SATERDAG 6 AUGUSTUS 2005
10:50
Jy kan ’n meningsverskil oor godsdiens, veral met jou eie of betekenisvolle ander se familie, benader op een van twee maniere: apologeties of onapologeties. In eersgenoemde geval kom jy oor as swak, as iemand wat eintlik weet wat reg is, maar wat tog kies om nie volgens hierdie beginsels en oortuigings te leef nie (dalk omdat jy swak en ruggraatloos is). In die geval van ’n onapologetiese houding kom jy maklik oor as arrogant, selfs dat jy neersien op die ander persoon omdat jy weet wat die ander persoon glo, maar vir jou is dit nie “so eenvoudig” nie.
11:35
Ek het ’n sterk vermoede dat ek soms die indruk skep dat ek dinge weet wat ander mense nie weet nie; dat ek oor geheime kennis beskik wat die mat onder ’n ander een se voete sal uitruk; dat ek dit nie met iemand deel nie omdat ek jammer voel vir die persoon, en nie die oorsaak wil wees van sy of haar eksistensiële angs nie.
Die waarheid is dat, waar vele mense se geloof en algemene lewensbeskouings uit stellings bestaan, myne uit ’n paar stellings bestaan, en vele meer vrae.
Vele mense sal hierop reageer deur te sê dat dit verskriklik moet wees om rond te loop met soveel vrae waarop jy nie antwoorde het nie. (En in stilte dink die persoon hoe verskriklik dit vir húlle sou wees om te leef met soveel onsekerheid.)
My reaksie is dat ek veel makliker leef met eerlike vrae en eerlike ondersoek en om te sê, “Ek weet nie,” as met stellings waaroor ek onseker is, maar wat ek voel ek moet verdedig ter wille van lidmaatskap aan ’n spesifieke groep of gemeenskap. Ek weet ook teen hierdie tyd dat ek nie antwoorde op al my vrae nodig het om te kan funksioneer op ’n daaglikse basis nie, dat dit nie noodsaaklik is vir my om te kan wees wie ek wil wees nie, dat dit nie noodsaaklik is vir my om konstruktief te kan bydra tot die gemeenskap in wie se midde ek my bestaan voer nie, en dat dit nie noodsaaklik is vir my om goeie waardes te kan nastreef nie.
My begrip van die lewe is volhoubaar, omdat dit gebou is op kritiese ondersoek eerder as op stellings wat bloot aanvaar moet word maar wat tog verander het oor die eeue. ’n Standvastige begrip, eerder as een gebou op sand wat nou dié kant toe waai, en môre, of oor 500 jaar, in ’n totale ander rigting in geblaas word.
17:48
Sosiale verskynings is altyd, tot ’n mindere of meerdere mate, oneerlik.
WOENSDAG 10 AUGUSTUS 2005
uit die lig van kringe waar die swaarde dans/breek ’n vars woestyn opnuut weer uit … eerste twee reëls van ’n gedig wat verskyn het in my notaboek in ’n droom.
Die res van die droom: Dit was aand, [N.] was by ’n koffiewinkel, en ek by ’n deep fried of noodle stalletjie. Toe ek teruggaan koffiewinkel toe, sit Dan en Mireille [twee mense wat ek in Korea geken het], en twee ander mense by [N.], wat ek toe aan die hand vat en “red”.
Sy vertel toe Dan het homself voorgestel as, “Name is Jim, surname Morrison.”
Een van die ander mense kom gesels toe met ons in Afrikaans waar ons wag vir ons fried dumplings. Hy reageer met, “Nee, ek dink nie so nie” toe ek sê miskien is die grot waar hy was in Afrika, die “Skedelgrot”. Hy sê toe hy het nie eintlik die “Skim” gevolg in die Sondagkoerant nie, het ek?
______________________