Etiket: droom

Oud, klein, magteloos, en useless

WOENSDAG 19 MAART 2025

Ek droom gisteraand ek moet instaan vir ’n onderwyser by ’n hoërskool. Ek vind myself omring deur honderde tieners.

Na ’n paar minute word ek geswendel uit my selfoon. Om een of ander rede word ek ook oorreed om my skoene uit te trek. Die skoene kry kort daarna voete.

Nou loop ek rond op my sokkies en vra rond oor my selfoon. Ek sê ek moet kontak maak met my familie in Suid-Afrika, en hoe kan ek dit doen as ek nie my foon het nie.

Ek word geïgnoreer, en elke nou en dan uitgelag deur groepies tieners wat orals rondstaan.

Na ’n verwarrende uur waar ek verlore ronddrentel tussen wat nou voel soos duisende tieners, help iemand my om my foon op te spoor. Al die telefoonnommers en WhatsApp boodskappe en so aan is afgevee.

Ek kry steeds nie my skoene nie.

Twee jong dames wat verantwoordelik was vir die verdwyning van my foon, probeer verduidelik dat húlle lewens ook nie maklik is nie.

Nie net het ek geen simpatie met hulle nie, maar ek het die sterk begeerte om hulle ’n vroeë dood toe te wens. (Neem in ag dat ek nie bewustelik hierdie gedagtes gedink het nie. Nietemin, die volle gedagte was dat ek aan die tieners nie net ’n vroeë dood wou toewens nie, maar ’n pynvolle vroeë dood.)

Ek word wakker met ’n hoofpyn. Ek dink: Wat ’n nagmerrie.

Die gevoel wat druk selfs nadat ek my kop opgelig het, is dat ek oud is, en klein, en magteloos, en useless.

(Roffel die tromme vir ’n Grok-geskepte prentjie van ’n gelukkige, glimlaggende, bleskop, middeljarige man.)

______________________

Uiteindelik plek vir teesakkies

DINSDAG 12 APRIL 2022

Die laaste paar weke het ek ten minste twee keer weer gedroom oor bokse vol ou papiere en ander gemors wat ek oor die jare versamel het, wat steeds vertrekke vol staan in ’n woonstel wat ek nie eens meer bewoon nie. ’n Ouerige Taiwannese dame het meer as een keer ’n verskyning gemaak as opsiener van die gebou of eienaar van die woonstel. In een van die drome was al die bokse nat – en daar was baie van hulle.

Toe, gisteraand, droom ek weer ek is op pad. My vrou was ook daar. Die storie was dat ons op pad land-uit is; sy gaan eerste, en ek kom so ’n dag of twee later – wanneer ek klaar gepak het. Groot verskil met die honderd ander kere toe ek oor hierdie tema gedroom het, is dat al die belangrikste goed klaar gepak is. Selfs in my droom wonder ek of dit regtig waar is. Ek kyk om my rond, en so waar as wragtag, daar’s net stukkies papier op die vloer, leë bokse opgevou en opgestapel, een of twee kledingstukke in ’n kas.

Ek het wakker geword, weer aan die slaap geraak, en die droom het voortgegaan. Twee posters wat moes agterbly. Ek het onthou dat ek op ’n stadium gedink het ek dit was die een of twee rand werd wat ek betaal het daarvoor by ’n Hospice winkel, maar ek het geweet ek kon wegstap daarvan.

Die beste van alles – en dit was in die eerste droom – was my tas waarmee ek sou vlieg die volgende dag. Met nie veel oor van waarde om te pak nie, was die tas net half vol! Ek het van die klere eenkant toe geskuif, en ek was verbaas oor hoeveel spasie daar nog was. Ek het teesakkies in my hand gehad, en gedink dat daar geen twyfel was nie – daar was definitief plek.

______________________