SONDAG 3 FEBRUARIE 2013
Verskyning is ’n vieslike ding. Op jou eie, in die privaatheid van jou eie vertrekke, is jy amper volmaak. Jy’s nie te vet nie, jy’s nie te arm nie, jy’s nie te dom of te vervelig nie.
En dan besef jy jy’t melk nodig.
Die oomblik as jy in die openbaar verskyn, besef jy jy’s vet – in vergelyking met die skraal persoon wat verby jou stap op die sypaadjie. Jy besef jy’s eintlik nogal redelik onaantreklik, in vergelyking met die veel aantrekliker persoon wat langs jou staan en wag by die verkeerslig. Jy besef jy’s eintlik nogal platsak, in vergelyking met die hoeveelheid en tipe kruideniersware wat die persoon agter jou in die ry by die supermark in húlle trollie het.
WOENSDAG 20 FEBRUARIE 2013
1. Is dit nie vreemd dat mens, as volwassene, by verstek onder die indruk verkeer dat jy nie vry is om te doen wat jy wil nie. Jy moet jouself waardevol maak om bestaansreg te kan hê. Jy moet hoop iemand is so genadig om vir jou werk te gee sodra jy klaar gemaak het met skool, of een of ander opleiding ondergaan het om jouself meer waardevol te maak. Jy hoop iemand sien wat jy vir hulle kan doen en is bereid om jou te betaal vir die waarde wat jy kan lewer, sodat jy kan oorleef. Vryheid, so word dit by jou ingeburger van kleins af, is soos ’n privaatstrand: alleenlik as jy baie geld het, is dit iets wat jy mag geniet.
2. Mens wil goed wees, jy wil jou naaste bystaan in sy of haar stryd op aarde. Terselfdertyd wil jy jouself losmaak, jouself bevry van die gemors wat die samelewing soms is.
MAANDAG 25 FEBRUARIE 2013
Die afgelope paar weke agtergekom ek lei aan een of ander versteuring. Gedog dis geld … beplande vakansie … vliegtuigkaartjie, en so aan. Ek dink miskien is dit nie geld nie. Ek dink miskien is dit verskyning.
______________________