VRYDAG 21 NOVEMBER 2014
Skrywers wat hulle eie boeke publiseer, troos hulleself gereeld daaraan dat van die bekendste skrywers in literêre geskiedenis hul eie boeke gepubliseer het. Mense wie se name geresiteer word sluit in Mark Twain, Louis L’Amour, Alexander Dumas, Thomas Hardy, Beatrix Potter, Stephen King, George Bernard Shaw, Walt Whitman, Virginia Woolf en Edgar Allan Poe.
Volgens ’n artikel op Huffington Post kan bekende skrywers wat hulle eie boeke gepubliseer het in vyf kategorieë gesorteer word: die skrywer wie se self-gepubliseerde boek aanvanklik ’n kommersiële mislukking was, maar wat later wye erkenning ontvang het daarvoor (voorbeeld: Edgar Allan Poe); die reeds kommersieel suksesvolle skrywer wie se vroeë boeke deur kommersiële uitgewers gepubliseer is, maar wat later besluit het om op sy eie te gaan (voorbeeld: Mark Twain); die skrywer wat sy eie boek gepubliseer het as deel van sy beroep (voorbeeld: professor van Engels, William Strunk Jr.); die skrywer wat later wêreldberoemd sou word wat sy eie boeke uitgegee het in sy jeug (voorbeeld: Stephen King); die skrywer wat self sy eie obskure boeke uitgegee het maar wat later kommersieel suksesvol sou word (voorbeeld: L. Frank Baum).
Ek publiseer my eie materiaal – op die internet en in gedrukte en elektroniese boeke. Ek het geen illusies van kommersiële sukses, of dat enige iemand my ooit sal herken as ek in ’n winkelsentrum ronddwaal nie. Wat my wel effens irriteer is die opvatting dat indien jy jou eie boeke publiseer, die boeke kwansuis van laer gehalte is. Hoekom so? Hoofsaaklik omdat geen persoon wie se werk dit is om geld te maak vir ’n maatskappy, die manuskrip deurgelees het, en gedink het die maatskappy kan wins maak deur die boek te publiseer nie.
Sekerlik beteken dit nie jou boek is goed net omdat iemand anders dit gepubliseer het nie, net soos dit nie beteken jou boek is van mindere literêre waarde net omdat jy besluit het om self verantwoordelikheid te neem vir die publikasie daarvan nie.
In elk geval, my bedoeling met hierdie kort artikel is nie om enige iemand te verveel met klagtes oor die snobisme van die establishment uitgewer of met ’n treurlied oor die onsekerhede van die self-gepubliseerde skrywer nie. Ek wil bloot iets deel wat ek gelees het op Wikipedia, oor ’n legendariese skrywer wat – dit kon jy seker raai – self van sy eie boeke uitgegee het:
Back in Russia in July 1871, the family [of Russian author, Fyodor Dostoyevsky] was again in financial trouble and had to sell their remaining possessions. […] Demons [an 1872 anti-nihilistic novel by Dostoyevsky] was finished on 26 November and released in January 1873 by the “Dostoyevsky Publishing Company”, which was founded by Dostoyevsky and his wife. Although they only accepted cash payments and the bookshop was in their own apartment, the business was successful, and they sold around 3,000 copies of Demons. Anna managed the finances.
Dostoyevsky proposed that they establish a new periodical, which would be called A Writer’s Diary and would include a collection of essays, but funds were lacking […].
In early 1876, Dostoyevsky continued work on his Diary. The book includes numerous essays and a few short stories about society, religion, politics and ethics. The collection sold more than twice as many copies as his previous books. Dostoyevsky received more letters from readers than ever before, and people of all ages and occupations visited him.
______________________