Die gesproke woord – en sokker

WOENSDAG 22 JUNIE 2016

Tyd vir iets uit ’n ander oord.

Op 22 Junie 1986 het Argentinië vir Engeland verslaan 2-1 in die kwarteindrondte van die Wêreldbeker. Albei Argentynse doele was aangeteken deur hulle sterspeler, Diego Maradona. Die eerste was die berugte “Hand van God” doel. Die tweede, enkele minute later, word beskryf as een van die beste doel ooit.

Hier is hoe Víctor Hugo Morales, ’n joernalis van Uruguay, die “Goal of the Century” beskryf het in sy kommentaar (krediet aan Wikipedia vir die vertaling uit Spaans):

“He’s going to pass it to Diego, there’s Maradona with it, two men on him, Maradona steps on the ball, there goes down the right flank the genius of world football, he leaves the wing and he’s going to pass it to Burruchaga … Always Maradona! Genius! Genius! Genius! There, there, there, there, there, there! Goaaaaaaaal! Goaaaaaaal! I want to cry, oh holy God, long live football! What a goal! Die-goal! Maradona! It’s to cry, excuse me! Maradona, in a memorable run, in the best play of all times! Little cosmic comet, which planet did you come from, to leave so many Englishmen behind, so that the country becomes a clenched fist crying for Argentina? Argentina 2, England 0! Die-goal, Die-goal, Diego Armando Maradona! Thank you, God, for football, for Maradona, for these tears, for this Argentina 2, England 0.”

En hier is beeldmateriaal van die legendariese doel:

______________________

Wie is jy wanneer jy geld maak?

VRYDAG 17 JUNIE 2016

As ek nou vir mense advies moet gee oor geldmaak, sal ek hulle adviseer om goed na te dink oor hulle identiteit: Wie is jy? (Hoekom is jy hierdie persoon?) Wie wil jy wees? (Hoekom?) Hoe sien jy jou doel in die lewe? (Hoekom hierdie doel?) Wat maak jou gelukkig? (Hoekom maak hierdie dinge jou gelukkig?) Sal jy eerder iets wil verkoop – iemand anders se produkte, of jou tyd, jou kennis, jou vermoëns en jou ervaring, of sal jy eerder ’n kans wil waag om te spekuleer op een of ander mark?

Een probleem: Min mense sit gereed met antwoorde op hierdie vrae.

Nog ’n probleem: Te veel mense word verlei om dinge te doen wat hulle nie behoort te doen nie; en natuurlik word te veel mense te maklik om die bos gelei.

______________________

’n Desperate versoek

SONDAG 15 MEI 2016

Ek het dit al voorheen genoem, maar ek doen dit nou weer, plegtig, in die openbaar: Ek vra myself, mooi asseblief, dat ek tog net nie ’n “oom” moet word nie.

Uit die aard van die saak is dit meestal mans wat hierdie versoek sal verstaan, en dan veral as hulle reeds hul sogenaamde middeljare getref het.

“Ooms” is gewoonlik konserwatief, en blyk in vele gevalle ’n by in hulle enjins te hê en ’n chip op hulle skouers. Hulle voel ook gereeld asof hulle manlikheid uitgedaag word. Een van die jonger geslag mans moet net dink daaraan om iets verkeerd te doen, soos om op die verkeerde plek te parkeer, te hard op sy selfoon te praat, of om voor die ou toppie in die ry in te druk by IKEA se restaurant in Kaohsiung (terwyl hy eintlik net weer aansluit by sy vriend), dan stu die “oom” op in die man wat enkele oomblikke tevore net ’n gewone mens was. Hy word rooi in die gesig, sy hare kry ’n gryser skakering van pure ontstokenheid, hy wil vir iemand die leviete voorlees, en hy sê dinge soos, “Kom net by … ASSEBLIEF!”

Dat almal hulle koppe vir hom skud, en sy vrou haarself voetjie vir voetjie van hom distansieer, maak aan hom niks saak nie.

Ten spyte daarvan dat daar nog plekke is waar “ooms” nog regeer – Saoedi-Arabië is een goeie voorbeeld, wil dit blyk asof “ooms” ’n bedreigde spesie is – rooi in die gesig van amper permanente ontsteltenis omdat iemand durf waag het om iets te doen waarmee die “oom” nie saamstem nie, en ’n gevoel dat indien die wêreld ooit aan hom behoort het, dit beslis nie meer die geval is nie.

Nou moet ek net myself sover kry om interne weerstand op te bou teen die “oom” binne my wat elke nou en dan dreig om sy ontstoke gesig te wys en sy vinger vir vreemdelinge te swaai.

______________________

Hoekom ek nie geduldig wou werk aan ’n langtermyn kommersiële projek in 2006 nie

DONDERDAG 12 MEI 2016

Ek het sopas ’n insig gehad in my doen en late in 2006. Lesende deur die notas van daai jaar is dit tot my groot verleentheid baie duidelik dat ek vinnig wou geld maak. Dit is duidelik dat ek geval het vir die opinie van inligtingverkopers dat dit maklik is vir enige iemand om te begin om geld te verdien met een of ander skema op die internet sonder dat dit maande of jare se geduld en harde werk sou vereis.

Sekerlik moes ek geweet het wat die algemene indruk was van skemas om vinnig geld te maak. Hoekom het ek dan geval daarvoor? Hoekom – en dit het ek baie oor die laaste tien jaar gewonder – het ek nie ’n onderwerp of ’n belangstelling of ’n behoefte gekies met ’n mark wat bereid was om te betaal vir iets, en stadig en geduldig gebou aan ’n aanlyn bate nie?

Op 27 November 2006 skryf ek: “Ek kom toenemend onder die indruk dat ek my werklike sterkpunte ignoreer omdat ek tot nou toe geglo het dat dit ‘te lank’ sal vat om wins te maak daarmee.” En later ’n waarskuwing: “Waak daarteen om oor te hel na die teenoorstaande pool – om vir die volgende paar weke verlore te raak in kreatiewe werk wat ek meer sal geniet, maar wat nie noodwendig enige geld gaan inbring nie.”

Hoekom het ek nie begin bou aan ’n aanlyn besigheid nie? Hoekom het ek nie gewerk aan ’n kommersiële webwerf wat binne ses maande of ’n jaar vir my sou begin geld maak het nie?

Die rede, soos wat ek ontdek het, is eenvoudig: As ek wou werk aan iets wat ses maande of ’n jaar sou vat om geld te maak, het ek gewerk aan my eie projekte. Ek het juis die skryfwerk opgegee omdat ek gedink het – of wou glo – dat ek vinnig geld kon maak op ander maniere, om dan terug te keer na my skryfwerk, dié keer met genoeg geld om onder andere iemand te kan betaal om my materiaal te proeflees, en dalk selfs ’n paar klasse te kan kanselleer en sodoende meer van my eie tyd te besit.

______________________