VRYDAG 15 FEBRUARIE 2019
15:55
Ek het die laaste paar jare intens bewus geraak van die verskil wat hoe ’n mens dink oor jouself maak in jou lewe, selfs hoe jy praat – met jouself, en óór jouself.
Niemand kan stellings maak oor watse tipe uitdagings ander mense die hoof kan bied nie. Daar sal altyd mense wees wie se toestand van so ’n aard is dat “positiewe denke” dalk nie veel van ’n verskil gaan maak nie. Is dit egter voldoende rede om die uitsonderlike vermoë wat mense wel het om ’n verskil te maak in hulle lewens te onderskat? Spesifieke mense het spesifieke probleme, maar om goeie advies wat ’n astronomiese verskil kan maak aan talle mense se lewens, af te maak as onbeduidend omdat dit (in jou opinie) nie ’n verskil sal maak aan ’n spesifieke persoon se lewe nie, doen in my opinie niemand ’n guns nie.
Ek sal eerder iemand wil aanmoedig om iets te probeer, as om vir hulle ’n verskoning te gee om dit nie te probeer nie. Dalk werk iets nie. Dan probeer jy iets anders – en jy hoef ook nie verleë te voel omdat iets nie werk vir jou nie.
Ek reken die hele storie van positiewe sielkunde is meer as net ’n bufferplakker of die strooiman wat sommige mense maak daarvan en dit dan kritiseer. Ek dink nie ek oordryf as ek sê ek reken positiewe sielkunde is in vele mense se gevalle die verskil tussen lewe en dood nie, of die verskil tussen ’n miserabele lewe en ’n uitsonderlike een.
Natuurlik maak dit saak hoé jy hierdie tipe mening of advies deel met mense.
* * *
Ek kan nie sê dat ek een of ander Damaskus-pad ervaring gehad het en nou weet wat die waarheid is en alles verloop nou glad en gelukkig nie. Dit is eerder ’n geval van kyk na wat werk vir my, en kyk na wat werk vir ander mense. En as die resultate positief blyk te wees, gooi ek meer daarvan in die pot en brou voort. Dis sekerlik wat meeste mense doen, dan nie? En vir die rekord, ek gooi selfs bufferplakkers en plakkate in die pot, en as die borrelende brousel nie ontplof nie, skryf ek dit by die resep in.
* * *
Die idee is nie om oornag jou gesondheid te herstel, of die gebruik van jou ledemate te herwin nie (so goed soos dit sou wees). Die idee is om die beste te doen wat jy kan met die situasie waarin jy is, of met die kondisie waaronder jy gebuk gaan. Om aan jouself te dink as ’n slagoffer, gaan ’n dramatiese ander resultaat teweegbring as om aan jouself te dink as ’n magtige agent van vermoë en persoonlike transformasie.
Mense argumenteer graag oor die akkuraatheid van woorde of frases (“Beteken X regtig Y?”), wanneer hulle eerder moet fokus op die praktiese waarde van ’n benadering of uitkyk. “Hoe waardevol sal dit vir my wees op ’n daaglikse basis?” is die vraag wat jy jouself eerder moet vra.
19:55
’n Mens behoort glad nie betrokke te raak in ’n argument oor die eenvoudigheid al dan nie van positiewe sielkunde as faktor in ’n mens se lewe nie. Dit is ’n bietjie soos iemand wat sê groente is gesond vir jou, met iemand anders wat dan reageer met, “Maar nie alle groente is pers nie.” Om te reageer met, “Maar ek het nie gesê alle groente is pers nie; ek het slegs gesê groente is gesond vir jou,” sal ’n mors van tyd wees. Dit sal wees om weg te beweeg van die werklike punt, in die geval van positiewe sielkunde, die waarde van positiewe self-persepsie, en ’n aanvaarding van die astronomiese vermoëns wat (meeste) mense het om hul eie welstand te beïnvloed.
Die hele argument van die eenvoudigheid al dan nie van ’n faktor is in elk geval absurd – nie omdat dit absurd is dat X eenvoudig kan wees nie, maar oor die betekenis van die woorde. Wat beteken dit immers om te sê, “Dis nie so eenvoudig nie”? In die eerste plek, wat bedoel Persoon A met eenvoudig, en wat bedoel Persoon B daarmee? Tweedens, hoe seker is Persoon A hy is nie net besig om ’n strooiman te maak van Persoon B se argument, en dan die strooiman aan te val nie?
Woensdag 17 April 2019
Ek sal eerder die waarde van positiewe denke oorskat, as om dit te onderskat omdat ek myself definieer of identifiseer aan ander as iemand wat nie tyd het vir “New Age mumbo jumbo” nie, en myself in die proses te beroof van die potensieel enorme effek wat positiewe denke kan hê op my gedrag, op my ervaring van die werklikheid, en op die resultate wat ek produseer elke dag.
Donderdag 18 April 2019
’n Leser van die boek, Learned Optimism: How to Change Your Mind and Your Life deur Martin E.P. Seligman, maak die volgende opmerking in hul resensie oor die boek op Amazon.com:
“‘Learned optimism’ is based on the idea of ‘learned helplessness,’ or the theory that if a person believes that he/she has no control over the bad things that happen to him/her – that bad things just occur randomly and for no reason – then the person gives up trying to find ways to make his/her life better and as a result he/she becomes depressed. ‘Learned optimism’ is designed to teach a person with ‘learned helplessness’ that while he/she might not have control over life’s events, what he/she does have control of is his/her own thinking about those events.”
______________________