DINSDAG 8 JUNIE 2004
Net sodat die skare weet
Om in ’n liefdevolle verhouding te wees, is wat die lewe die moeite werd maak vir vele mense. Ek is nie in ’n liefdevolle verhouding nie, so ek moet heelwat harder probeer om my lewe die moeite werd te maak. My pogings mag uiteindelik blyk onvoldoende te wees, maar tot daai dag kom, neem ek voor om my kraag teen die wind te hou. En aan te hou stap.
Die lewe is ’n plesier-rit
Ek reken ek gaan dit dalk nie maak nie.
Ek weet hoe was my tienerjare. Ek weet hoe was my twintigs, en ek draf die dertigs nou jaar-vir-jaar kaf. Hoe gaan my veertigs wees? My vyftigs? Gaan ek dit maak tot veertig? Wil ek dit maak?
Feit van die saak is dit, ek wed alles waarin ek glo, al my hoop, die waarde en betekenis van my lewe, en wat my lewe nog die moeite werd gaan maak, ek wed alles op die wonderwerk van betekenisvolle verhoudings met enkele ander mense!
* * *
Dit is hoe dit is: Adam het alleen in die Paradys gewoon. Hy’t gemeen dat dit ’n goeie plek was, maar tog het hy eensaam gevoel. Toe maak God vir hom ’n vrou. Toe’s hulle gelukkig, en dis waar die storie moes eindig.
Maar toe doen hulle iets verkeerd – hulle eet.
Van die boom.
Van kennis.
* * *
Op pad terug van die dorp af, en ek reken: ek sál dit maak. Baie van dié wat ek elke dag sien, gaan nie, maar ék sal dit maak.
______________________