Kategorie: Oumensjare van my jeug – 2016

MAANDAG 10 OKTOBER 2016

Soos enige intelligente mens lees ek my kwota goeie artikels op die internet. Hierdie stuk verwys na enkele sulke artikels.

Op 18 September 2016 skryf Andrew Sullivan oor stilte en tegnologie in die artikel, “I Used to Be a Human Being”. Hy herinner lesers daaraan dat die Protestantse Reformasie begin het met ’n aanval op die Middeleeuse vestings van stilte, naamlik kloosters. Dit was gevolg ’n paar eeue later deur die geraas en ontwrigting van die Industriële Rewolusie. Hy is verder van mening dat stilte in die moderne era ’n simbool geword het van die waardelose bygelowe wat ons agtergelaat het. En die slimfoonrewolusie van die laaste dekade is volgens hom die finale spyker in die kis – waar die laaste stil oomblikke wat ons nog het, wat hy noem “the tiny cracks of inactivity in our lives”, ook gevul word met stimulus en geraas.

* * *

In nog ’n uitstekende opiniestuk getiteld, “Will the Left Survive the Millennials?” maak skrywer en joernalis, Lionel Shriver, ’n paar goeie punte:

* Toe sy grootgeword het in die sestigs en vroeë 1970’s, was konserwatiewe mense die handhawers van konformiteit. Dit was die mense aan die regterkant van die politieke spektrum wat agterdogtig was, alewig opsoek na tekens van opstand. Nou, reken sy, is hierdie rol oorgeneem deur mense aan die linkerkant van die politieke spektrum.

* In ’n era waarin mense so ontsettend sensitief is, raak deelname aan openbare gesprek so riskant, met die gevaar om elke hoek en draai dat jy per ongeluk die verkeerde woord kan gebruik of nie die regte graad van sensitiwiteit openbaar ten opsigte van gestremdheid, seksuele oriëntasie, sosio-ekonomiese klas, ras of etnisiteit nie, dat mense gaan begin om eerder weg te bly van ’n sosiale bymekaarkoms waar die waarskynlikheid dat iemand aanstoot sal neem, groot is.

* Sy wonder ook hoe dit gebeur het dat liberale mense in die Weste sensuur en die oplegging van ortodoksie in denke en spraak omhels het as ideologie.

* Sy herinner ook die leser daaraan dat vryheid van spraak beteken dat jy ook die stemme van mense sal beskerm waarmee jy totaal en al verskil.

* * *

Die wetenskaplike, Donald Hoffman, sê ewolusie begunstig nie mense met ’n goeie begrip van objektiewe werklikheid nie – dit wil sê, realiteit soos wat dit werklik is, maar dat dit diegene begunstig wat die werklikheid waarneem op ’n manier wat hulle in staat stel om op effektiewe wyse te oorleef en suksesvol voort te plant.

Lees die stuk, “What If Evolution Bred Reality Out Of Us?” deur Adam Frank.

* * *

En laastens, wyse woorde van iemand wat probeer uitwerk hoe om ’n sportspan uit die vallei van wanhoop te kry:

“[T]o paraphrase Albert Einstein, you cannot solve a problem with the same level of consciousness that created it. In other words, problems created with one type of thinking will persist until you think differently — and that usually requires different people (because, in my experience, it takes a mighty epiphany for a person to change their thinking drastically enough).”

______________________

DONDERDAG 8 SEPTEMBER 2016

Sedert 2011 al dink ek aan die jare 2006 tot en met die begin van 2011 aan ’n periode van verlies. Wat presies het ek verloor? Tyd, het ek nog die heeltyd gereken – want ek het soveel daarvan gemors om te probeer geld maak op allerhande maniere.

Hier is ’n meer positiewe siening van daai periode. Ek het geleer hoe om my skryfwerk te publiseer – insluitende formattering van manuskripte om gedrukte kopieë te kan maak, die skepping en formattering van elektroniese boeke, die opstel van ’n WordPress webwerf, basiese webontwerp, bemarking; ek het geleer van sportweddenskappe en pryshandel op sportmarkte, en ek het begin leer om geld te maak op die finansiële markte.

En, dames en here, binnekort sal ek kan sê dat die periode 2006 tot en met die begin van 2011 ook opgelewer het ’n projek bestaande uit meer as sewentig stukke oor onder andere die lang en moeilike proses om te probeer geld maak sonder om vir iemand anders te werk – wat die materiaal heelwat anders maak as die materiaal wat dit voorafgegaan het, want dit gaan oor foute maak, op jou gesig val, jouself in die verleentheid stel, misluk keer op keer op keer … en aan die einde besluit jy om meer tyd te spandeer aan dinge wat jou gelukkig maak.

______________________

WOENSDAG 31 AUGUSTUS 2016

Iets heeltemal anders: Ek het onlangs vir Edie Sedgwick ontdek. Nie net was sy ’n sestigs ikoon nie, sy was ook tot ’n mate ’n simbool van daai dekade.

Sy was bekend vir gedrag wat reeds problematies was teen die tyd wat sy Andy Warhol se binnekring bereik het. Sy was sensueel, aantreklik, vurig, vol lewe, en ’n bietjie gevaarlik. Sy het geesdriftig met dwelms geëksperimenteer en gedrink en gerook asof sy vir ewig sou leef, haarself totaal oorgegee aan mans op wie sy verlief was, en uiteindelik nie heeltemal die impak gemaak wat sy en ander mense gedink het sy sou nie.

Sy het dit gemaak tot in die volgende dekade op die spreekwoordelike een been, en gesterf op die relatiewe jong ouderdom van 28 terwyl sy probeer het om te herstel van al die oormaat en oordadigheid van die voorafgaande paar jare.

Kyk hierdie video wat saamgestel is uit grepe van Andy Warhol se films Poor Little Rich Girl en Beauty No 2:

______________________

WOENSDAG 31 AUGUSTUS 2016

Iemand wat ek volg op Twitter het onlangs ’n skakel geplaas na ’n video van ’n jong vrou wat ’n taxi-bestuurder kritiseer vir sy keuse van paneelbord dekorasie.

Om te verstaan waaroor dit gaan, kyk eers die video:

(In kort, nadat die vrou in die motor ingeklim het, sien sy die man se Hawaise kop-pop op sy paneelbord. Sy neem aanstoot en spreek haar verbasing uit dat die man onbesorgd is oor hoe beledigend dit is teenoor die “vasteland van Hawaii”. Sy dring ook aan daarop dat hy die item onmiddellik verwyder.)

* * *

Ek kon maklik een van hierdie sogenaamde “Social Justice Warriors” gewees het. Ek het hierdie soms ononderdrukbare begeerte om vir mense te preek en hulle gedrag te veroordeel. Aan die ander kant is ek baie goed bewus van gru-stories van wat gebeur as een groep hulleself aanstel oor ander mense, wanneer hulle reken hulle het die reg om ander mense te veroordeel omdat hierdie mense nie rein genoeg is nie, of omdat die dinge wat die mense gedink het heel onskuldig is, eintlik aanstootlik is, en konkrete bewys is van diepgesetelde verkeerde houdings oor sekere belangrike sake.

Hier is twee voorbeelde uit die geskiedenis:

* Beginnende in 1966 het die Rooi China-leier Mao Zedong oorgretige, fundamentalistiese studente op die publiek losgelaat om sy politieke agenda te bevorder. Die Rooi Wagte het by huise ingebreek en verskrikte burgers uit die pad gestamp in ’n dolle soektog na enige iets wat kwansuis sou bewys dat die inwoners van die huis “bourgeouis capitalist running dogs” was. Items wat gekonfiskeer is – oënskynlik om te vernietig, maar vele van die items het opgeëindig in die privaatversamelings van Kommunistiese Partylede – het ingesluit boeke, kuns, antieke ware, Westerse musiekinstrumente, en Westerse kledingstukke soos dasse.

* Die Khmer Rouge het hulleself losgelaat op die gewone mense van Phnom Penh en ander plekke in Kambodja in die 1970’s. Vergrype het ingesluit om mense te arresteer en te martel vir die eenvoudige rede dat hulle bril gedra het, wat volgens die dol fanatici net een ding kon beteken: die persoon was ’n middelklas intellektueel wat vir die vyand spioeneer.

* * *

Die vrou in die video het gereken sy was geregtig daarop om vir ’n man te preek oor hoe hy sy kar mag dekoreer, selfs dat sy die reg gehad het om hom te beveel om ’n item te verwyder omdat dit haar aanstoot gee.

Ek reken as sy nie gemaklik was met sy dekorasies nie, of as daar iets erger soos ’n portret van Adolf Hitler teen die agterkant van die voorste sitplek geplak was, moes sy eenvoudig nie ingeklim het nie, of as sy dit eers later opgemerk het, moes sy gevra het om asseblief uitgelaat te word. Wat sy egter gedoen het, was om hom te kritiseer terwyl sy steeds aangedring het daarop dat hy haar na haar bestemming toe vat – sy wou hom kritiseer sonder om die gerief op te offer wat hy haar gebied het.

* * *

Is dit taboe om vir iemand te preek, of jou vinger vir die persoon te swaai en te sê dit ontstel my kwaai as jy dit of dat sê of doen?

Hier is wat my kwaai aanstoot gee: sommige mense in Taiwan bestuur hulle bromponies net met een hand want die ander hand is styf geklem om ’n selfoon, en hulle oë is nie op die pad nie, maar op die foon. Dit vryf my regtig verkeerd op. Wanneer ek langs so ’n imbesiel intrek by ’n verkeerslig, druk ek my toeter genoeg keer tesame met ’n kyk so vuil dat die persoon geen twyfel het daaroor dat ek dink wat hulle doen, verkeerd is nie. Nee, meer as verkeerd – dis fokken onnosel, want dit is net ’n kwessie van tyd voor die een-hand sot homself beseer, of nog erger, voor hy iemand anders beseer.

Het ek dus die reg om dwars in die krop gesteek te wees deur iemand anders se gedrag? Ja, as lewe of ledemaat in gedrang is.

Maar om iemand se keuse van dekorasie of woordkeuse of klere of grappie te kritiseer, is in my opinie om gevaarlik naby te kom aan die gedrag van die fanatiese Rooi Wagte van Mao se China wat skuim om hulle monde gekry het met die blote sig van iemand wat dalk verkeerd gelyk het, of iets besit het wat polities “verkeerd” was, of nie reg gepraat of gedink het nie.

______________________

MAANDAG 18 JULIE 2016

Nog ’n voorbeeld hoe my eie gedagtes gewortel is in denkskole en bewegings waarvan ek geen direkte kennis gehad het nie:

“The Human Potential Movement (HPM) arose out of the counterculture milieu of the 1960s and formed around the concept of cultivating extraordinary potential that its advocates believe to lie largely untapped in all people. The movement took as its premise the belief that through the development of ‘human potential’, humans can experience an exceptional quality of life filled with happiness, creativity, and fulfilment. As a corollary, those who begin to unleash this assumed potential often find themselves directing their actions within society towards assisting others to release their potential. Adherents believe that the net effect of individuals cultivating their potential will bring about positive social change at large.”

Die sosioloog, Elizabeth Puttick, het soos volg geskryf oor die Human Potential Movement:

“The human potential movement (HPM) originated in the 1960s as a counter-cultural rebellion against mainstream psychology and organised religion. It is not in itself a religion, new or otherwise, but a psychological philosophy and framework, including a set of values that have made it one of the most significant and influential forces in modern Western society.”

’n Lys van mense wat die beweging beïnvloed het, en ook mense wat beïnvloed is deur die idees gepopulariseer deur die beweging, sluit in die sielkundige Abraham Maslow van hiërargie van behoeftes-faam, Aldous Huxley, skrywer van Brave New World, en die selfhelp-ghoeroe, Anthony Robbins.

Lees meer op Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Human_Potential_Movement

______________________