nie. Omdat sy post-puberteit liggaam nie die biologiese vermoëns het om eiers te produseer nie, en hy nie in staat is daartoe om kinders te baar nie, is hy nie ’n vrou nie. Indien sy liggaam al die biologiese elemente gehad het wat nodig is om eiers te produseer en kinders te baar, maar hy vanweë siekte of ander mediese redes nie meer deur die proses kan gaan nie, of vanweë ouderdom of ander redes dit méér kan doen nie, sou hy steeds ’n vrou gewees het. Helaas, sy liggaam het nie die nodige biologiese elemente nie, het dit nog nooit gehad nie, en sal dit nooit hê nie. Hy kan derhalwe nie gedefinieer word as ’n vrou nie. Soos met die eeu of die dekade waarin jy gebore is, en jou etniese en kulturele herkoms, wens die persoon dalk hy was gebore as ’n vrou. Hy kan aantrek soos hy reken ’n vrou behoort aan te trek, grimering dra, en sy haarstyl verander – en homself skuldig maak aan stereotipering van hoe ’n vrou behoort te verskyn in die publiek. Hy kan ook maniertjies aanleer wat nader is aan stereotipe van hoe ’n vrou behoort te praat, of haar hare te gooi, of te lag, of handgebare te maak. Hy kan selfs hormoonbehandeling kry wat sal maak dat sy liggaam borste groei – soos ’n vrou. Hy kan nog verder gaan en sy penis laat verwyder en wat oorbly laat vorm in iets wat dalk sal lyk soos ’n vroulike geslagsdeel. Maar niks sal verander aan die feit dat hy gebore is met die biologiese elemente wat van hom ’n man maak nie.

Daar is uiteindelik nie ’n regte manier om ’n seun of ’n meisie te wees nie, of ’n regte manier om ’n man of ’n vrou te wees nie. Nie alle seuns speel sport of klim bome nie. Nie alle meisies speel pop of loop rond in hulle ma’s se hoëhakskoene nie. So ook hou sommige mans van grimering dra, en hulle is gemakliker in rokke. Sommige vrouens verkies kort hare en gespierde bo-arms. Sommige mans is seksueel aangetrokke tot ander mans, en sommige vrouens is seksueel aangetrokke tot ander vrouens.

Die maniere hoe jy jou persoonlikheid kan uitdruk is so-te-sê eindeloos. Maar as jy nie gebore is in die sewentiende eeu of in 1950 nie, kan jy sê jy wás, maar dit gaan nie die werklikheid verander nie. As jy gebore is in Soedan van etnies Soedannese ouers, kan niks wat jy sê verander aan die feit dat jy nie gebore is in China van etnies Chinese ouers nie. En as jy gebore is met ’n penis en een X-chromosoom en een Y-chromosoom, kan niks verander aan die feit dat jy as volwasse persoon nie ’n vrou is nie.

Ons opsies van waar en hoe ons leef, is veel breër as ons voorgeslagte. Jy kan kies watse klere- en haarstyl jou beter pas. Jy kan kies hoe jy wil praat, hoe jy wil lag, en watse handgebare jy wil gebruik. Jy kan etlike tale vlot leer praat, en in enige van amper 200 lande gaan woon in die styl waaraan meeste mense van daai land gewoond is. Jy kan laat sny aan jouself, veranderinge maak aan hoe groot jou ore is of hoe rond jou oë. Jy kan gewig verloor en superfiks raak, of jy kan so vet raak as wat jy wil. Maar alles gebeur binne sekere grense: Wanneer jy gebore is; waar jy gebore is maar veral waar jy groot geword het; wie jou biologiese ouers is; en helaas, die geslag waarmee jy gebore is. Speel met die spreekwoordelike kaarte wat aan jou gedeel is. Jou opsies is amper eindeloos.

DONDERDAG 20 OKTOBER 2022

Sê daar’s ’n ou by die werk wat reken hy’s ’n seerower. “Pieter” trek aan soos ’n seerower van die Karibiese See in die vroeë agtiende eeu. Hy swaai gereeld sy swaard rond as hy dink niemand kyk nie, en hy uiter elke nou en dan geluide soos “Arrgh!” en “Gar!”

Die ou is oor die algemeen aangenaam, en hy doen sy werk goed genoeg dat niemand kla nie. Meeste mense is beleefd en speel saam met sy delusie.

Een week kom jy agter hy’s nie daar nie. Na ’n bietjie rondvra, leer jy dat hy sy een been laat afsit het en dit met ’n houtpen vervang het. Soos ’n regte seerower.

Die seerower tendens raak sterker en sterker nie net in jou eie land nie, maar ook in ander lande. Mense wat identifiseer as seerowers begin selfs politieke drukgroepe.

Na nog ’n jaar of drie word almal in kennis gestel by ’n dringende vergadering dat indien enige iemand weier om “Rooibaard” (voorheen bekend as “Pieter”) se self-identifikasie te ondersteun as ’n regte seerower, jy maar jou goed kan pak en loop. Haatlike mense soos jy is nie welkom by die maatskappy nie.

Wat doen jy nou? Almal het nog altyd geweet “Pieter” het gewens hy was gebore in die agtiende eeu, en vir omstandighede wat hom sou dwing om sy lewe te slyt as ’n seerower. Maar almal het ook geweet “Pieter” – soos al sy kollegas – leef nie in die agtiende eeu nie, en “Pieter” is nie regtig ’n seerower nie. Maar nou kan jy jou werk verloor as jy nie sy delusie ondersteun nie? Jy kry ’n amptelike waarskuwing as jy nie na hom verwys as “Rooibaard” nie? En is die berigte waar dat die polisie begin het om mense te arresteer omdat hulle lelike dinge gesê het op sosiale media oor Regte Seerowers?

My opinie is dat “Pieter”, soos dinge nou staan, in sy moer in kan vlieg. Nie omdat hy ’n seerower wil wees nie. Nie omdat hy identifiseer as ’n Regte Seerower nie. En nie omdat hy sy een been laat vervang het met ’n houtbeen nie. “Pieter” is ’n volwasse man. Hy kan doen met sy been wat hy wil. En hy kan verskyn in die publiek soos hy wil. En hy kan “Arrgh!” en “Gar!” sê tot sy keel hees raak. Maar as ek my werk kan verloor as ek hom nie terug groet met ’n “Arrgh!” of “Gar!” nie, en as ek sosiaal uitgestoot en as haatlik bestempel word omdat ek reken hy’s nie regtig gebore in die agtiende eeu nie, dan is daar iets verkeerd met die hele storie.

* * *

Om terug te kom by Dylan Mulvaney, die persoon in die video met die rooi rok en die rooi strik in sy hare. Sê ek iemand moet die strik uit sy are ruk? Is jy fokken mal? Sê ek iemand moet vir hom gil dat hy die rok moet uittrek want mans dra nie rokke nie? Weereens, is jy van jou kop af? Mans kan dra wat hulle wil. Vrouens kan dra wat hulle wil. Vrouens kan hulle spiere bult en motorfietse ry en vloek en rook en hulle hare kort dra en vry met ander vrouens. Mans kan rokke en grimering dra en fyntjies trap in hoëhakskoene en met hoë stemme lag en vry met ander mans. Niks daarvan is my besigheid nie.

Wanneer raak dit my besigheid? Wanneer ’n mens verplig word in jou spraak om biologiese realiteit te ontken.

Hoekom is dit eens ’n moontlikheid? Omdat ’n obskure akademiese idee oor geslagsidentiteit amper oornag die dominante ideologie geraak het in sommige Westerse lande.

Sal ek ook ’n probleem hê daarmee as mense hulle werk verloor of verban word van sosiale media of hulle besighede moet toemaak omdat hulle nie wil toegee tot die idee dat Jesus Christus hulle “Persoonlike Verlosser” is nie? Ja, ek sal ook daarmee ’n probleem hê. Dieselfde daarmee as mense verplig word om in die publiek toe te gee tot die idee dat, “Allah is die Enigste God, en Mohammed sy Profeet.”

Daar is realiteit, en daar is oortuiging. In ’n vrye, liberale wêreld, is ons vry om te glo soos ons wil en te verskyn aan onsself en ander soos ons goedvind, solank ons niemand skade aandoen nie. En ons behoort vry te wees om biologiese realiteit uit te wys sonder om bang te wees ons word in die straat afgejaag deur ’n woedende skare, of nog erger, deur die polisie. Selfs al maak ons weiering om iemand anders se persepsie van hulleself te ondersteun, hulle gevoelens seer.

VRYDAG 4 NOVEMBER 2022

In die debat oor gender ideologie blyk daar breedweg twee kampe te wees.

Kamp Een sê daar is geen regte manier om ’n seun of ’n meisie te wees nie. Seuns kan hulle hare lank dra, blomme rangskik, pop speel en klere ontwerp, met ’n hoë stem praat, en maniere en gewoontes hê wat sommige mense meer herinner aan ’n vrou of ’n meisie, en steeds seuns wees. Meisies kan hulle hare kort dra, boomklim, in vuisgevegte betrokke raak met seuns, hulle beenhare laat groei wanneer hulle ouer raak, en hou van motorfietse en karre, en steeds meisies wees.

Kamp Twee glo daar is ’n regte en ’n verkeerde manier om seuns en meisies te wees. Hierdie regte en verkeerde maniere stem ooreen met stereotipe van dekades gelede. Seuns het kort hare en spiere. Hulle hou van sport en vloek en fietsry deur die modder. Meisies is fyn en dra hulle hare lank. Hulle dra rokke en kan nie wag om grimering te dra soos ouer vrouens nie. Hulle verkies ook om hulle tyd in die huis te spandeer en met hulle poppe te speel. Seuns wat hou van dinge waarvan meisies gewoonlik hou, of meisies wat gewoontes en voorkeure het wat meer geassosieer word met seuns, is manifestasies van ’n tragiese verskynsel in die natuur: kinders wat gebore word in die verkeerde liggame. Wanneer die kind dan besef iets is nie reg nie, of wanneer hulle ouers bewus raak daarvan dat iets verskriklik verkeerd gegaan het in die baarmoeder, moet hulle na kort konsultasies met mediese personeel en dalk ’n sielkundige op puberteit-blokkers en hormoonbehandeling geplaas word. Hulle moet ook vroeër eerder as later gaan vir operasies om borste te verwyder (indien van toepassing), en daar moet begin word met die lang en duur en riskante proses om hulle bestaande geslagsdele te transformeer in geslagsdele van hulle werklike geslag.

As jy jong kinders het of dalk beplan om in die nabye toekoms met ’n gesin te begin, of as jy ernstig is oor die reg van vroue om hulle eie spasies te hê, insluitende hulpsentra vir gemolesteerde vrouens of selfs tronke vry van manlike gevangenes wat identifiseer as vrouens, of die reg van gay mans of vrouens om hulle verhoudings te beperk tot mense van hul eie biologiese geslag sonder om “transfobies” genoem te word, is dit dalk ’n goeie idee om uit te sorteer in watter kamp jý meer gemaklik voel.

Lees meer oor die debat:

2018-07-06 – Saying Goodbye to the Tomboy (“Danya”)

2018-10-19 – We must reject self-identification (Joanna Williams)

2018-10-31 – Silencing Women in the Name of Trans Activism (Julie Bindel)

2019-01-31 – Homophobia and the Modern Trans Movement (Sky Gilbert)

2019-02-01 – The Nature of Sex (Andrew Sullivan)

2019-12-06 – The trans ideology is a threat to womanhood (Meghan Murphy)

2021-02-09 – Inside Planned Parenthood’s Gender Factory (Abigail Shrier)

2022-06-15 – The Billionaire Family Pushing Synthetic Sex Identities (Jennifer Bilek)

2022-07-26 – I Would Have Been a ‘Trans Kid’ (Eva Kurilova)

______________________

Die euwel van apartheid in praktyk

MAANDAG 1 AUGUSTUS 2022

Was die Suid-Afrikaanse regeringsbeleid bekend as Apartheid ’n euwel, soos vele mense reken dit was?

Die idee van aparte ontwikkeling, dat Zoeloes hulle eie grondgebied het wat vir hulle historiese waarde het, met hulle eie regering wat besluite neem oor sake wat vir Zoeloes belangrik is, of wat probleme oplos op wyses wat strook met die waardes waarmee meeste Zoeloes vereenselwig, met Zoeloe kulturele organisasies en skole en universiteite, en dan dieselfde vir Xhosas en Sotho’s en so meer, is óf ’n werkbare idee, óf nie realisties in ag genome die realiteite van die Suid-Afrikaanse ekonomie en breë samelewing nie.

Maar is dit ’n euwel idee? Ek reken, nee.

Die boosheid het die verhaal betree met hoe die beleid in die praktyk uitgevoer is, die wyse waarop die Nasionale Party-regering op weerstand teen hul beleid gereageer het, en die diepgesetelde vooroordele wat as die grondslag van die ideologie gedien het.

Die beleid geïmplementeer deur die regering het uiteindelik ingesluit die geforseerde verwydering van gemeenskappe uit woonbuurte waar mense van verskillende rasse al vir dekades saamgewoon het; die afdwing van identifikasiedokumente wat slegs swart volwassenes op hulle persoon moes dra, waarsonder hulle in hegtenis geneem kon word; wette wat swart mense verbied het om stedelike areas binne te gaan tensy hulle kon bewys dat hulle werksaam was in die area; ’n verbod op huwelike tussen lede van verskillende bevolkingsgroepe; ’n beperking op waar swart entrepreneurs besighede kon oopmaak; en die segregasie van publieke areas en fasiliteite, publieke vervoer, asook skole en universiteite, met die gevolg dat swart Suid-Afrikaners oor die algemeen ’n aansienlik laer kwaliteit van lewe ervaar het as wit Suid-Afrikaners.

Hoe het die regering gereageer op teenstand teen hulle beleid? Hulle het gereageer met dodelike geweld teen protesaksies, die leiers van die weerstand in die tronk gegooi, en burgerregte organisasies verban.

Die ergste van die apartheidsregering se dade was egter om ’n tipe sielkunde en ’n tipe filosofie toe te pas wat aan die volwasse swart bevolking gesê het: Jy is minder mens omdat jy swart is. Jy is minder werd as die wit man en vrou aan die ander kant van die stad wat net so oud soos jy is, net so slim (of dom) soos jy is, wat ook lief is vir sy of haar kinders. Jy’s minder werd as die wit mense, omdat jy swart is. Opvoeding in skole het dit ook duidelik gemaak aan swart kinders dat hulle voorland nie was as ingenieurs en tandartse en argitekte nie, maar hoofsaaklik as arbeiders en diensknegte van wit mense. Hendrik Verwoerd, Minister van Naturellesake van 1954 tot 1958 en later Eerste Minister van Suid-Afrika, het gesê oor die opvoeding van swart kinders: “[D]aar [is] nie plek vir die Bantoe in die Europese samelewing bokant die vlak van sekere vorms van arbeid nie. Wat is die nut daarvan om vir die Bantoekind wiskunde te leer as dit nie in die praktyk gebruik kan word nie?”

Nie net is swart kinders afgeskeep in hulle formele opvoeding nie, volwasse swart mans en vrouens is ook sistematies herinner aan hulle tweedeklas status in die Suid-Afrikaanse samelewing. Jong wit polisiekonstabels kon middeljarige swart mans en vrouens in die straat stop en eis om hulle “papiere” te sien. Swart kinders is Afrikaanse of Engelse name gegee wat makliker was om uit te spreek vir wit mense, en as die volwasse swart werker nie ’n Afrikaanse of Engelse naam gehad het nie, is hy of sy een gegee. Wit mans moes aangespreek word as “Baas”, selfs al het die swart man of vrou nie vir die wit man gewerk nie. Tot so onlangs as die laat negentien-tagtigs is swart mans en vrouens nie toegelaat om publieke vervoer te gebruik wat vir blankes bedoel was nie, of is slegs toegelaat om derdeklas sitplekke te gebruik.

Steve Biko, 1970s (Bron: Onbekend, kopiereg besit deur die Steve Biko Foundation)

Al hierdie maatreëls is toegepas om die idee te verskans dat die wit persoon die meester is en die swart persoon die dienskneg. Toe swart intellektuele soos Steve Biko vanaf die sestigerjare die idee wou promoveer van Swart Trots, toe hulle die idee wou populariseer dat ’n volwasse swart man en vrou hulle koppe moes oplig en moes aandring op waardige behandeling – dat hulle inderdaad moes glo dat hulle die eweknie was van hulle sogenaamde wit meesters, is hierdie leiers wreedaardig onderdruk. Steve Biko self is eers geïntimideer, toe gearresteer, en uiteindelik so erg aangerand dat hy beswyk het aan sy beserings. Sy oortreding? ’n Radikale boodskap aan wit én swart: [As] a prelude whites must be made to realise that they are only human, not superior. Same with Blacks. They must be made to realise that they are also human, not inferior.” En: “The first step therefore is to make the black man come to himself; to pump back life into his empty shell; to infuse him with pride and dignity, to remind him of his complicity in the crime of allowing himself to be misused and therefore letting evil reign supreme in the country of his birth.”

Dit is op hierdie punt – waar jy die gees wil verguis van iemand omdat hy verskil met jou politieke beleid, om sy wil te breek sodat hy nooit weer sal dink daaraan om op te staan teen jou nie, waar enige redelike mens behoort te besef hy het die grens oorgesteek na die Donker Kant: Welkom in die Land van Lucifer.

______________________

Die Nuwe Linkerkant, of Programmeer Jouself – enkele opmerkings

SATERDAG 28 APRIL 2018

Daar blyk te wees ’n konflik tussen twee stelle idees in die Weste.

Aan die een kant is mense wat sê: “Hierdie stel oortuigings is die waarheid. Dis al wat tel. Enige iemand wat nie met ons saamstem of ons ideologie ondersteun nie, is deel van die probleem, en is derhalwe ’n wettige teiken vir ons protes, beledigings, en selfs fisiese geweld.”

Hierdie stel idees word gesien deur aanhangers as teologie – wat nie bevraagteken, gedebatteer, of krities geanaliseer mag word nie, en wat verkondig word met die oortuiging en passie van sendelinge.

Aan die ander kant van die konflik is mense wat reken dat sommige van die dinge wat hulle “opponente” verkondig oor strukture wat mense onderdruk, en oor geslag, en identiteit, en so aan, interessant is. Hulle gaan so ver om te glo dat ’n mens waarskynlik ’n meer intelligente gesprek sal kan voer oor die aard van die mens, verhoudings tussen mense en groepe, en die aard van mag, indien jy na hierdie idees kyk en dit ernstig oorweeg.

Maar, hulle sê ook: “Hoe waardevol is dit om jouself te sien as die slagoffer van jare, of dekades, of eeue se onderdrukking? Jy sal waarskynlik die helfte van die bevolking – of meer – moet oortuig dat jy swaarder gekry het sover in jou lewe as húlle, of dat hulle en hulle voorgeslagte strukturele voordele en geleenthede geniet het ten koste van jou en jou voorgeslagte, en dat hulle jou derhalwe iets skuld. Van die dinge wat jy sê is dalk waar. Maar help dit jou om kos op die tafel te sit? Help dit jou om jou kinders te versorg, en ’n dak oor jou kop en oor húlle koppe te sit?”

“Fokus op jou sterkpunte,” sal hulle byvoeg. “Fokus op wat jy het, en vergeet van dinge wat jou nie gaan help om kos op die tafel te sit nie. Fokus op die positiewe; verbeel jouself die negatiewe is net ’n illusie. Skep jou eie toekoms, van vandag af, deur jouself te sien as ’n skepper, nie as ’n slagoffer nie.”

* * *

Ek verstaan – of ek dink ek verstaan – beide kante. Ek het groot geword met lojaliteit aan ’n bepaalde stel oortuigings. Ek is geleer dat geloof ’n saak van lewe en dood was. Ek het mense wat nie geglo het soos ek nie, gesien as blind, onkundig, verkeerd, en verdoem. Selfs jare nadat ek besluit het om eerder rede te volg as oorgelewerde tradisie, kon ek nie heeltemal wegkom van ’n sekere manier van dink nie: Ek het myself steeds gesien as ’n Soeker na die Waarheid.

Die laaste paar jare het ek myself egter toenemend aangetrokke gevoel tot ’n ander stel idees: praktiese idees, wat enige een se lewe kan verbeter wat bereid is om dit ’n kans te gee. Hierdie stel idees sluit in dat die mens programmeerbaar is – dat jy inderdaad die vermoë het om jou eie werklikheid te skep. Dit sluit in dat jy jouself dalk om die bos moet lei aan die begin. Jy mag dalk moet glo dat jy dinge kan doen wat jy nie kan bewys jy kan doen nie. Jy mag dalk nodig hê om dit te “fake” vir ’n tyd. Maar wat gebeur uiteindelik? Dit word jou realiteit. En uiteindelik is dit wat dalk nie wáár was aan die begin nie, jou nuwe waarheid – jou nuwe realiteit.

* * *

In eenvoudige terme: As jy dink aan jouself as ’n slagoffer van strukturele onderdrukking aan wie iets geskuld word, gaan dit jou daaglikse realiteit wees. As jy dink aan jouself as ’n skepper, of ’n programmeerder van jou eie psige en gepaardgaande realiteit, en jy fokus op wat moontlik is, en op wat jy kan uitrig, is daar ’n goeie kans dat jy ’n beter realiteit vir jouself gaan bewerkstellig. En siende dat hierdie realiteit gebou sal wees op positiewe denke, op kreatiewe energie, is daar geen einde aan wat jy kan uitrig nie.

Is dit te sê dat jy ongerieflike waarhede moet ignoreer? Glad nie. Jy erken aspekte van verifieerbare realiteit – soos dat jy byvoorbeeld nie die gebruik van jou arms en/of bene het nie, maar jy vra ook: Hoe kan ek te werk gaan hiermee?

* * *

Die kant wat aandring daarop dat hulle begrip van sake die enigste waarheid is, word verblind deur lojaliteit aan hulle ideologie. Hulle glo aantygings omdat die “regte” mense beskuldig word. Hulle soek nie vir bewyse nie, want die een wat beskuldig is van iets, is in elk geval skuldig aan groter misdade, so dit maak nie saak as hulle “tegnies” onskuldig is aan die misdaad waarvan hulle beskuldig word nie. Goeie, redelike argumente word van die hand gewys omdat die “verkeerde” mense die argument maak. Mense wat vrae vra, word beskuldig daarvan dat hulle die “verkeerde” kant help met hulle vrae, en derhalwe groter sondaars in staat stel om groter sondes te pleeg.

Beginsels wat mense al sedert die agtiende eeu help om beter lewens te leef, om beter lewens te verseker vir die maksimum aantal mense, en wat kundiges in staat stel om tot ’n beter begrip te kom van hoe die mens en die natuur werk, is ook in die spervuur. Beginsels van wetenskaplike ondersoek wat verifieerbare resultate oplewer, word geïgnoreer of eenvoudig verwerp wanneer dit nie die aanvaarde ideologie versterk of bevestig nie. En vryheid van spraak word gesien as ’n instrument in die hande van die onderdrukker, eerder as ’n reg wat elkeen het om sy of haar opinie te lug, ongeag hoe vreemd of ongewild die opinie mag wees.

Dat daar ’n konflik van idees woed in die Weste, is nie altemit nie. Dat die een kant hulleself in die voet skiet en hulle vingers in hulle eie oë steek, is dalk nie heeltemal so ooglopend nie.

______________________