Donderdag 21 November 1996
Ek móét hierdie inskrywing maak voor nog ’n maand verbygaan! Voorheen sou ’n week vir my lank gevoel het; nou gaan die tyd verby twee weke op ’n slag! Dis Donderdag vandag, en ek onthou nog duidelik hoe ek verlede Maandag na die horlosie in die klaskamer gekyk en gedink het die tyd gaan so stadig verby. En dit was verlede Maandag!
Drie weke gelede was ek al vier maande in Korea, met nog vier maande oor voor my teikenmaand van Februarie. Oor ’n week is ek al vyf maande hier, met nog drie maande tot my teiken …
Ek weet dit sal in baie opsigte voordelig wees om langer te bly, maar ek hou steeds by Februarie. Soos dit nader kom, praat ons weer.
Desember dink ek gaan orraait wees, dog heel waarskynlik fokken koud.
Ek beplan om, soos dinge nou staan, oor tien weke te bedank, en oor veertien weke huis toe te gaan …
Maandag 25 November 1996
Volgens Plan A gaan ek oor drie maande terug Suid-Afrika toe. Drie maande. Wat ek sal agterlaat is ’n soms vervelige, soms uitputtende, soms neerdrukkende, soms opwindende, dog uiteindelik onvergeetlike lewe waar ek elke maand ’n paar duisend rand verdien, en waar ek tyd spandeer met mense wat ek nou vriende noem wat ek moontlik nooit weer sal sien nie.
Wat ek tegemoet sal gaan, is ’n wêreld waar ek my eie taal sal kan praat, ou vriende sal kan sien, en weer op Stellenbosch ’n draai kan gaan maak. Binne ’n paar weke sal ek Europa toe gaan vir ’n nuwe fase van my lewe.
Die laatste wat ek kan teruggaan, is einde Mei – ses maande en een week van nou af. Oor ’n maand sal ek al ses maande hier wees, en dan is Mei nog vyf maande weg.
Oplossing: Ek moet steeds werk en spaar vir einde Februarie. Ek moet kyk hoe dinge uitwerk, en weer praat deur die loop van Desember. As ek besluit Februarie is te vroeg, moet ek kyk na Maart, en dan na April.
Ek moet net onthou, dis Maandagmiddag vieruur. Dis gewoonlik ’n neerdrukkende tyd. Ek moet net probeer om deur vandag te kom, en dan deur môre …
______________________