Oukei, die latrine tref die air conditioner

Dinsdag 14 Januarie 1997

Oukei, dis hoe dit is. Dis die veertiende, en my payday vir Desember was op die derde. Hulle skuld my nog steeds meer as die helfte van my salaris vir Desember. Uit al die brokkies informasie wat ek tussen die lyne lees, is my salaris nie ’n prioriteit nie.

Vanoggend vra ek [die eienares van die skool se seun] of ek op die derde Februarie my salaris sal kry vir Januarie. Sy antwoord was, en ek haal aan: “Sure, maybe …”

“Sure, maybe”? Wat de fok beteken dit?! Sure, maybe doen ek op die oomblik ’n job wat so vervelig is dat ek iets kan oorkom, en toe ek vra oor die betaling vir die werk wat ek doen, word daar vir my gesê ek sal maybe op datum betaal word daarvoor!

Ek sê jou wat ek sal maak met hierdie inligting: Ek sal enkele dae na ek my geld gekry het vir Februarie, terugvlieg Johannesburg toe. Dit is wat ek sal doen met hierdie informasie!

Woensdag 15 Januarie 1997

Feit is, selfs al word ek láát betaal vir ’n spesifieke maand, het ek nog steeds daai geld nodig. Al grief dit my grensloos dat my salaris oënskynlik nie ’n prioriteit is nie, sal dit binne die afsienbare toekoms net deel wees van nog ’n hoofstuk in my lewe, en ek sal op ’n vlug êrens heen sit met ’n gin-and-tonic in my hand – moontlik gemaak met geld wat ek hier verdien het. Al kry ek dit eers twee weke na ek veronderstel was om dit te kry.

______________________