Middelklas intellektuele – om iets agter te laat

SONDAG 25 SEPTEMBER 2005

Wie was die leiers van suksesvolle kommunistiese rewolusies? Wie was die leiers van die Russiese Rewolusie? Is dit waar of is dit nie waar nie dat die leiers merendeels middelklas intellektuele was wat die politieke en ekonomiese mag van die industrialiste en ander lede van die heersersklas beny het, en die potensiaal gesien het daarvan om ’n rewolusie uit te voer, nie in die naam van en ter wille van middelklas intellektuele nie, maar in die naam van die werkersmassa?

Het die Bolsjewiste werklik beplan om beheer van die staat te oorhandig aan polities ongesofistikeerde en in sommige gevalle ongeletterde fabriekswerkers? Hulle het gemeen om die werkers op te lei as politieke meesters van hul eie staat … maar dit sou wees in die verre toekoms. Vir die afsienbare toekoms, was dit (weereens) die tyd van die middelklas intellektuele …

[Soos ek dit verstaan, was die plan beslis nie om spoedig die leisels van die staat te oorhandig aan werkers wie se hande nog vol olie en stof was van ’n dag se harde arbeid in die fabriek nie. Maar hulle het daadwerklik gepoog om die werkers te onderrig in politieke en ekonomiese sake. Daar was ook later leiers, nie net in die Sowjet Unie nie, maar ook in Oos-Europa, wat legitieme werkersklas geloofsbriewe kon produseer. Dit is ook waar dat die Bolsjewiste pogings brutaal onderdruk het van die kant van werkers, soldate en matrose om ’n meer demokratiese regering aan bewing te bring, in opposisie teen die Bolsjewiste.]

WOENSDAG 28 SEPTEMBER 2005

Dit is soos om in ’n winkelsentrum te staan en vir die oomblik nie te weet waar jy is nie. Jy kan jou onmiddellike omgewing beskryf, maar jy weet nie waar jy is op die kaart van die groter area waarbinne jy jouself bevind nie. Dan sien jy ’n bord, met die welkome aanduiding: “Jy is hier.”

So is dit met sommige van my notas. Ek kan my huidige lewe beskryf, maar sommige notas is meer as beskrywing: dit is soos ’n bord met ’n kaart van my lewe, met ’n vet rooi kol en ’n pyl wat sê, “Dit is waar jy is op Woensdag 28 September 2005.”

DONDERDAG 29 SEPTEMBER 2005

Tien hoop dat hulle iets waardevol agter sal laat van hul lewens. Ses besef na x-jare as volwassene dat die enigste manier hoe hulle iets kan nalaat van hul bestaan, en terselfdertyd ’n bevredigende rol kan speel, is om kinders te hê. Drie reken uiteindelik dat hulle geen kans het om iets na te laat of enigsins ’n beduidende rol te speel nie, of hulle het geen motivering vir die aksies wat van hulle vereis word om iets waardevol na te laat of ’n min of meer waardevolle rol te speel nie.

* * *

Bogenoemde is ’n oorvereenvoudigde voorstelling. In werklikheid begin vele met die proses om iets waardevol agter te laat, dinge loop skeef, en hulle lewens eindig gestroop van alle waardigheid en selfrespek.

Ander weer kry kinders in ’n desperate poging om beter te verskyn aan hulself en aan familie en vriende, net om tien jaar later, as gevolg van ’n sameloop van omstandighede, benewens die rol wat hulle speel om kinders groot te maak, ook ’n ander prominente rol te speel of bydrae te maak wat ’n onuitwisbare en baie konstruktiewe resultaat sal agterlaat van hul bestaan.

En dan is daar ander wat reken hedonisme is hul gelukkige lot en persoonlike religie, maar wat soms eindig as martelaars vir ’n goeie saak waarvoor hulle as hedoniste, jare tevore, nooit ’n minuut van hul tyd sou afknyp nie.

VRYDAG 30 SEPTEMBER 2005

Die nastrewing van enige doelwit kom neer op x-aantal fisieke aksies.

______________________