DINSDAG 21 SEPTEMBER 1999
[Uit ’n e-pos aan ’n vriendin]
“Ek is oukei, net so ’n bietjie dronk in die kop. Ek het pas in die bed geklim, toe voel ek hoe my binneste roer. Ek het gereken dis óf ’n hartaanval, óf ’n aardbewing.
Dit was nogal skrikwekkend. Dit het gevoel asof ’n baie sterk wind waai, maar die gordyn het net effens beweeg. Die mure, en derhalwe die hele woonstel, het geskud. Ek het maar op die punt van die bed gesit en gewag vir die ervaring om verby te gaan. Toe het ek my ma-hulle gebel om te sê ek het pas my eerste groot aardbewing oorleef. Ek was nog besig om met my ma te praat toe die vloer weer begin roer.
Dis nogal iets om te ervaar as die sitkamer waarin jy soveel ure al gespandeer het, skielik optree asof dit ’n skip is.
My ma het dit natuurlik glad nie amusant gevind nie. Ek sê toe vir haar sy moenie bekommerd wees nie; dis nie so erg nie. Dit was eers toe [’n vriend van Johannesburg], en direk daarna my suster, my drie ure later bel om te vra of ek oukei is, dat ek begin besef het dit was veel erger op ander plekke.
Om alles te kroon, vanmiddag toe ek in ’n klas staan (op die derde verdieping), toe’s daar weer so ’n roering. Van toe af voel ek maar ’n bietjie dronkerig.
My woonstel is gelukkig op die grondvloer. Ek het met ’n vrou gesels wat op die sestiende verdieping van ’n woonstelgebou bly, en sy sê die meubels het geskuif, en van die vensters het gebreek.
[…]
Anyways, dankie vir die besorgdheid.”
Een van die meer dramatiese foto’s van die aardbewing:
Lees hier meer oor die aardbewing van 21 September 1999.
______________________