Staan by ’n rooi verkeerslig, wonder wat om nié volgende te doen nie

VRYDAG 5 JUNIE 2009

10:27

Goed, ek gee toe: ek het dalk gedink volwasse lewe sal makliker wees.

21:01

In my eie land sou ek probeer het om nóg ’n deeltydse werk te kry, so gou as moontlik, siende dat my huidige werkgewer nie vir my meer werk kan of wil gee nie.

My situasie hier in Taiwan is ongelukkig soortgelyk aan dié van pagters in die Middeleeue. Soos hulle, kan ek nie net oorstap na die volgende distrik en my arbeid daar gaan verkoop nie. My werkpermit bind my eksklusief aan my huidige werkgewer: ek kan gestraf word – insluitende om uit die land gegooi te word – as ek sonder toestemming vir enige iemand anders werk, selfs deeltyds. (Ek het natuurlik nie veel van ’n keuse om dit in elk geval te doen ’n paar ure per week nie, ongeag die risiko.) Ook my woonkwartiere is gekoppel aan my werkgewer – dit hoef nie so te wees nie, maar dit is my realiteit op hierdie stadium.

SATERDAG 6 JUNIE 2009

’n Beeld: ek wat by ’n verkeerslig staan met ’n bord om my nek: “Will teach for money.”

Dit is hoe ek voel oor die idee van self-bemarking.

Goed, nog twee beelde – verskil is dat ek hierdie keer fokus op die persoon – in die kar.

Beeld twee: Dis ’n warm dag. Karre staan en stoom by die rooi verkeerslig. Jy stap nader met ’n bord wat sê, “Will sell ice cold cola for cash!”

Beeld drie: ’n Verblindende stofstorm het ’n halfuur gelede gaan lê. Die lug is nog stowwerig, maar die wind is stil. Motoriste by die rooi verkeerslig hang by hul vensters uit en vee desperaat oor hulle voorruite met sakdoeke en enige ander tipe lap wat hulle in die hande kan kry om ’n bietjie beter te kan sien. Jy stap nader met ’n bord om jou nek wat sê, “Will wipe windshield for cash!”

WOENSDAG 10 JUNIE 2009

Kyk na 1916 met die oë van iemand gebore in 1840.

Kyk na 1956 met die oë van iemand gebore in 1895, nie met die oë van iemand gebore in 1975 nie.

Kyk na 1823 met die oë van iemand gebore in 1770, iemand wat “eenvoudiger tye” onthou.

DONDERDAG 18 JUNIE 2009

Dit is asof hierdie subtropiese somerreën, en die vogtige warm lug wat klere en handdoeke en beddegoed die heeltyd klam hou, my interne probleme verskerp – probleme met myself, wat ek doen vir geld …

SATERDAG 20 JUNIE 2009

Die lewe is ’n proses van eliminasie: vriende, vakke op skool, tersiêre opleiding, beroep, dorp of stad, tuiste, adres, leefstyl, lewensmaat, volgende stap. Dis net soveel ’n keuse van wat jy nié gaan doen nie, as ’n keuse oor wat jy wél gaan doen.

______________________