Meer sintuiglike geluk, en my ambisies het dalk vervaag

SONDAG 5 FEBRUARIE 2017

As ek gelukkig was in Stellenbosch in 1994 en ’95, gelukkig was in Korea in 1996 maar veral ’97 en ’98, gelukkig was in Johannesburg in 1998, en gelukkig was in Taiwan die eerste paar jare – en met geluk bedoel ek aanvanklik geld, en later ook gereelde vroulike geselskap, sou ek nie soveel teks geproduseer het soos wat uiteindelik die geval was nie.

Om te skryf, was vir lank vir my ’n meganisme om eensaamheid, stres, en verveling te hanteer. Dit was eers sedert 2003 wat ek aan myself begin dink het as ’n skrywer wat dalk iets het om te sê. Ek het wel voor 2003 gepraat en geskryf oor my ambisie om te skryf, maar ek glo as ek meer sintuiglike geluk ervaar het in die middel tot laat-negentigs, en die vroeë jare van die nuwe dekade, sou my ambisies om te skryf, vervaag het.

______________________