DONDERDAG 16 SEPTEMBER 2004
Die volle waarheid, eensaamheid, en praktiese reëlings
Ek voel steeds alleen, maar nie soveel as ’n jaar of drie gelede nie. Een rede is omdat ek nou weet mense het mekaar nodig vir die vervulling van ’n reeks behoeftes – beide emosioneel en fisies. Indien die behoefte weggeneem word, verander alles.
* * *
Die opvatting in talle kulture is dat die mens ander mense nodig het, dan nie?
Ja, omdat “talle kulture” probeer uitwerk hoe om basiese vertroosting te bied aan die enkeling in die aangesig van ’n verskriklike realiteit. Dis ’n praktiese reëling – soos jou naam. Dis nie die Volle Waarheid nie.
MAANDAG 20 SEPTEMBER 2004
Ek kontempleer al vir weke lank ’n keuse, in verskeie vorms: Om te leef vir hierdie wêreld, of om te “sterf” in hierdie wêreld.
As ek kies om te leef, is my huidige half-lewe nie goed genoeg nie.
As ek kies om te “sterf”, is my huidige half-dood ook nie goed genoeg nie.
* * *
Sommige mense vind dit uiters stresvol om te verskyn in die wêreld; uit die aard van die saak probeer hulle dit soveel as moontlik vermy. Ek begryp dit.
Eksistensiële vraag
Die vraag bly: Moet ek voortgaan om te wees wat ek uitgewerk het ek wil wees in ag genome al die gegewe faktore – om as “Brand Smit” ’n verhouding te bewerkstellig met die wêreld, en as “Brand Smit” te verskyn aan die wêreld op ’n daaglikse basis, om ’n hopelik konstruktiewe rol te speel en ’n positiewe bydrae te maak terwyl ek funksioneer, vir alle praktiese doeleindes, as “Brand Smit” … OF … onttrek ek uit die spel, en staak my verskyning en gepaardgaande rol en funksionering as “Brand Smit”, en kyk waarheen dit my vat?
______________________