DONDERDAG 14 APRIL 2005
Ek reken ek kan dit regverdig dat ek tans in ’n slegte bui is. Ek kyk na die hoeveelheid arbeid, die hoeveelheid maande, weke, dae en ure se arbeid wat gedurende die afgelope vier jaar gesaai is op die landery van projekte met finansiële gewin as primêre doelwit.
Ek kyk ook na my huidige finansiële vermoëns.
Laastens kyk ek na uitgawes wat ek graag wil aangaan om my lewenskwaliteit te verbeter en reise wat ek wil onderneem, en dan praatjies wat ek maak oor hierdie twee aangeleenthede; ook die feit dat ek steeds vasgevang is in die “proses”, met vrugte en eindresultate steeds net in teorie op ’n horison altyd net ’n paar dagreise ver.
Ek sê nie ek is moedeloos nie; ek sê bloot ek reken dis oukei as ek ’n bietjie murmureer daaroor …
VRYDAG 15 APRIL 2005
17:59
Be kind to animals, and to ignorant and unenlightened human beings. (Sê een of ander kluisenaar met ’n lang baard; as ek dit sê kom dit oor as arrogant – vir wat dit ook al saak maak.)
20:14
Ek kan sê wat ek wil oor die verveling van ’n Engelse klas (wat ekself aanbied), maar daar is waaragtig ’n paar dinge wat ek nie uit die oog moet verloor nie: English teaching in Taiwan het my rekeninge betaal die afgelope meer as ses jaar, my ’n dak oor my kop gegee, en kos in my maag en klere aan my lyf; dit het my ook in staat gestel om my skuld redelik onder beheer te hou, my water en elektrisiteit aan die gang, en my rekenaar en drukker aan die werk. In kort, English teaching in Taiwan het die organisme wat ek is, aan die lewe gehou die afgelope 75 maande.
______________________