MAANDAG 12 APRIL 2004
Bleek: Soms voel ek asof alles tevergeefs is, asof mens net glo in goeie dinge, hoop op ’n beter volgende dag omdat … die alternatief te verskriklik is. Aan die einde is daar net een ding wat werklik die lewe die moeite werd maak, en dis liefde. Sonder liefde het jy niks, fokkol, nie soveel as ’n stofspikkel in jou oog om jou te irriteer en ’n snars emosie op te werk nie. Al wat jy het, is negatiewe spasie, negatiewe emosie wat altyd dreig om op ditself ineen te stort. Een tree vorentoe, ’n honderd treë terug …
stammeling
draf deur netelbosse
rol soos wind
ek is die natuur, die vuur
die lig se kind
tog vind ek snags
en soggens veels te min
wat seker, vas, geanker is
om my geloof en hoop aan vas te bind
liefde moet dan tog
die antwoord wees
ons is tog immers meer as siel
ons is ook vel en vlees
so rol dan soos ’n tolbos nader
voel die wind aan my gesig
ek is die vuur, die aarde
ek is soos suurstof en soos grond
want ek, soos jy, stam af van donker
maar noem die lig my pa en ma
gebore uit die oere-skande
volg ek daagliks my verlossing na
Ek leef steeds agter my verskansings; ek hou myself net deesdae meer produktief besig.
______________________