Kategorie: Oumensjare van my jeug – 2014

DONDERDAG 22 MEI 2014

Soms mis jy ’n deel van die legkaart, of jy het ’n sterk vermoede dat daar iets is wat jy nie raaksien nie. Maar – jy verstaan genoeg om oor te gaan tot aksie, om dit wat jy moet doen min of meer reg te doen, al is jou sukses beperk.

In sommige gevalle transformeer hierdie verlore stukkies van die legkaart egter in jou kop in die spreekwoordelike “magic penny” wat jy hoop een of ander tyd sal “drop”. Wanneer hierdie magiese kennis uiteindelik ook op jóú kop neerdaal, so glo jy, gaan elke onderdeeltjie in sy plek inval, die spreekwoordelike masjien gaan met ’n gehoes en proes aan die gang kom, en alles gaan uitwerk soos dit moet.

Hierdie hardnekkige geloof in Iets wat Wonderlik sal Wees om te Weet kan ’n struikelblok na sukses raak. In plaas daarvan om oor te gaan tot aksie, wag jy. Of jy ploeter voort, maar jy wil nie wat jy doen te ernstig vat nie. Sekerlik moet daar meer wees aan die storie, sal jy vir jouself sê. Sekerlik hou diegene wat reeds suksesvol is en wat aanspraak maak daarop dat hulle hul kennis en begrip met ander mense deel, die belangrikste stukkies terug.

Sedert die einde van verlede jaar het ek gekyk na die moontlikheid om geld te maak op die Britse perderesies prysruilhandelmark. Ek het alles gelees wat ek kon vind oor die onderwerp, van £37 e-boeke tot forumbesprekings tot artikels, en ek het dosyne video’s gekyk wat verduidelik wat mens moet doen en hoe alles werk. Elke nou en dan vang ek myself egter dat ek steeds wag vir ’n “goue muntstuk” om in my skoot te val – een brokkie inligting wat dit duidelik sal maak hoekom sommige mense suksesvol is, en ander nie.

Dalk is ek verkeerd, maar ek vermoed dat ek verniet my oë op skrefies hou, dat daar inderdaad nié meer enige verlore stukkies inligting is waarsonder geen sterfling ooit kan hoop om sukses te behaal nie, of diepverborge geheime wat net sekere suksesvolle mense ken.

Ek reken die enigste “penny” wat vir my moet “drop” is dat ek moet aanvaar dat ’n goeie strategie meer geld maak as wat dit verloor, maar dat dit nie al die geld maak nie, en dat dit nie elke keer geld maak nie.

Ek glo as jy hierdie insig internaliseer en toepas in jou finansiële spekulasies, maar ook as jy die beginsel agter dit toepas in ander areas van jou lewe, is jy gereed om saam met die groot seuns of meisies te speel. As jy hierdie beginsel kan aanvaar, is jy nie meer ’n kind nie, want jy dink nie meer soos een nie.

Hiermee saam kom ook ’n begrip van sukses: suksesvolle mense is nie suksesvol omdat hulle beskik oor ál die inligting of omdat hulle ál die truuks ken nie. Hulle maak eenvoudig die beste van dit wat hulle wél het, en van dit wat hulle wél weet en verstaan. Hulle is suksesvol omdat hulle oorgegaan het tot aksie terwyl vele ander steeds wag vir die “penny” om te “drop” – terwyl hulle steeds wag vir perfekte begrip, of vir ’n plan of strategie wat sukses so te sê kan waarborg elke keer wat hulle ’n kans waag.

______________________

SATERDAG 10 MEI 2014

My identiteit funksioneer optimaal binne sekere situasies. Hierdie situasies sluit in

– ’n verhouding met ’n spesifieke persoon;

– om ’n buitelander te wees in Taiwan;

– om in Taiwan te woon spesifiek as Suid-Afrikaner;

– om op my eie te wees; en

– om te werk as Engelse onderwyser.

Sal my spesifieke identiteit goed genoeg werk as ek skielik onderhandelings moet doen met iemand in Meksiko vir twee ton staal? Wat van as ek moet gaan werk op ’n skaapplaas in Australië?

’n Uitdaging soos hierdie sal afhang van hoe aanpasbaar my identiteit is. Dalk is daar aspekte van my identiteit in ’n intieme verhouding wat van toepassing kan wees. Of dalk is daar aspekte van my identiteit as Suid-Afrikaner in Taiwan, of as Engelse onderwyser, of waar ek op my eie aan my eie projekte werk, wat aangepas kan word vir ’n situasie wat betekenisvol verskil van die omgewings en van situasies waar my identiteit optimaal funksioneer.

As ek nie my identiteit kan aanpas by ’n nuwe omgewing nie, of in ’n situasie waarmee ek nie bekend is nie, is ek in die moeilikheid.

Dit volg derhalwe dat ek óf moet bly in omgewings en situasies waar my partikulêre identiteit optimaal kan funksioneer, óf ek sal noodgedwonge my identiteit moet … verbreed. (Hoe verbreed ’n mens jou identiteit? Onder andere deur jouself bloot te stel aan ’n wye verskeidenheid situasies, omgewings, ervarings, en aan ’n wye spektrum van mense.)

Die vraag is ook, hoe goed wil jy hê moet jou identiteit funksioneer in daai onbekende situasie of omgewing? Wil jy ’n goeie indruk maak op álmal wat jy teëkom? Wil jy erken word as gesaghebbend op een of ander gebied? Of wil jy net ’n sekere taak verrig, waar jou unieke identiteit en persoonlikheid vir tyd en wyl tot ’n mate opgehef kan word?

MAANDAG 19 MEI 2014

As jy 23 is, het jy nie veel méér nodig as jou ambisie, jou drome, jou energie, en jou geloof in jou toekoms nie … of eerder, min mense in jou lewe verwag dat jy meer op die tafel moet kan neerlê as dit.

As jy 43 is, is ambisie, drome, energie en praatjies nie meer goed genoeg nie. Vriende, familie, kollegas, selfs vreemdelinge verwag dat jy op 43 ’n huis sal hê, ’n lewensmaat, ’n stabiele werk, ’n goeie inkomste, en heel waarskynlik kinders. As enige van hierdie dinge ontbreek, is sommige mense geneig om te wonder wat verkeerd gegaan het, en wanneer.

En so nou en dan, in ’n onbewaakte oomblik, wonder jyself.

____________________

DONDERDAG 8 MEI 2014

Hoeveel mense ontmoet jy elke dag?

Jy tel dalk op jou vingers af enkele mense wat jy ontmoet op die trein, of by die werk, of by ’n sportklub.

Ek sê, jy ontmoet dosyne mense indien jy tyd op die pad spandeer.

Het mense dieselfde persoonlikhede as padverbruikers as wat hulle in die res van hulle lewens het?

Ek glo hulle het.

Nou, as ek reg is, is dit slegte nuus. Dit sal beteken ’n groot persentasie van die algemene publiek – onder andere mense saam met wie jy werk en skouer skuur op ’n daaglikse basis, is onrusbarend onnosel, ontstellend immoreel, en van vieslike lae karakter.

Die aaklige realiteit: Baie mense kom weg met wie en wat hulle is op die pad, en in die res van hulle lewens.

’n Belangrike brokkie advies is derhalwe nie onvanpas nie: As jy sukkel om die bestaan van hierdie onnosel en immorele segment van die bevolking te aanvaar, moenie die pad gebruik nie, want dit is waar hulle gedrag jou dood kan veroorsaak.

Wat betref die res van jou lewe het jy nie veel van ’n keuse nie. Hierdie imbesiele, hierdie sedelose mense van skokkende lae karakter, is oral. Jy kan hulle probeer vermy, maar jy gaan gereeld misluk. Jy sal eenvoudig moet leer om met hulle saam te leef.

______________________

VRYDAG 2 MEI 2014

Handeldryf op die finansiële markte is ’n skrywer se droom. Daar is die storie dat jy (in teorie) geld kan maak op jou eie tyd en in jou eie werksplek. Omdat die “trader” nie hoef te verskyn aan enige iemand nie, wat nog te sê om te probeer om iets aan iemand te verkoop, is dit ook ’n eerlike manier om geld te maak.

Wat ’n mens egter nie altyd verwag nie, is die spektrum van emosies: teleurstelling, optimisme, hoop, en hoe jy voel wanneer jy ’n fout maak wat veroorsaak dat al die klein winste wat jy oor die laaste uur opgebou het, weer in die sloot beland.

Goed en wel, as jy so ’n wye reeks emosies ervaar in een sessie, maak jy sekerlik te veel foute, en het jy sekerlik nog ’n pad om te gaan. Maar selfs hierdie foute voorsien die skrywer van goeie materiaal. Dat jy besig is om foute te elimineer en meer en meer regte aksies te neem is ’n reis, ’n proses van selfontdekking – ’n storie vol versigtige optimisme.

Deur hierdie hele proses leer jy dat die einddoel nie net is om geld te maak nie, maar om jou emosies onder beheer te kry, om kalm te kan bly onder druk en te doen wat jy weet reg is. Dit gaan daaroor om vertroue op te bou in wat jy doen, om te weet hoekom jy dit doen, en hoekom jy op die regte pad is. Dit gaan daaroor om te weet hoekom jy uiteindelik suksesvol sal wees, en om te glo in jouself as ’n agent om hierdie eindresultaat te bewerkstellig.

______________________

WOENSDAG 2 APRIL 2014

Ek lees tans die boek, Mrs. Bridge, deur Evan S. Connell, gepubliseer in 1959. Dit vertel die storie van die hoër-middelklas Bridge-familie van Kansas City in die 1920’s en 1930’s, meestal vanuit die perspektief van Mevrou Bridge van die titel.

Mevrou Bridge se lewe draai om haar kinders en haar sosiale lewe. Die sosiale omgewing waarbinne sy beweeg word beskryf as “unity, sameness, consensus, centeredness”.

Nie veel dramaties gebeur ooit in haar lewe nie, hoewel sy soms gekonfronteer word met ongemaklike kwessies soos klasbewussyn. Sy onthou ook dat haar een vriendin haar een keer gevra het of sý ook soms voel asof sy uitgehol en leeg aan die binnekant is. Hierdie vraag kom by haar op die dag toe sy verneem dat dieselfde vriendin haarself om die lewe gebring het.

Volgens die Wikipedia artikel oor die boek het dit nie heeltemal die aandag gekry wat dit dalk toegekom het nie:

By 1962, when critic Michael Robbins proclaimed that Mrs. Bridge answered the question asked by writer and social critic, “what kind of people we are producing, what kinds of lives we are leading”, the novel was already out of print: readers of College Composition and Communication were urged to write the publishers in hopes of getting the book reprinted. In 1982, when both Bridge books were republished [Mr. Bridge het gevolg in 1969], Brooks Landon, in The Iowa Review, commented that “Connell seems to have become one of those writers we know to respect but may not have read”.

Een van Mrs Bridge se konfrontasies met klasbewussyn vind plaas een dag in ’n boekwinkel, toe sy deur ’n boek blaai met die titel, The Theory of the Leisure Class, ’n werklike 1899 boek deur Thorstein Veblen. Die boek word beskryf as sosiale kritiek oor die gewoontes en leefstyl van finansieel gemaklike lede van die middel en hoër-middelklas. Dit fokus veral op hoogs sigbare spandering van geld:

Conspicuous consumption is the spending of money on and the acquiring of luxury goods and services to publicly display economic power—either the buyer’s income or the buyer’s accumulated wealth. Sociologically, to the conspicuous consumer, such a public display of discretionary economic power is a means either of attaining or of maintaining a given social status.

Moreover, invidious consumption, a more specialized sociologic term, denotes the deliberate conspicuous consumption of goods and services intended to provoke the envy of other people, as a means of displaying the buyer’s superior socio-economic status.

Die artikel gaan voort:

In the 19th century, the term conspicuous consumption was introduced by the economist and sociologist Thorstein Veblen (1857–1929), in the book The Theory of the Leisure Class: An Economic Study in the Evolution of Institutions (1899), to describe the behavioural characteristics of the nouveau riche (new rich) social class who emerged as a result of the accumulation of capital wealth during the Second Industrial Revolution (ca. 1860–1914). In that social and historical context, the term “conspicuous consumption” was narrowly applied to describe the men, women, and families of the upper class who applied their great wealth as a means of publicly manifesting their social power and prestige, be it real or perceived.

______________________